dening: IMMIR
25.
Esuk kuwi dening mBok Ti Mur diajak metu, golek sayuran nyang lapake Pak Bakir. Maune Mur arep emoh merga tinimbang ngetutne blanja mBok Ti wektune bisa dienggo nandangi gaweyan liya sing luwih penting timbang mung melu blanja. Lha wong adate mBok Ti ki ya mangkat dhewe, nanging esuk kuwi mBok Ti ngeyel njaluk dikancani.
"Jane ngono ngapa ta mBok? thik ndadak kongkon ngancani barang ki? apa ana wong sing ngganggu sampean apa piye? nek enek sing ngganggu harak luwih apik nek sing ngancani ki Om Sadi, lha nek aku rak ya padha wae" kandhane Mur nakoni mBok Ti sing ngeyel njaluk dikancani blanja.
"Ora ana sing ngganggu aku Mur" wangsulane mBok Ti "Upamaa enek ya tak adhepi dhewe, ngapa ndadak kongkonan wong liya? aku iki biyen ya tau melok latihan Karate lho".
Muni ngono kuwi mBok Ti karo nduduhne lengene sing dikeker-kekerne, tangane dikepelne dituduhne nyang ngarepe Mur. Sing dituduhi banjur ngguyu karo takon maneh :
"Lha thik kongkon ngancani neh?"
"Ngene lho Mur karepku iki" mBok Ti nggenahne karepe "aku iki ora mung ngongkon kowe ngancani aku, nanging arep muruki kowe milih lan blanja sayuran neng lapake Pak Bakir, perlune saupama aku ana alangan ora bisa blanja, kowe mengko wis ngerti carane. dadi ora thah-thuh. Ngerti?"
"Oo ngono ta?" Mur ngguyu "ayo nek ngono ndang budhal mumpung isih rada peteng, dadi mengko olehe bali ora kawanen".
Sakjane ngono, anggone mBok Ti meksa Mur supaya melu blanja kuwi ora merga kaya sing dikandhakne kuwi, nanging mBok Ti ki mung kepengin methukne Mur karo anake Tanta anake Bu Kristin Penjahit sing omahe cedhak karo dalem Kardimanan, Tanta wis bola-bali nemoni mBok Ti nek ngepasi mBok Ti blanja neng nggone Pak Bakir. Tanta ki bocahe bagus tur sopan, nyambut gawene dadi tenaga mekanik neng bengkel resmi. Lan Tanta kuwi ketok nek tenanan anggone ngesir Mur, wis bola-bali mBok Ti diomongi. Kamangka miturut mBokti, timbang wong papat kancane nyambut gawe neng dalem kardimanan, Tanta iki nduweni biji sing dhuwur. Kang mangkono kuwi keneng didelok saka tang kebe Tanta sing ora seneng guyon klecon. Tau sawijining esuk, mBok Ti pas blanja kepethuk karo Bu Kristin, ibune Tanta sing ua lagi golek sayuran. Pas mlaku mulih wong loro kuwi anggone mlaku bebarengan, neng dalan Bu Kristin ngajak omong mBok Ti :
"mBak,anakku Tanta ki tau tak takoni, ya gene nganti semono gedhene kok durung duwe pacar, kamangka aku ki wis kepengin Tanta ki ndang rabi. Bocahe malah kandha wegah pacaran, jarene cah wedok saiki akeh sing matre, malah jarene mengko arep rabi ngono wae gak ah nganggo pacar-pacaran barang".
"Lha nek boten pacaran lajeng anggene rabi kalih sinten Bu?" mBok Ti semaur karo takon.
"Ya kuwi sing arep tak suwunke pirsa nyang sampean" wangsulane Bu Kristin.
"Lho kok kula ta Bu? Pripun niku genahe?"
Bu Kristen mesem amba, wangsulane :
"Tanta ki nek bengi pas sepi ngana kae rak seneng sembahyang? Jarene sembahyang ngge milih bojo sing apik ngono, lha Tanta ki kandha miturut isyarat pas bocahe sembahyang jodhone Tanta ki isih ponakan sampean. Apa bener sampean duwe ponakan ? nek bener ya tiwas kabeneran, mbok menawa mathuk, aku karo sampean rak bisa rembugan sing apik, sapa ngerti ponakan sampean kuwi bener kaya apa sing dikandhakne Tanta, ya kuwi bisa dadi mantuku".
"Oo niku ta Bu? pancen kala emben nika Mas Tanta panggih kula, nangkletne Mur ponakan kula niku kok boten tau dijak blanja lan sajake Mas Tanta nggih remen kaliyan ponakan kula niku. Nanging nggih niku, ponakan kula sing namine Murjiyati niku namung PRT kados kula niki, mula sareng kula sanjangi nek angsal salam saking Mas Tanta, larene nggih boten percaya. Tiyang Mur niku nggih dereng nate kepanggih kaliyan Mas Tanta piyambak".
"PRT jane ya ora apa-apa mBak" kandhane Bu Kristin nanggapi wangsulane mBok Ti "ya tulung ta mBak, nek sampean mathuk, piye carane ben ponakan sampean kuwi bisa cedhak karo anakku Tanta, sapa ngerti awake dhewe bisa besanan tenan".
Ya merga rembugan karo mlaku kuwi, mBok Ti kepengin nyedhakne sokur bisa njodhokne Mur karo Tanta. Miturut petungane mBok Ti, Mur kuwi bakal luwih becik panguripane yen dadi bojone Tanta. Upama bobot timbang wong bebakulan, Mur oleh Tanta kuwi jeneng wis pas. Sing siji ayu sing siji bagus. Tur ya ketok padha sregepe, padha olehe ngerti unggah-ungguh. Senajan mung kanca padha-padha anggone mbabu, nanging saupama ing tembe uripe Mur kuwi dadi luwih mulya, mBok Ti rumangsa bakal melu seneng.
Mula esuk kuwi mBok Ti ngeyel kepengin ngajak Mur blanja, ing pangangkah muga-muga esuk kuwi mengko bisa kepethuk Tanta sing ajek saben esuk olah raga liwat kono, sokur bage yen mbarengi Bu Kristin blanja neng nggone Pak Bakir. Mur sing babar pisan ora ngerti karepe mBok Ti, butuhe mung manut. Nanging Mur ya rumangsa seneng-seneng wae, merga bisa weruh sesawangan ing jabane omah sing arang diweruhi, ketang arsnge metu saka omah.
Weruh sayuran neng mobil bukakan sing ketok seger-seger ndhemenake, Mur seneng banget banjur ngrewangi mBok Ti milihi endi sing arep dituku. Wong loro kuwi merga saka ketungkule milih-milih sayuran, njalari ora ngerti yen sapari polahe Mur ana mripat papat sing ngulati. Ya iku mripate Tanta karo mripate Ibune. mBok Ti dhewe lagi ngerti yen Bu Kristin uga blanja, bareng disenggol karo ditakoni :
"Kok dhengaren mruput ta mBak?"
"Oh, Bu Kristin... inggih Bu" mBok Ti wangsuloan semu kaget "sampun dangu ta niki wau?"
"Lagi wae kok, iki ponakane sampean ya?" Bu Kristin nudingi prenahe Mur.
"Inggih Bu" wangsulane mBok Ti sing banjr kandha marang Mur "Mur, ditepungne iki Bu Kristin Penjahit sing daleme ngarepan rada nengen sithik kae lho".
Mur manthuk karo mesem nyawang Bu Kristin sing wis ndhisiki ngethukne tangane ngajak salaman. Gageyan Mur nyelehne tim,un sing dicekeli, banjur nampani tangane Bu Kristin, karo kandha :
"Matur nuwun Bu, kula Murjiyati "
"Iya, apik jenenge jeneng jawa sing becik, cocok karo wonge sing ayu tur wuwuh manis pisan" Bu Kristin nyauri karo mesem sajak seneng.
"Ah, ibuk menika lho" Mur saulu karo ngguyu "dugi griya mengke kula rak wongsal-wangsul nyepengi kaca pangilon he he he".
"mBok kula nggih ditepangne ta Buk" dumadakan ana bocah nom-noman bagus sing nyedhaki Bu Kristin karo omong.
"mBok kenalan dhewe ngapa lho?" Bu Kristin wangsulan karo mesem, banjur kandha marang Mur "oh, iya iki Nak Mur ditepungne, iki anakku lanang"
"Tanta" Nom-noman kuwi ngajak salaman.
"Murjiyati" Mur wangsulan.
ana candhake.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar