Total Tayangan Halaman

Rabu, 10 November 2021

MAWAR BIRU ING PINGGIR JURANG 37

 

cathetan cekak kanggo ni made siti asih


37.

 

Ditakoni Bapake ngono kuwi, atine Arka rada nggragap. Merga ketok cetha nek pitakone Bapake kuwi ngemu rasa ora trima yen ana wong sing wis wani ngremehne jenenge kulawargane, kalebu maratuwane. Bisa uga bapake uga rumangsa kesenggol pangrasane, kanthi anane pangancam sing ditujokne marang Arka, kanthi tetembungan yen wong mau wis kulina ngadhepi preman-preman, iki padha wae ngarani nek Arka utawa kulawargane Arka kuwi tunggalane para preman. Arka gage-gage nambahi katrangan murih Bapake ora kebacur muring.

 

"Nanging inggih sampun kula wangsuli kok Pak, sanaosa kula saking kulawarga tiyang kesrakat, nanging Insya'allah dede tunggalanipun preman lan kula tambahi bilih anggen kula gadhah lekas badhe nglamar putranipun niku wau, awit kula dipun kengken dening Ester inggih putranipun piyambak. Dados kula boten badhe gela jalaran dipenggak kekajengan kula badhe nglamar punika. Saha kula aturi murih ngandhani putranipun supados boten nyaket kula malih".

 

"Ya wis, wangsulanmu ngono kuwi wis bener banget, ben wonge ngerti kesrakate awake dhewe iki ora bakal ngganggu kamardikane dhekne. Nanging aku ya kepengin ngerti sapa jenenge wong kuwi mau? kok nganti bisa ngerti kulawargaku?" kandhane Bagus maneh nakoni anake.

 

"Menawi boten klentu asmanipun Bapak Bandana, S.Pd., M.Pd. Bapak" wangsulane Arka ngati-ati.

 

"O alah bocah kuwi ta?" Bagus semaur karo mesem.

 

"Inggih Bapak, Bapak sampun tepang nggih ?" genti Arka sing nakoni Bapake.

 

"Jane, sing jeneng Bandana kuwi isih rada mambu sedulur karo awake dhewe, nanging kuwi biyen, ya keneng diarani sedulur kadang katut ngana kae" wangsulane Bagus nggenahne "Bandana kuwi adhine Harmana, Harmana kuwi bojone Hartini. Ya pantes, ngerti kulawargane awake dhewe",

 

"Dados niku rayine ipe nDara Den Ayu Hartini ta Mas?" Karmini sing uga isih ana kono melu omong.

 

"Iya" wangsulane Bagus "dadi nek Arka ora sida nglamar lan malah petunge wis buyar, kuwi tiba kebeneran. Upama sida, kira-kira malah ruwete manggon neng mburi. Wong kuwi nek kulina ngecakne laku kadang konang, padatan seneng ngremehne liyan lan ora tau weruh kekurangane dhewe. Dadi sepisan maneh nek Arka ora sida dadi mantune Bandana, kuwi jeneng wis pas".

 

"Inggih Bapak" wangsulane Arka sing banjur disambung karo pitakonan "punapa ingkang dipun kersakaken Ibu kaliyan asma nDara Den Ayu Hartini niku, napa putranipun Eyang ingkang Pambayun?" .

 

"Bener" wangsulane Bagus cekak.

 

"Pantes......" Karmini grenengan dhewe.

 

"Apane sing pantes?" olehe grenengan Karmini diwangsuli karo pitakonan serius dening bojone.

 

"Kula badhe matur, nanging Panjenengan boten kenging duka nggih Mas?" Karmini wangsulan nanging diembel-embeli njanji marang sisihane supaya ora nesu.

 

"Lha aku iki apa wong sing gampang nesu ngono ta neh?" Bagus genti melehne  bojone "apa kowe tau tak nesoni ?".

 

"Boten nesu kalih kula napa dhateng Arka, nanging nggih boten badhe duka dhateng tiyang sanesipun" Karmini ngendhani pamelehe sing lanang.

 

"Ya wis, aku janji ora arep nesu karo sapa wae" wangsulane Bagus karo ngguyu.

 

"Kala emben, pas siang-siang ngoten, Den Ayu Tien niku rak rawuh mriki ta Mas?" Karmini miwiti critane.

 

"Apa? mBak Tien gelem mlebu omah kene?" Bagus takon semu rada kaget.

 

"Boten teng griya, namung dhateng emper mriku" wangsulane Karmini "tiang pas kula milihi lan mbucali krikil sing awor kedhele teng emper mriku".

 

"Lha wonge rene ngomong apa?" Bagus takon maneh.

 

"Ngendikan kathah-kathah nanging boten cetha, kula diunek-unekne boten kantenan, dikandhani supados boten mulangi anak dados bajingan, kula didhawuhi nyebut, noleh githok kula piyambak, kula nggih dipun undamana dumeh sampun saged ngrebat manah panjenengan lajeng kula didakwa mulang anak supados ngrebat manahipun putrane priyayi, boten namung kula sing diunek-unekne Mak-e nggih dikatut-katutne, criyose Make niku empun mbetani putune mantra pengasihan kangge melet anakipun tiyang sugih sing ajeng dikeret bandhane lan taksih kathah malih" Karmini nutugne critane.

 

"Lha banjur mbok wangsuli piye?" Bagus takon.

 

"Lha mBakyune panjenengan nika nek ngendikan napa kenging dipun selani?" Karmini mangsuli karo ngguyu anyel "kula nggih mendel mawon, kula umbar sauni-unine. Sareng sampun ngoten, kuwatir nek kula kepancing rembag terus nesu, kula lajeng ngalih mlebet. Lawang kula kancing saking nglebet. Den Ayu Tien kula tilar piyambak dhateng emper, lajeng ngendikane sansaya banter, nanging inggih boten enten ingkang nyauri. Dados nggih kados tiyang Rapat Kampanye ajeng pemilu ngoten nika".

 

Krungu critane Karmini sing keri dhewe kuwi, Bagus ora bisa ngempet guyune banjur ngguyu ngakak kaya pas ndelok pelawak ngana kae. Arka karo Indri sing ya krungu critane Ibune  ya melu ngguyu, pisan.

 

"Kok gumujeng ta Mas?" pitakone Karmini marang sing lanang, banjur nakoni anak-anake "thik padha ngguyu ki sing padha mbok guyu apa?".

 

"Ngguyu tiyang rapat Kampanye boten enten sing ngrungokne Bu" Indri sing mangsuli isih karo ngguyu.

 

Krungu wangsulane Indri, Bagus sansaya banter olehe ngguyu. Banjur disusul karo pitakonan :

 

"Banjure terus kepiye?".

 

"Sareng empun sayah anggenipun ceramah nggih lajeng kesah piyambak" wangsulane Karmini "kula nembe ngertos sing ndadosne Den Ayu Tien duka-duka niku kinten-kinten diwaduli kalih rayine Ipe niku perkawis Arka".

 

"O ngono ta critane?" kandhane Bagus sabanjure karo ngguya-ngguyu "Aku netepi janji, ora nesu nanging malah ngguyu, wis marem ta?".

 

Karmini ora semaur, Arka karo Indri padha mesem. Kang bareng karo iku, neng dhuwur kasur  jero kamare, Eva lagi ngolang-aling ngeloni guling, klisikan ora bisa turu. Ora merga wektune dumeh isih sore. Nanging merga lagi ana perang rame ing jero atine. Wewayangane Arka tansah kumanthil-kanthil ora bisa ilang saka angen-angene. Arka sing gagah pideksa, alus solah bawane, nanging duwe kategasan, tembung-tembunge sing tansah ngundang rasa tentrem tansah gawe enaking atine sing padha ngrungokne. Arka sing lulusan saka negara Walanda, sanajan mau Aka kandha nek olehe bisa sekolah nganti tekan Leiden kuwi jalaran saka nasib sing becik, nanging bukti lan nyata ora bisa diselaki, mung wong - wong sing duwe kapinteran kang punjul ing apapak sing bisa katut dibudhalake sinau neng Universitas sing kelase dhuwur ing tingkat Internasional kuwi.  Nanging atine Eva dadi gela, merga krungu warta lan pituture Ibune marang dheweke awan mau. Angel Eva nggone Eva arep percaya kabar saka wong tuwane sing ngarani nek Arka kuwi "bocah ora genah" malah sok ngarani "bocah edan " barang. Mau Eva ya krungu nek Arka ya wis ngaku kanthi terus terang panggaweyane wong tuwane uga panggaweyane dhewe, sing dianggep remeh dening Om Bandana apa dene Mamah karo Papahe. Apa kira-kira sing ora bisa nampa bahasane wong wicaksana kuwi malah Om Bandana karo Mamah lan Papahe? Arka ngomong neng nyambut gawene ngladeni Mahasiswa sing mbutuhake tenaga lan pikirane, lha nek Dosen sing ora sombong rak pancen kuwi sing ditandangi saben dinane?.

 

Dumadakan Eva mesem dhewe, ana sethithik rasa seneng, nek tenan Arka ditampik dening Om Bandana, kuwi tiba kabeneran tumrap dheweke. Sapa ngerti mbarengi nasib sing becik, Arka banjur genti gelem karo dheweke?. Mung wong bodho sing nampik Mutiara sing isih kependhem neng lendhut sawah sing ireng lan ketok reged.

 

ana candhake.


Tidak ada komentar:

Posting Komentar

SENDHANG MUSTIKANING WARIH 8. (52)

  52.         Tiyang-tiyang ingkang wonten ing Pringgitan sampun boten kaget malih mireng wicantenipun Bebau Sumber makaten menika. Sadaya s...