43.
Dumadakan wong-wong kuwi padha dikagetne klawan tekane sawijining telik sandi jeneng Jothong, sing terus nyedhaki papane Ki Gambangkawat lungguh.
"Ana pawarta apa Jothong? Kok sajak kesusu tekamu he?" Gambangkawat takon.
"Wonten barisan tumuju Tundhan Ki" wangsulane Jothong "saking arah ler kilen, kinten-kinten cacah seket".
"Kira-kira mung wong seketan?" Gambangkawat takon.
"Lan boten sikep gegaman jangkep, kajawi namung pedhang utawi keris ingkang gumantung ing lempengipun"
"Nek ngono dudu wong arep nglurug perang? Ya wis, tak tampa lapuranmu, baliya marang papanmu sakawit" Gambangkawat aweh prentah.
Jothong manthuk kurmat banjur mundur ninggalne papan kuwi. Gambangkawat ngunekne gentha kaping pindho, minangka tengara nyeluk andhahane sing jaga neng regol ngarep. Ora suwe ana wong mlebu klawan sikep gegaman komplit.
"Kowe Klabang Ireng?" Panyapane Gambangkawat marang paraga sing lagi teka kuwi.
"Inggih Kyai" wangsulane paraga sing lagi teka.
"Saka sisih lor kulon kana ana wong kira-kira cacah seket, ketoke arep liwat desa kene, nggawaa kanca wong sewidak cegaten ing sajabaning desa rampogen gegawane nek wonge ora trima purba wasesa tak pasrahne kowe, sing baku wong-wong kuwi aja nganti oleh mlebu Desa Tundhan".
"Sendika" Klabangireng aweh kurmat banjur mundur.
"Klabangireng aja kok tegakne budhal dhewe karo andhahane Adhi Gambangkawat" durung suwe Klabangireng metu, Ajar Taliwangsa kandha "aku ora kepengin lelakon sing disandhang Thungkel tumiba marang Klabangireng saandhahane".
"Banjur sapa sing kudu budhal ngayomi Klabangireng Kakang?" Gambangkawat takon.
"Luwukabang karo Tamparangin wae" wangsulane Ki Taliwangsa "tak kira bocah loro iki wis bisa ngentasi gawe yen mung ngadhepi wong-wong sing wis tau gawe lumpuhe Thungkel sakancane kae".
"Matur nuwun Kakang" Luwukabang nindhihi rembug "sampun kuwatos menawi kula punapa dene Adhi Tamparangin ngantos damel lingsemipun paguron Gunung Layang".
"Aku percaya marang si Adhi sakloron" wangsulane Gambangkawat "wis kana budhala, ayomona Klabangireng sakancane".
Wong sekti loro murid Paguron Gunung Layang kuwi banjur budhal bebarengan karo Klabangireng lan kancane cacah sewidak kanthi gegaman jangkep. Mesthi wae atine Klabangireng dadi sansaya bombong, merga anane Tamparangin lan Luwukabang sing mikuwati barisane. Mungguhe Klabangireng wong loro murid Resi Dumungseta kuwi prasasat Bathara Yama sing ngejawantah, dhenga sing arep wani mesthi bakal kejabut nyawane.
Sauntara iku, wong patang puluh murid-muride Kyai Saepullah sansaya cedhak karo Desa Tundhan. Sing dadi tindhihe barisan iki ora liya Kyai Saepullah sing dikancani karo Raden Rangga. Pancen dening Ki Landhung barisane dipecah dadi rong pantha. Sing patang puluh liwat saka lor kulone Desa Tundhan, disuhi dening Kyai Saepullah lan Raden Rangga. Dene sing telung puluh ditambah Bebau Saradan, Bebau Palkuning, Bebau Ngampon lan Marga liwat saka lore Desa Tundhan, minangka tetindhihe ora liya ya Ki Landhung dhewe sing direwangi Marga.
Manut lan nurut welinge guru, barisan rong pantha kuwi sadalan-dalan ora kendhat padha muji dikir marang Pangeran kanthi suwara sing mung bisa dirungokne kupinge dhewe-dhewe. Gegaman sing digawa murid-muride Kyai Saepullah padha yaiku pedhang mata loro sing ora duwe lingir, ngarep landhep mburi ya landhep, pucuking pedhang lincip. Kabeh diwadhahi wrangka sing dicantholne ana sabuk. Klebu Kyai Saepullah uga gegaman pedhang sing padha. Mung Raden Rangga sing padatan ora tau gelem nyekel gegaman, dina kuwi Raden Rangga nyengkelit pring kuning sing gedhene sajempolan sikil lan dawane kira-kira limang kilan.
Sajroning mlaku wiwit budhal mau Kyai Saepullah tansah cecaketan karo Rangga. Wong loro kuwi padha-padha anggone ngajeni, siji lan sijine. Kyai Saepullah wis ora kasamaran maneh, jroning ati wis bisa mesthekne yen bocah nom iki temen-temen putra Mataram sing kondhang duwe aji jaya kawijayan linuwih. Kosok baline Rangga uga wis weruh yen Kyai Saepullah iki sejatine tilas Brahmana kang nguwasani ngilmu kanuragan sing ora baen-baen. Mula kekarone padha-padha ngajeni lan kurmat siji lan sijine.
Ana candhake.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar