GANDRUNG PULUNG ING LINCAK WARUNG (29)

 

29.

        Diwangsuli ngono kuwi Murtala ya banjur meneng, kamangka maune dheweke arep nyethakne nek jenenge impen, embuh kuwi impen sing klebu wangsit embuh kuwi impen lumrah, kuwi olehe negesi kudu dijumbuhne karo kahanan kang nyata. Ora banjur dienggo paugeran sing maton. Lan unine weca kuwi bisane klakon ya kudu disranani nganggo laku sing tenanan. Nanging gandheng Jodi isih kepengin ngrungokne panemu saka Pak Sugiri, mangka Murtala ya banjur ngalah. Meneng dhisik, aweh wektu marang Pak Sugiri sing dijaluk panemune dening Jodi.

        Pak Sugiri bareng dijaluki panemu dening Jodi, banjur njengkerutne bathuke, tandha yen mikir dhisik sadurunge aweh panemu. Nanging tumuli eling karo gagasane saka omah mau, ya kuwi arep ngongkon Murtala supaya nyoba nganggo akik Suleman Ratu duweke mBah Di Dong.

        “Ngene ya Boss” kandhane Pak Sugiri aweh wangsulan marang Jodi “nek sampean wis nampa wangsit saka Ki Ambyangkara merga sampean nglakoni laku prihatin ing pasareyane, aku uga wis nampa peling uga mBah Di Dong kuwi ya wis ngetung nganggo ngelmu kang dhedhasar watake dina, pasaran, sasi lan tahun sarta watake kahanan ing desane dhewe iki, asile meh padha. Ya kuwi sing kuwat kacondhokan Pulung Lurah Desane dhewe iki ora ana liya kajaba Murtala utawa Bu Kojin, ibune Murtala. Lha nek miturut panemune Pak Guru Har, sawuse oleh pituduh saka Kyai Burengan, kajaba Murtala lan Bu Kojin sing kuwat kacondhokan pulung kuwi wong sing bisa manunggalake jiwa ragane karo Murtala utawa Bu Kojin. Mulane aku ya ora gumun nalika ana kabar angin sing ngabarake nek Pak Guru Har arep nglamar Bu Kojin supaya kersa dadi garwane Pak Har. Nek ngono Pak Har wis nempuh cara supaya bisa manunggalake jiwa lan ragane karo Bu Kojin. Nanging kabar angin mau mbuh kena dipercaya mbuh ora, merga aku ya krungu nek Pak Har jarene ora arep ngepek Bu Kojin, nanging arep ngajak besanan, anake wedok sing Pegawe Bank kae arep dijodhokne karo Murtala”.

        Ora krasa sirahe Murtala gedheg-gedheg dhewe, batine gumun karo lakuning pikirane wong-wong kuwi. Thik ngonowa, dheweke kok ya dikatut-katutne melu dadi lakon ing gagasane wong-wong kuwi. Murtala ya banjur kelingan karo sing dicritakne Ibune nek Bulik Maryati tau mara neng omah merga diutus Pak Harmaka sing kepengin ngajak omah-omah. Murtala ya kelingan critane Ibune sing ngandhakne nek pas dheweke menyang omahe Pak Sugiri wingenane kae, Ratih teka neng omahe jare kepengin ketemu dheweke. Pikirane Murtala sedhela dadi nglambrang tekan ngendi-endi, nanging tumuli bali eling yen nganti dheweke nutugne nggone mikir bab kuwi, bisa marahi ora becik tumrap awake. Mula Murtala banjur maca istighfar, alon-alon, nyuwun pangapura marang Gusti Allah lan nyuwun pangayoman saka sakehing pitnah.

        “Lha panjenengan apa ya mathuk lire arep nyengkuyung kersane Pak Guru Har kuwi Gan?” Jodi nyelani rembuge Pak Sugiri, suwarane keprungu nek atine rada cuwa.

        “Ora ngono Boss” wangsulane Pak Sugiri karo mesem “srawungku karo Pak Guru Har pancen becik. Nanging nek perkara iki, aku blas gak mathuk. Aku ya wegah nek mung dadi ganjel kanggo ngangkat Pak Har dadi sansaya sugih, njur aku mung oleh digelani wong merga melu ngrewangi dheweke”.

        “Banjur piye Gan?” Jodi durung nyandhak sawutuhe karo sing dikarepne Pak Sugiri.

        “Aku karo sampean ki ketoke rada memper Boss” Pak Sugiri aweh wangsulan “aku kepengin Desane dhewe iki duwe Lurah sing pinter, isih nom, ngerti batal-karam, sing bisa nggawa desane dhewe iki dadi luwih maju tinimbang saiki lan sadurunge. Maune aku mathuk nek Semedi putrane sampean kae sing maju, ning nek sing maju sampean aku jujur wae gak setuju. Nanging, bareng aku krungu kabar saka langit, ya sing saka Kang Arja, kakanganku kuwi, ya saka Sampean mau, ya saka liyane, aku banjur kendho dhewe. Nek aku meksa nyengkuyung lan nyurung Semedi maju, rak padha wae aku njorogne sampean menyang jurang ta Boss?”.

        “Bener Gan” Jodi nyauti kandhane Pak Sugiri “lha saupama Pak Guru Har sing jarene arep ngajak besanan Bu Kojin kuwi mau, banjur ngejokne mantune sing dikongkon mancung Panjenengan mathuk gak?”.

        “Lha nek kuwi kari Murtala piye?” wangsulane Pak Sugiri karo mesem kecut “nek aku ya ora arep melu-melu, merga upama aku sing dadi Murtala, ya wegah nek olehe ngepek mantu Pak Guru Har kuwi merga pamrih, gelem ngepek mantu merga Murtala bakal dadi lurah, nek Murtala mung dadi bakul angkringan ora kepanggonan Pulung, mokal Pak Guru Har gelem besanan karo Bu Kojin sing mung pensiunan. Nanging sepisan maneh kuwi kari nang Murtala”.

        Murtala mesem krungu rembuge Pak Sugiri ngono kuwi. Batine rada mathuk karo panemune Pak Sugiri. Nanging Murtala durung guneman piye-piye, isih ngenteni rembuge Jodi karo Pak Sugiri sabanjure.

        “Lha nek ngene piye Gan?” Jodi takon maneh karo mesem “Upama Dhik Murtala kuwi dijodhokne karo putrane panjenengan, banjur disengkuyung ben mancung, piye?”.

        “Sampean kuwi ya aneh” wangsulane Pak Sugiri, batine rada anyel merga lakuning pikirane disemoni dening Jodi, mula cepet wae olehe mangsuli “aku arep sampean padhakne karo Pak Guru Har? . Ngene ya Boss, perkara jodho utawa perkara arep golek mantu kuwi, aja digandheng-gandhengne karo Pilihan Lurah. Saupama aku nyengkuyung Murtala mancung neng pilihan mengko, merga aku ngerti nek Murtala kuwi kuwat dadi Lurah sing bisa ngayomi desane dhewe. Lha nek saupama aku kepengin ngepek mantu Murtala, kuwi merga kajaba duwe kelakuwan apik lan pinter sarta duwe rasa tanggung jawab, ya merga anakku gelem lan seneng karo Murtala. Gek nganti saiki aku ya durung ngerti anakku kae upama tak jodhokne karo Murtala gelem apa ora, lan aku ya durung ngerti Murtala kuwi wis duwe pilihan calon bojo apa durung. Gelem apa ora nek tak jodhokne karo anakku Nita. Ngono lho Boss”.

        “Lha saiki banjur kepiye Gan?”  Jodi takon maneh.

        “Saiki ngene” Pak Sugiri arep mblakakne karepe “mumpung mBah Di Dong ya neng kene, saiki becike ditakokne mBah Di wae, olehe sampean negesi wangsit saka Ki Ambyangkara karo olehku negesi pituduhe Kyai Burengan marang Pak Guru Har dhek emben kae, jumbuh apa ora yen ditakokne marang pusakane mBah Di, merga miturut petung palintangane mBah Di ki jane ya padha karo sasmita sing sampean tegesi”.

        “Pripun mBah Di ?” Jodi genti nakoni mBah Di Dong.

        “Nggih dicobi mawon Boss, kula tak jawab dhateng Kyai Suleman Ratu riyin, tiyang samanten niki sinten sing kuwat dados Lurah teng Kedunggalar, merga nek Pak Giri sak kulawarga lan sak rewang-rewange pisan wau dicobi boten wonten ingkang jodho. Sinten ngertos nek malah Boss Jodi utawi sedherek kalih niki malah jodho?” wangsulane mBah Di Dong karo ngetokake ali-ali sing mawa sesotya akik Suleman Ratu.

        Jodi sing dhasare sugih pengalaman ing babagan ngono kuwi wis nyandhak apa sing dikarepake dening mBah Di. Mula ya banjur meneng wae, nanging wis sarujuk karo sing dikarepake mBah Di.

        Sawise diwacakne mantra, akik kuwi diulungake Gejrot supaya dienggo. Gejrot gage anggone nampani, banjur dicoba dilebokne driji manise.

        “Piye Jrot? Sedheng? Pas? Apa lodho?” Jodi nakoni Gejrot.

        “Lodho danten kok Boss, Jempolan mawon nggih lodho” wangsulane Gejrot karo mbalekne akik kuwi marang mBah Di “ketoke niki sing pas Gagak, mriku drijine rak ageng-ageng”.

        “Cobi gentos sampean Mas” kandhane mBah Di Dong karo ngulungne akike marang Gagak.

        “Walaaah, sami mBah” kandhane Gagak karo mesem, sawise nampa lan nyoba ngenggo ali-ali kuwi “driji sepuluh lodho danten”.

        “Sak niki cobi panjenengan Boss” kandhane mBah Di genti marang Jodi.

        “Lha nek drijine cah loro niku mawon lodho, driji kula nggih sansaya longgar ta mBah Di?” kandhane Jodi karo nampani akik kuwi, banjur dicoba arep dienggo.

        “Kok aneh?” Jodi grenengan ijen “driji sepuluh ora ana sing sedheng, kamangka drijiku iki luwih cilik tinimbang drijine Gejrot karo Gagak, kok malah ora sedheng? Aneh !”.

 

 

Ana candhake