ABANG-ABANG KEMBANG KERTAS (11)

dening : immir

11.

Saiki Darmun rumangsa ewuh oya nggone arep mangsuli WA ne Dhita. Nek diwangsuli mengko Dhita dadi kegedhen rumangsa, nek ora diwangsuli mengko bisa-bisa dheweke diarani wong sombong lan angkuh, lan kanyatane Darmun ya butuh. Ora butuh marang Dhita, nanging butuh arep melu Kejar Paket C. Malah wekasane Darmun ya ngguyu awake dhewe, rumangsa wis kegedhen rumangsan, wong satemene Dhita kuwi duwe rasa sir utawa ora marang dheweke Darmun ya ora weruh, wong Darmun dhewe durung tau krungu rembuge Dhita sing nelakake yen seneng marang dheweke. Suwe Darmun mesam-mesem dhewekan, karo mikir carane mbalesi WA sing dikirim Dhita kuwi mau.

"Lho kowe mau wis teka ta Le?" ora ngerti tekane, weruh-weruh Simboke wis lungguh neng Kursi sandhinge karo takon.

"O alaah mBok ta? kaget aku" Ora semaur apa mesthine Darmun malah nelakne rasa kagete.

"Mulane nek dhong nyekel Ha Pe ki, aja mentheleng terus nganti eneng wong teka barang ya ora weruh" wangsulane mBok Tumin ya simboke Darmun diterusne karo takon "olehmu teka mau apa wis suwe?".

"He-eh, durung kok mBok" wangsulane Darmun karo nyelehne hape ne neng meja ngarepe "Lha mBok mau saka ngendi ta? kok tak ungak neng kamar gak eneng, neng pawon ya gak eneng ki?"

"Mau aku ki rak tuku Obat Nyamuk neng warunge mBak Yah kono" mBok Tumin wangsulan nyritakne olehe wis metu saka omah "terus pethuk Bulik Narsi, aku dipeksa-peksa dijak mampir nyang omahe. Oh, iya dhek esuk enek sing nggoleki awakmu lho Mun".

"Simbok mampir nyang omahe Bulik Narsi ? . Lha sing nggoleki aku dhek esuk sapa? Pa gak ngerti nek aku iki nek esuk tekan awan ngudang doran neng sawahe uwong?" Darmun takon.

"Anu jare kancamu Cah Lor Nggawan" wangsulane mBok Tumin.

"Adoh temen? sapa kuwi? Apa kanca sekolah biyen? merga biyen kancaku sekolah sing omahe lor Bengawan ki ya akeh" Darmun nerusne olehe takon.

"Jenenge Dhita Rahayu, bocahe ayu tur grapyak semanak, tregal-tregel nggemesne. malah ngancani aku nyang Pawon barang. Nanging bareng olehku olah-olah wis rampung malah pamitan mulih. Bocahe ya tak warah nek kowe kerja macul neng Dunggalar ngono, jarene kapan-kapan bocahe arep mrene maneh, terus tak peseni becike nek mrene tak kon sore-sore wae, merga nek esuk nganti awan awakmu ki kerja".

"Dhita Rahayu?" Darmun mlenggong. Hape ne dijupuk WA saka Dhhita bali didelok, diiling-ilingi wektu kirime Jam 15.00. Dadi sadurunge Dhita kirim WA mau wis luwih dhisik mara menyang omah lan ketemu simboke.

"He eh" mBok Tumin semaur "bocah kok olehe ayu kaya ngana, tregal-tregel nyenengne ati, malah olehe grapyak ya ora karuwan, wong nek nyeluk aku ki ya mBak-mBok kaya nyang simboke dhewe, lha kowe kuwi lho Dar, duwe kanca kaya ngana kok ora tau ngomongi mBokmu?".

Darmun dadi blangkemen krungu omongane simboke sing kaya ngono kuwi. Sajake Simboke wis kadhung kasengsem marang solah bawa lan slagane Dhita. Gawat, ngono batine.

"Malah jarene Dhita Rahayu mau, kowe ya wis tepung apik karo Pake-cilik sing saiki dadi Kamituwa barang? Ngono lho, andene mBok ne malah ora tau dijak omong ki piye?". mBok Tumin kaya nutuh marang anake. 

Darmun dadi sansaya judheg olehe arep wangsulan.

"He eh mBok, bocah kae kelase priyayi saka kulawarga sugih mblegedhu" Darmun wiwit nyauri.

"Senajan Priyayia, Senajan sugiha, wong nyatane bocahe ya apik ngono lho, ora dhemen ngremehne liyan, karo Simbok ya ngajeni banget, malah ya gelem ngrewangi Simbok neng pawon, tandange ya cag-ceg trengginas lan trampil. Dadi uwong kuwi aja seneng nggebyah uyah, bangsa priyayi jaman saiki kuwi sing pinter srawung lan nguwongne wong ndesa sing ora duwe luwih akeh cacahe tinimbang priyayi sing kemlanda-landa kaya jaman biyen" mBok Tumin wiwit nuturi anake lanang. 

Sing dituturi kentekan apalan kanggo mbantah.

"He-eh mBok" blekak-blekuk Darmun wangsulan "nanging anu.........."

"Anu piye?" mBok Tumin nugel mrembuge Darmun sing mandheg neng tembung anu.

"Anu, Dhita kae wis Randha.......".

"Simbok ya wis ngerti, wong bocahe mau ya kober crita nek olehe omah-omah kapeksa bubar, bocahe ngrumangsani nek biyen olehe omah-omah karo tilasane kuwi mung merga keblithuk gebyar, nuruti hawa seneng sing ora dinalar dawa, oleh-olehane ya banjur bubar. Wong Dhita Rahayu ya gemang nek digawe lara ati, kanthi sesidheman tilasane kuwi isih nerusake anggone senengan karo pacare sing biyen. Mula sadurunge kebacut-bacut Dhita njur ngajokne Pasah nyang nggone Hakim Agama, ndelalah Pak Hakime ya ngerti apa sing wis kedaden, mula ora nganti telung sasi pasahe Dhita ya banjur ditampa lan dikabulake".

Darmun sansaya rumangsa kangelan olehe arep nyritakne sapa sejatine Dhita kuwi. Lan nek dhek mau dheweke kober rumangsa kegedhen rumangsan, saiki malah simboke sing sajak wis kemecer selak kepengin ngepek mantu Dhita. Ah, isih ana sing bisa diseselne ngge mbantah kandhane simboke, ngono batine.

"Mau Dhita kudhungan jilbab rapet ya mBok?" Dimun arep nggunakne jurus serangane. Merga Dimun tau krungu, nek simboke kuwi paling sengit nek weruh wong wedok sing rambute disemir abang utawa coklat. Jarene wong wedok sing rambute disemir kuwi padha karo wong sing ora duwe rasa tarima kasih marang Gusti Allah, wis diparingi rupa rambut sing becik malah diubrah-ubrah saksenenge dhewe.

"He-eh, rapet tur jilbabe gedhe kaya jilbabe wong Pondhok Kathikan ngana kae" Simboke wangsulan.

"Simbok takon pa gak Nyang apa Dhita kok Kudhungan ngono kuwi?" Darmun takon karo mesem, atine nyicil seneng.

"Ora" wangsulane Simboke "lha wong bocahe crita dhewe kok".

"Crita piye mBok?"

"Jare pacare bojone kuwi rambute dicet abang kaya rambut jaran, ning jare bojone rambut dicet abang ngono kuwi nambahi ayu. Mula ben bojone luwih trisna menyang dheweke, sadurunge pegatan kae Dhita nyemir rambute nganggo semir sing rupane kaya rambut jagung. Pamrihe si Dhita supaya bojone bisa nglalekne pacare lan luwih tresna marang dheweke, nanging pranyata pambudidayane Dhita ngono kuwi gagar. Wis direwangi nyemir rambut sing sak jane dheweke luwih seneng rupa rambut asline sing ireng, nanging bojone panggah wae isih mbacut olehe senengan karo tilas pacare. Mula getune si Dhita kepati-pati, kanggo nutupi rasa getun merga wis ngowahi rupa rambute, sirahe banjur ditutup rapet nganggo jilbab gedhe ngono kuwi".

Krungu wangsulan lan critane Simboke ngono kuwi mau, Darmun dadi lemes. Najan mung sedhela kepethuk, pranyata Dhita wis bisa nelukne atine mBok Tumin dadi kasengsem marang dheweke. Lan kanggo ngowahi gambarane mBok Tumin marang Dhita sing ngono kuwi, genah nek ora gampang. mButuhne kesabaran, ketlatenan lan bukti yen mBok Tumin wis kleru anggone aweh pambiji marang Dhita Rahayu sing rumangsane babar pisan ora duwe cacad ngono kuwi.

Ana candhake,