58.
Aku bali ngadhep neng ngarsane Guru, mbok menawa ana dhawuh sing kudu tak tindakne. Kajaba saka iku, bares wae aku pancen rumangsa kangen karo Guru sawuse ditinggal pirang-pirang dina iki, aku dhewe ora ngerti ya gene aku bisa kanggonan rasa kangen sing selawase ora tau mampir neng jero atiku iki. Sajake Guru ya pirsa yen aku kangen karo panjenengane, ketitik sawuse aku madhep ing ngrasane astane singt alus kuwi kumlawe ngelus-ngelus sirahku klawan kebak rasa asih. Aku rumangsa begja lan mulya dielus-elus Guru mangkono kuwi.
"Ki Sima Abang" Guru banjur ndangu aku "apa priyayi loro mau wis ndika aturi yen tak enteni ana kene? Kepriye wangsulane?".
"Sampun Guru" wangsulanku "kala wau, Raden Angling ingkang gineman bilih badhe manggihi Guru ing mriki".
"Sokur ta yen mangkono" Guru paring dhawuh maneh "aku mau lali, iki ana telesan jarit karo klambi loro, Raden Angling karo Raden kemuda aturana reresik salira luwih dhisik neng kucur mburi omah kae sadurunge nemoni aku".
"Inggih Guru" aku wangsulan salin rong pangkon kuwi banjur tak cokot tak gawa ngalih arep tak wenehne menyang Raden Angling karo Raden Kemuda . Jebul wong loro kakang adhi kuwi wis munggah saka luwangan, praupane katon padha pucet-pucet kabeh, awake ketara yen malih dadi rada kuru.
"Mengko dhisik Ki Sima Abang, aku tak nata ati dhisik sadurunge nemoni Kakang BantarJati" Raden Angling guneman alus marang aku, nalika aku nyedhak arep masrahne salin .
"Iya Raden, mau Guru dhawuh marang aku supaya ngaturi ndika padha reresik salira ing kucur mburi omah luwih dhisik, lan iki ana telesan prasaja mbok menawa bisa ndika agem salin busana" wangsulanku masrahake salin marang wong loro kuwi.
"Matur nuwun Ki Sima Abang" Raden Angling wangsulan karo nampani salin sing tak pasrahne "jebul ndika kuwi muride Kakang Bantarjati ta?. Ya wis mengko wae nek wis rampung nggonku reresik lan wis ngadhep Kakang Bantarjati, tak genahne sapa sejatine aku karo Adhi Kemuda sing wis ndika kalahne lan ndika kongkon nindakne tapa luweng neng kene iku mau".
Bubar kandha ngono kuwi, Raden Angling banjur mlaku tumuju kucur ditutne Raden Kemuda. Aku ya banjur bali arep mlebu omah maneh, sajroning atiku tuwuh rasa gumun sing ora karuwan. Wong loro kuwi wingenane tekane kene nuduhne sipat kasar lan adol gendhung pamer kasekten, malah arep tumindak sing ora bener. Wani njangkar asmane Guru lan arep ngobong dalem paleremane Guru iki. Nanging wiwit tak bukakne dalan metu saka luwangan mau, sikepe malih dadi kosok balen karo sikep sing dituduhne aku wingenane kae. Ora ana suwara pisuh, ora keprungu suwara panggetak, malah olehe nyebut jenengku wae nganggo sebutan Ki, nuduhne yen wong loro kuwi uga ngajeni marang aku. Ana apa? . Aku ya krungu, nek wingenane kae olehe nyebut asmane Guru mung njangkar, iki mau Raden Angling olehe ngarani Guru nganggo sebutan Kakang, kamangka nek nitik gelar wujude, Raden Angling lan Raden Kemuda kuwi luwih pas yen dadi putrane Guru sing wis katon sepuh, nanging ya gene wong loro sing tata gelar umur-umurane isih sangisorku anggone nyebut asmane Guru nganggo tembung Kakang. Apa sesambungan antarane Guru ya Raden Sengkan iki karo Raden Angling lan Raden Kemuda.
"Dadi wong kuwi mbok aja seneng nglamun ta Ki Sima Abang" aku kaget sakala angen-angenku ambyar, jebul olehku mlaku wis tekan ngarsane Guru lan olehku nglamun kapirsan dening Guru sing banjur dilokne.
"Nyuwun pangapunten Guru" gage wae anggonku atur wangsulan karo kisinan "namung nuruti pitakening manah ingang dumadakan kraos radi gumun kemawon".
"Dadi wong kok seneng gumunan" Guru ngendika karo mesem "saiki lungguha cedhak aku kene, tak kandhani ben ndika ora gumun maneh".
Aku banjur mapan lungguh ing ngarsane Guru, arep ngrungokne apa sing arep didhawuhne Guru marang aku.
"Priyayi loro kae, kepetung isih sedulurku nom" Guru miwiti ngendika.
"Kadang Timur Guru?" aku medhot gunem, matur takon.
"Iya" dhawuh wangsulane Guru "Dhimas Angling lan Dhimas Kemuda kuwi isih putrane Paman Panembahan Suwelagiri adhine Guruku sing lawas Bapa Ajar Guritwesi. Priyayi loro kae wis nggadhuh aji kanoman, mula sanadyan yuswane karo aku ora pati akeh kaceke nanging katone isih bregas kaya nom-noman umur selawenan tahun".
"Ooo makaten inggih Guru?" aku matur "nanging kenging menapa kala wingenane menika Raden Angling miwah Raden Kemuda sikepipun memengsahan kalih Guru? malah nedya ngobong dalem menika menapa?".
"Kuwi mergane mangkene" Guru paring wangsulan "nalika Bapa Ajar Guritwesi kepethuk karo Syekh Jumadil Kubra, utusane Kanjeng Sultan ing Ngerum, kekarone nuli padha tukar kawruh bawa rasa bab kasampurnaning urip. Nalika samana, Paman Panembahan Suwelagiri uga ngepasi tindak sanja ing padhepokane Rama Ajar Guritwesi, dadi uga nderek mirengake apa sing dingendikakne Bapa Ajar apa dene Syekh Jumadil Kubra. Bareng wis rampung anggone padha tukar kawruh lan bawarasa, Rama Ajar banjur pirsa apa sing dadi kersane Syekh Jumadil Kubra sing nyebarake agama Rasul ing tanah Jawa iki. Wasanane Rama Ajar uga banjur ngersakne ngrasuk agama sing diasta dening Kanjeng Nabi Rasulullah".
"Lha suwaunipun Eyang Ajar Guritwesi menika ngrasuk agami menapa Guru?" aku nyoba matur pengin ngerti agamane Gurune Guru kuwi.
"Maune Rama Ajar kuwi ngrasuk kapitayan kaya sing dadi kapitayan ndika sadurunge iki" Guru Kyai Bantarjati paring dhawuh wangsulan "ya iku gegebengan wewarahe Sang Hyang Taya, mung wae kajaba iku uga nindakne wewarahe para suci brahmana sing muja Sang Hyang Wisnu lan nulad lekase para wiku sing ndherek piwucale Sang Hyang Budha. Jalaran Rama Ajar kagungan pamanggih yen kabeh piwulang sing ditampa kuwi ora ana sing luput. Nanging bareng wis bawarasa karo Syekh Jumadil Kubra, Rama Ajar nuli ndherek lekase Kanjeng Eyang Sunan Lawu lumatar Syekh Jumadil Kubra, Rama Ajar banjur ngrasuk agama siji nanging wis nyukupi, ya iku Agama Islam".
"Makaten? Lajeng Guru ugi ndherek lekasipun Eyang Ajar Guritwesi menika kala wau?" aku banjur takon maneh.
"Bener" Guru paring wangsulan "malah dening Rama Ajar, aku kadhawuhan nyampurnakne ngelmuku marang Rama Syekh Jumadil Kubra sing banjur dadi guruku kuwi".
"Lajeng sambetipun kalih anggenipun Raden Angling lan Raden Kemuda mengsahi Guru menika kados pundi?" aku takon maneh.
"Ing ngarep wis tak critakne yen Paman Panembahan Suwela Giri uga nguningani anggone bawarasa Rama Ajar karo Rama Syekh Jumadil Kubra lan Paman Panembahan Suwelagiri uga wis mireng yen Kanjeng Eyang Brawijaya wis jumeneng dadi Sunan Lawu, mula Paman Suwelagiri uga banjur nelakake yen ngersakne manunggal karo Rama Ajar Guritwesi lan kanthi tinuntunan Rama Syekh Jumadil Kubra, Paman Panembahan Suwelagiri uga banjur ngucapake prasetya sing diarani kalimah Sadat, ngrasuk agama Islam. Bareng wis sauntara leren neng Padhepokane Rama Ajar Guritwesi, Rama Syekh Jumadil Kubra banjur pamitan arep nerusne laku, ya iku nindakne laku dakwah. Aku sing wis ditampa dadi siswane uga banjur ndherekne tindakne Rama Syekh, ninggalne Rama Ajar lan Paman Panembahan sing isih kendel ing Padhepokan".
"Kok dahwuhipun Guru menika dereng nyambet kalih panyuwunan pirsa kula ? Menika kados pundi Guru?" aku takon maneh.
"Mengko dhisik ta" Guru wangsulan karo mesem "dadi wong kuwi mbok ya aja seneng grusa-grusu. mBok sing sabar, anggonku crita iki durung rampung".
"Nyuwun pangapunten Guru" aku matur karo rada kisinan.
"Iya, ora dadi apa, welingku marang ndika Ki Sima Abang, yen ndika wis niyat dadi siswaku ndika kudu duwe sipat sabar ing sabarang reh" Guru paring dhawuh lan paring wejangan marang aku ing bab kasabaran.
"Inggih Guru, ngestokaken dhawuh" aku wangsulan karo ndhingkluk.
"Sabanjure sawuse aku ndherekne tindake Rama Syek oleh setahun" Guru Kyai Bantarjati nutugne olehe crita "Rama Syekh paring dhawuh supaya aku nindakne laku dakwah ing sakiwa tengene lan saurute Gunung Gamping, klebu papan kene iki. Dene Rama Syekh mbacutake tindake mangetan. Embuh sepira lawase aku nindakne apa sing didhawuhne Rama Syekh, wekasan aku teka papan kene iki lan ya ing papan iki aku kepethuk karo Sedulurku dhewe yaiku Dhimas Raden Angling lan Dhimas Raden Kemuda sing wis jumeneng dadi punggawa Kasultanan Pajang kanthi pangkat Tumenggung".
"Ooo dados Raden Angling lan Raden Kemuda menika punggawa Kasultanan Pajang ingkang kagungan pangkat Tumenggung, Guru?" aku medhot critane guru karo ngaturake pitakonan. Merga bares wae, aku babar pisan ora ngira yen wong loro sing lagi wae tak luwari saka pakunjaranku kuwi jebul priyagung punggawaning Ratu Tanah Jawa.
"Bener" Guru paring wangsulan.
ana candhake.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar