30.
Ali-ali
dening Jodi banjur dibalekne marang mBah Di maneh. Banjur tangane dicedhakne
tangane Gejrot, drijine wong loro kuwi diedho, bener drijine Gejrot luwih
gedhe-gedhe tinimbang drijine Jodi. Mula ya pancen nggumunake, ali-ali mau neng
drijine Gejrot lodho, nanging neng drijine Jodi ora sedheng. mBah Di Dong karo
Arja Gendhon mung padha mesem.
“Niku
boten aneh Boss” kandhane Arja Gendhon mangsuli olehe grenengan Jodi “pancen
nek sing nyoba niku tiyang sing boten gadhah wewenang mancung teng Kedunggalar
nggih lodho, mbok tangan kula niki nggih lodho. Benten nek sing nyoba ngangge
niku tiyang sing angsal menawi badhe majeng, nek boten jodho lire jane boten
kiyat dados lurah, nggih sesak utawi boten cekap. Sak niki sing dereng nyobi
kantun Mas Murtala, cobi mBah Di, Mas Murtala kapurih ngagem ali-ali Suleman
Ratu niku jodho menapa boten?”.
mBah
Di ora wangsulan malah banjur kandha marang Murtala, karo ngulungne ali-aline :
“Cobi
panjenengan agem Mas, ali-ali niki, panjenengan jodho napa boten?”.
“Walah
kinten-kinten nggih lodho mBah Di, tiyang driji kula niki alit-alit” wangsulane
Murtala karo mesem, nanging kanggo nglegakne atine mBah Di lan wong-wong sing
ana kono, ali-ali kuwi ya ditampani.
“Cobi
kula agemne Dhik” Jodi nyandhak tangane Murtala ali-ali kuwi arep dienggokne neng
drijine Murtala. Murtala manut wae, ali-ali dilebokne nyang driji jempolan.
Pas, Ora lodho ya ora sesak. Sing weruh padha mlengak.
“Lha
ning nganggo ali-ali mosok neng jempol? Coba nek nek driji manis?” Pak Sugiri
ketok sumringah praupane.
Murtala
nyopot ali-ali saka jempolane, banjur dienggo neng driji manis. Pas maneh, ora
keciliken ya ora kegedhen. Wong-wong sansaya ketok sumringah, seneng. Banjur
Murtala nyoba driji-driji liyane, sing kiwa lan sing tengen kabeh dicoba
dienggoni ali-ali sing mripate akik Suleman Ratu kuwi. Murtala dadi gumun
dhewe, merga kabeh pas, kamangka cetha nek driji jenthik karo driji jempol kuwi
gedhene ora padha.
“Sampun
mBah Di” kandhane Murtala sawise nyopot ali-ali saka tangane lan ngulungake
ali-ali kuwi menyang sing duwe.
“Piye
Gan nek ngene iki?” durung nganti mBah Di guneman mangsuli kandhane Murtala,
Jodi wis ndhisiki takon marang Pak Sugiri “panjenengan saiki mesthi wis percaya
nek wangsit sing tak tampa saka Eyang Ambyangkara kuwi bener ta?”.
“Aku
wiwit pisanan mau ki ya wis percaya karo sing sampean ngendikakne Boss”
wangsulane Pak Sugiri “merga miturut sasmita sing tak tampa ya kaya sing
sampean ngendikakne mau. Mung wae, saiki dadi luwih manteb maneh”.
“Lha
nek wis cetha ngene iki, mosok nek Panjenengan ora arep nyengkuyung Dhik
Murtala maju neng Pilihan tahun ngarep kuwi?” Jodi banjur nanting Pak Sugiri.
“Nuwun
sewu Pak Diyana kalihan Pak Sugiri lan Bapak-bapak sedaya” Murtala wis ora bisa
ngampet maneh anggone kepengin melu guneman, nrambul wong-wong sing lagi katrem
ngrembug perkara pilihan lurah sing olehe nganakne isih suk tahun ngarep lan
sing njalari Murtala kapeksa nyaru wuwus kuwi merga wong-wong kuwi mung
adhedhasar petung batin lan wangsit sing durung mesthi wangsit tenan, wis
percaya nek dheweke bakal menang menawa melu maju ing pilihan.
“Inggih
pripun Dhik?” sing aweh wangsulan Jodi, sing banjur nakoni karepe Murtala.
“Nggih
kula ngaturaken panuwun awit kawigatosanipun Pak Diyana, Pak Sugiri lan
sanesipun dhateng kula ing prakawis Pilihan Lurah tahun ngajeng menika”
kandhane Murtala sabanjure “boten ateges kula niki ngremehaken utawi boten
pitados dhateng wangsit utawi petang saha ampuhing ali-alinipun mBah Di kala
wau, nanging kados ingkang dipun dhawuhaken Pak Diyana kala wau, jangka menika sagedipun
dumugi kedah dipun jangkah rak inggih ta?".
“Mila
leres makaten Dhik” wangsulane Jodi sing banjur omong marang Pak Sugiri “rak ya
ngono ta Gan?”.
“Iya,
nek gak dijangkah ya ora bakal kasembadan, ngibarate wong luwe wis dicepaki
sega, nek pengin mari luwene, segane ya kudu dipangan, nek gak dipangan ya
panggah luwe” wangsulane Pak Sugiri.
