60.
Ora suwe maneh, Gambangkawat karo Marga wis rame kerengan. Rangga nyoba nyedhak, samono uga karo Lindhuk lan Taliwangsa sing uga padha nyedhak saka sisih liyane.
Kaya sing wis dirembug antarane Marga, Rangga lan Kyai Saepullah sadurunge budhal mau, anggone Marga kerengan ora nuduhake yen dheweke bocah sing kulina gladhen ulah kanuragan. Tandange kaya wong ngawur, nanging satemene wis diukur. Mangkono mau bener-bener ndadekne mungsuhe gemreget, anyel, pegel, kemropok dadi siji. Wis bola-bali Ki Gambangkawat ngrangsang lan nerjang, sikil lan tangane gentenan diarahne kanggo nglumpuhne mungsuhe, nanging terjangan lan rangsangane Gambangkawat ora ana siji-sijia sing ngenani sasaran. Lupute diendhani ya bisa ditangkis dening Marga. Malah merga ethok-ethok ora nganggo petung, Marga sok kleru, serangan sing kudune ditangkis malah diendhani, sing kudune diendhani malah ditangkis, ngono kuwi kedadean bola-bali.
Ki Gambangkawat dadi judheg dhewe, karepe sing daya-daya bisa gawe Marga bengok-bengok nangis kelaran babar pisan ora katekan. Malah dheweke digawe mumet nggagas cara gelute Marga sing dianggep ngawur.
"He, bocah edan" Ki Gambangkawat nglereni panrajange karo mencolot memburi, dheweke omong banter "nek nyata kowe wong prawira, aja mung bisa endha karo nangkis. Njajal aku walesen kaya apa panrajangmu!".
"Piye?" Marga takon mbodhoni "sapa sing kandha nek aku wong perwira? Aku mung tukang luru pala kependhem neng alas kok. Karo maneh, aku arep males njotos utawa nyadhuk kowe kuwi aku isih wedi, ngerti pa gak?".
"Dadi kowe wedi karo aku?" Gambangkawat nggetak karo nesu.
"Ora!!!" Marga wangsulan genti nggetak.
"Bocah edan, omonganmu mencla-mencle" Gambangkawat setengah mbengok.
"Kowe sing ora mudheng, wong kasep mikire!" Marga wangsulan "aku wedi kuwi, wedi karo Pakku. Merga Pakku nate meling, aja seneng njotos, ngaplog, nyadhuk utawa ngamuk wong, merga sing pantes ngono kuwi mung wong sing ora waras pikire, utawa wong bodho sing kebacut mendhone".
"Sansaya nrunyam tembungmu, pancen njaluk disuwek lambemu kuwi" Gambangkawat misuh-misuh.
"Nrunyam piye? Karo maneh aku ora omong kaya sing mbok ucapne lho? Apa pancen kowe wis suda rungon he?" Marga omonge dibanterne, kaya yen ngomong karo wong sing ora waras pangrungone.
"Piye? Mau kowe wis ngarani aku wong edan, saiki kok tambahi ngunekne aku wong budheg. Pancen njaluk tak bethot ilatmu, ben bisa omong sing bener kowe kuwi" Gambangkawat sansaya nesu nganti praupane abang semu ireng.
"Cukup" Marga nyauti rembug "aku gemang omongan karo wong sing ora mudheng karo omongane wong waras, timbang ngladeni kowe luwung tak ngge ndhudhuk Wi Alus wae, genah asile"
Rampung guneman, Marga mlaku njupuk linggise sing mau mencelat, arep nerusne olehe arep ndhudhuk Wi Alus.
"Cring......." Gambangkawat ngliga pedhange sing gedhe tur dawa, ketok landhep mingis-mingis.
"Nek ora ndang tak rampungi, sansaya nrucak bocah ora nggenah iki" karo ngudang pedhange Gambangkawat nggremeng kaya omong dhewekan.
Ana Candhake.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar