SLENDHANG KUNING (044)

44.

Ustadz Mahfudzi sak garwane pisan padha manthuk-manthuk semu mrengut, priyayi loro kuwi ora ngira babar pisan yen nganti tekan semono tumindake Munir marang sedulure dhewe. Wong loro kuwi banjur padha duwe dudutan merga Waginem ora gelem nimbangi tresnane, Munir banjur nekad gawe pitnah nyebar warta ngayawara sing isine ngala-ala marang Waginem lan wong sing dianggep cedhak karo Waginem. Nanging Ustadz Mahfudzi durung ngendika apa-apa kanggo nanggapi critane Bu Kaji, merga isih ngenteni critane Sampir sing diutus Bu Kaji golek sisik melik sing magepokan karo crita sing digawa Munir marang Bu Kaji.

 

"Wis Pir, saiki critakna apa sing wis mbok rungokne gegayutan karo olehku kongkonan wingi kae" sawuse rada sauntara padha meneng Bu Kaji banjur dhawuh marang rewange kuwi supaya ngaturake oleh-olehe "critakna apa anane, aja ana sing mbok tutupi, saupama Sodik wis tumindak kleru ya kandhakna, aja ndadak nganggo wedi barang, ben Ustadz ya mireng mengko upama Sodik kleru rak luwih gampang olehe mbenerake".

 

"Inggih Bu Kaji" Sampir atur wangsulan, sawuse nata lungguhe banjur wiwit crita "Waranggana ingkang dipun criyosaken Munir niku jebul taksih andhahane mBak Muji, Sindhen Karawitan kempalanipun Ibu-ibu PKK teng Karangasri mrika, ndelalah kala dalu niku sing kula purugi nggih griyane mBak Muji niku. Pas kula dugi mrika nyarengi wonten tamu Pak Carik kalih Bu Carik sing dados pangarepe karawitan napa namine kula boten apal, kalih tiyang sepuh sing dados tukang siter namine mBah Wan".

 

"Iya banjur kepiye ?" Bu Kaji nyelani rembug.

 

"Nggih niku, Munir nika pancen garangan edan tenan kok" Sampir wangsulan karo getem-getem "mosok meh saben wonten Sindhen anyaran teng mriku lajeng didobrili sareng mpun kenging lajeng diumbar ngoten mawon, nek enten sing ajeng boten trimah diweden-wedeni ajeng diukumne, dumeh piyambake niku criyose Pengacara. Lha sing boten keguh kalih dublukane Munir nggih klebet Waginem niku, piyambake boten nggabres kalih napa sing dikandhakne Munir. Niku sing criyos mBak Muji kalih mBah Wan".

 

"Lha jaremu ana Pak Carik karo Bu Carik barang?" Bu Kaji nyela takon.

 

"Enggih, Pak Carik criyos nek Waginem niku lare sing sae, Waranggana sing pinter, suwantene nggih sae, boten mata dhuwiten pancen nggih pengabdi seni saestu, mila nggih lajeng dados waranggana sing laris. Ning nggih niku nek kengken nembangne lagu sing radi lekoh sekedhik mawon piyambake mesthi boten purun. Wong croiyose Pak Carik, Waginem niku lare kuliyahan tur nggih dados lare masjidan, nek wonten wekdal longgar sok ngrencangi mulang ngaji lare-lare TPA napa, dados sepisan malih critane Munir nika cetha nek nggedabrus. Kula tumut anyel, nek panggih ajeng kula takoni nek neka-neka ajeng kula ungkal gerang pisan, kersane kapok" kandhane Sampir sing suwarane ketara nek ngemu rasa pegel marang Munir.

 

"Lha banjur sing ana sambung rapete karo Sodik?" Bu Kaji mundhut pirsa maneh.

 

"Lha nek niku radi kirang terang" Sampir atur wangsulan .

 

"Kurang terang piye?" Bu Kaji mburu pitakonan.

 

"mBak Muji kalih Pak Carik boten tepang lan boten ngertos sinten niku Mas Sodik, namung kemawon criyose mBak Muji, Waginem nate criyos menawi gadhah tepangan enggal tiyange sae, sopan, alus lan pinter namine Sodik. Lha criyose Waginem teng mBak Muji, Sodik niku, duka Sodik Mas Sodike piyambak duka Sodik sanes lho?".

 

"Iya banjur kepriye?" Bu Kaji mesem.

 

"Mas Sodik niku wiwitane tepang pas numpak bus saking Yogya, lajeng kepanggih malih pas Waginem ngurus SIM teng Polres, Mas Sodik nggih sami nembe ngurus SIM. Lajeng Mas Sodik diajak mampir teng griyane Waginem, teng mriku kepanggih Bedhes elek Munir sing kedanan kalih Waginem nanging boten direken. Nggih pas Mas Sodik mampir niku, Waginem nembe ngertos nek jebul Mas Sodik niku Guru, wong ngakene pas kepanggih riyin criyose namung tukang macul" kandhane Sampir nutugne olehe crita.

 

"Kuwi genah nek Sodik kene Pir, banjure piye?" Bu Kaji mundhut pirsa maneh.

 

"Criyose mBak Muji" Sampir nutugne olehe crita "ketingale Waginem nggih kepencut kalih Mas Sodik, nanging namung mandheg dugi manah thok. Kabar ingkang enggal, Waginem niku sakniki dados Guru teng Dunggalar mriki, duka teng pundi, criyose sing mbantu saged mlebet dados Guru niku nggih Mas Sodik pas Mas Sodik mampir teng griyane niku. Namung niku sing dingertosi mBak Muji kalih Pak Carik bab Mas Sodik. Ingkang cetha Munir nika empun damel pitnah dhateng Mas Sodik, kapan-kapan ajeng kula labrag!".

 

"Kira-kira upama Sodik wis kepencut karo Waginem kuwi ya memper wae Pir" Bu Kaji banjur ngendika "merga aku wae sing mung krungu crita sing mbok gawa ya melu kepencut lho karo Waginem kuwi, neng kene arang lho Waranggana kuwi sing bocah kuliyahan, luwih-luwih gelem dadi bocah masjidan barang, malah sok ngrewangi mulang TPA, kuwi genah nek bocah wedok sing pethingan tenan. Aku kok malah kepengin tepung karo waranggana sing jeneng Waginem kuwi".

 

"Nuwun sewu Bu Kaji" dumadakan Ustadz Mahfudzi nyela rembug "anggen kula matur ing ngajeng wau estunipun rak dereng rampung? Lajeng kasela kalih duginipun Kang Sampir niki wau?".

 

"Inggih Tadz" Bu Kaji atur wangsulan "nggih nyuwun pangapunten, inggih awit saking wontenipun wartos ingkang dipun beta dening ponakan kula si Munir niku wau napa, lajeng kula selak kepengin ngertos kalih critanipun Sampir".

 

"Lha samangke keparenga kula njangkepi critanipun Kang Sampir niku wau" Ustadz Mahfudzi ngendika maneh.

 

"Njangkepi kados pundi ta Tadz?" Bu Kaji katon nek durung pirsa karo sing dingendikakne tamune.

 

"Inggih njangkepi kabar ingkang magepokan kalih criyosipun Kang Sampir wau" Ustadz Mahfudzi wangsulan karo mesem "ingkang dipun sebat Kang Sampir Waranggana Waginem niku, nggih lare estri santri kula, ugi siswanipun Ustadzah Laila, ugi Guru SMA Al-Hasan ingkang kula aturaken ing ngajeng wau. Lan estunipun, kula ugi sampun manggihi tiyang sepuhipun Waginem saha Waginemipun piyambak, kula jajagi saupami Dhik Sodik kersa lan Bu Kaji marengaken, kados pundi upami Waginem dipun jodhokaken kalih Dhik Sodik. Lha wekdal kula jajagi ngaten menika, tiyang sepuhipun Waginem ingkang sampun Randha naminipun mBok Sadikem tuwin Waginem piyambak inggih ndherek mawon. Namung kekalihipun matur supados kula ngaturaken dhateng Bu Kaji bilih rumiyinipun mBok Sadikem niku nate dados tiyang nakal ingguh awit saking kawontenan, sareng dipun krama dening Bapakipun Waginem, ugi lajeng mertobat sak niki sregep ngibadah lan ndherek Majelis Taklim kula. Samangke keparenga kula matur, kadospundi menggah pamanggihipun Bu Kaji? Jalaran Dhik Sodik piyambak estunipun inggih sampun mambet manah kalih Bu Waginem, nanging dereng wantun matur dhateng Bu Kaji".

 

"Nuwun sewu Tadz" Bu Kaji sajak bingung olehe arep atur wangsulan "menapa anggenipun Ustadz pirsa menawi Sodik menika mambet manah kalih Waginem sampun dangu?".

 

"Inggih dereng patosa Bu Kaji" Ustadz Mahfudzi atur wangsulan "inggih pas ngendikanipun Bu Kaji tetirah dhateng dalemipun mBak Ririen nika, lajeng lewt sedinten Dhik Sodik dhawuh menawi badhe murugi Bu Kaji dhateng Yogya, ingkang lajeng ngendikanipun Takziyah dhateng Panggang Gunung Kidul nika".

 

"Ooooo pantes......!" Bu Kaji ngendika ditujokne marang Panjenengane dhewe .

 

"Pantes kados pundi Bu Kaji?" Ustadz Mahfudzi nyuwun pirsa.

 

"Bares mawon nggih Tadz, rikala menika kula kepengin sanget ngraketaken antawisipun Sodik kalih Restu, Guru TK tangginipun Ririen ingkang kula aturaken ing ngajeng wau. Ketingalipun Restu ugi sampun wonten tandha-tandha menawi purun menawi dipun jodholaken kalih Sodik, namung Sodikipun ingkang malah ketingalk asrep, kemawon, kula babar pisan boten ngertos menawi Sodik sampun tepang kalih Waginem niku".

 

"Inggih-inggih Bu Kaji, kula ngertos" Ustadz Mahfudzi ngendika alon.

 

"Nanging kula ingkang lajeng dados bingung piyambak Tadz? kados pundi niki saenipun?" Bu Kaji mundhut pirsa "bares mawon, kula kalih Restu niku sampun ngertos saestu bilih piyambakipun lare ingkang sae, nanging Sodik dereng ketingal purun menawi dipun jodhokne kalih Restu. Kosok wangsulipun, Waginem ngertos kula menawi Waginem menika lare ingkang sae rak inggih nembe saking Ustadz niki wau? kaimbuhan kalih criyos ingkang dipun beta si Sampir? nanging Sodik kados ingkang sampun Ustadz dhawuhaken wau bilih piyambkipun sampun mabet manah dhateng Waginem. Kula bingung Ustadz!".

 

"Ngaten kemawon Bu Kaji" Garwane Ustadz Mahfudzi genti sing ngendika "murih langkung sami cethanipun, kados pundi upami Bu Waginem dipun timbali dhateng dalem mriki? Inggih mawi pawadan menapa ngaten, mengke kula ingkang ngatur ingkang baken boten ndadosaken Bu Waginem mikir neka-neka lha kanthi makaten Bu Kaji saged tepang lan pirsa kados pundi Bu Waginem menika estunipun. Kados pundi?".

 

 

ana candhake.