“Kamangka”
Murtala nutugne olehe guneman “njangkah niku kedah gadhah sikil sing kenging
kangge njangkah, liripun kedah cekap sarat masrute. Lha kula piyambak sampun
ngrumaosi upama tumut kepengin dados Lurah, niku kenging diparibasakaken kados
cecak pengin nguntal empyak, wong cebol nggayuh lintang, dados inggih
nglengkara menawi kula badhe majeng tumut mancung ing Pilihan tahun ngajeng
menika”.
“Sampun
ngaten Dhik, Dhik Murtala niku kangge kepilih dados Lurah sarate namung
setunggal, inggih menika kersa ndhaftar tumut mancungm niku sampun cekap. Sarat
sanese kados wragat upaminipun niku saged dipadosne kalih mlampah” Jodi
nanggapi kandhane Murtala.
“Bener
Mur” Pak Sugiri melu guneman mbenerne kandhane Jodi “pokoke awakmu gelem
mancung, mengko sing obah ben sing tuwek-tuwek ngene iki. Boss Jodi kuwi wonge
neng Kidulan kana akeh, wiwit Dasem, Durenan tekan Kaliwowo sasat keneng
dijagakne kabeh, mengko Plosorejo, Ngarengan karo Pulo aku ya bisa melu
ngrewangi kuwi mengko paling mung kudu dhisik-dhisikan karo Pak Guru Har, nek
wonge sida nekad arep maju”.
“Inggih
Bapak-bapak” wangsulane Murtala sabanjure “perkawis ndhaftar niku nggih gampil
mawon, nanging saderengipun mancung rak kedah dipun manah rumiyin, sembada
menapa boten saupami kula dados lurah, saged damel tambah saenipun dhusun
menapa boten? Lajeng tumrap pribadi kula piyambak, majeng tumut nyawung mangke
saged mewahi kasaenan kula menapa malah mewahi dosa saha mengsah? Sadaya menika
kajawi mbetahaken obahing nalar ingkang panjang ugi mbetahaken pitedah saking
Gusti Allah lumantar sembahyang Istikharah”.
“Dados
saupami kula nyuwun pirsa sak niki Dhik Murtala kersa majeng ing Pilihan tahun
ngajeng menika menapa boten, Dhik Murtala dereng kersa paring wangsulan?”
“Leres
Pak Diyana” wangsulane Murtala maneh “kula taksih mbetahaken wekdal kangge
mikir lan sembahyang istikharah langkung rumiyin, sedaya menika murih saenipun
tumrap kula ugi tumrap dhusun lan warga masyarakat Kedunggalar”.
“Aku
mbenerne awakmu Mur” genti Pak Sugiri sing guneman “senajan nek miturut
petungane wong-wong iki kabeh yen awakmu gelem mancung wis kaya kenek dijagakne
mesthi menange, nanging nek awakmu isih arep mikir lan arep sembahyang
istikharah, kuwi ya luwih prayoga. Aku mung meling, anggonmu mikir lan
sembahyang istikharah kuwi aja suwe-suwe”.
“Upami
ngeten pripun?” sadurunge Murtala mangsuli kandhane Pak Sugiri Jodi wis guneman
luwih dhisik “kalih minggu melih, kula suwun Juragan Giri, kula, Mas Arja
Gendhon kalih mBah Di mlempak malih wonten mriki, Lha Dhik Murtala mesthinipun
sampun pikantuk pitedah lan mutusaken saged utawi botenipun majeng pilihan
tahun ngajeng menika. Pripun menawi makaten?”.
“Nuwun
sewu Boss Jodi” Arja Gendhon melu guneman “kula kalih mBah Di niku tiyang njawi
rangkah lho? Dede tiyang Kedunggalar”.
“Ngeten
Mas Arja” wangsulane Jodi karo mesem “panjenengan kalihan mBah Di niki sampun
kathah ngawuningani lampahing pulung Desa Dunggalar niki, dados nggih sampun
ngantos panjenengan negakaken Dhik Murtala, mila nggih kedah ndherek
menggalihaken murih saene”.
“Nek
bisa ya ditambah wong Boss, sampean pilihi sing sajake bisa dijak nyambut gawe”
Pak Sugiri nambahi rembuge Jodi “lan aja neng omah kene, aku kuwatir nek nganti
ana wong sing melu ngrungokne banjur nglakokne laku dom sumuruping banyu. Aku
pengin mbesuk kuwi lakune pilihan kaya jaman pilihane Pak Tapa biyen, jagone
ora keprungu kablak lan kluruke nanging nyatane menang. Dadi botoh njaba bisa
kecelik kabeh”.
“Aku
ya mathuk banget kuwi Gan, lha mathuke olehe golek enggon neng ngendi?”
“Mengko
wae nek wis cedhak tak kandha” wangsulane Pak Sugiri “mengko laku karo
panggonan sarta uba-rampene dadi tanggunganku, tugase sampean golek tambah kanca
telu utawa lima maneh”.
“Ya
wis mathuk Gan” wangsulane Jodi karo mesem lega, banjur genti kandha marang
Murtala “mathuk ngaten nggih Dhik?”.
“Inggih
Pak Diyana” wangsulane Murtala, dheweke wis rumangsa ora bisa endha “nanging
kula suwun menawi saged wekdalipun sampun ngantos manjing luhur, enjing mawon
kados ngeten niki, awit kula menawi siang kedah kendel sakedhap”.
ana candhake
Tidak ada komentar:
Posting Komentar