ABANG-ABANG KEMBANG KERTAS (30)

dening : immir

30.

Wis keneng dibedhek, sing lagi teka kuwi Pak Muh, Bu Muh, Srimiyatun karo Setya. Arja Sampun gita-gita mapagne tamune karo ulat katon gembira, ngelingi pancen wis seprapat abad luwih ora kepethuk karo wong sing tau dadi kanca rakete. Upama ora eling nek iki isih musim pandhemi ngono, Pak Muh mesthi terus dirangkul, cipika-cipiki, kaya wong gedhe-gedhe neng televisi ngana kae, nanging gandheng nadyan zona wis kuning, tetep kudu tansah njaga kawaspadan lan ngati-ati. Arja Sampun banjur menjura kaya neng film Kungfu ngana kae marang para tamune.

"Mangga terus pinarak neng jero wae" kandhane Arja ngacarani tamu-tamune.

"Assalamu'alaikum" wong-wong kuwi karo njangkah mlebu omah padha uluk salam.

"Salam, mangga pinarak" wangsulane Sampun, sing banjur mara nyang sisih kulon omahe sing kanggo dodolan Iroh.

"Kang Soma, Gus Muh karo nyonyahe iki lho......" Sampun ngomongi Soma Kunthet sing isih lungguh neng dhingklik warung. Anane Soma Kunthet dikandhani kuwi merga Bapake Soma sing jeneng Asmuri boiyen Sapukawat sing pinercaya Bapake Pak Muh. Malah omah sing dienggoni Kuntet saiki kuwi ya peparinge Bapake Pak Muh. Asmuri leren dadi Sapukawat kuwi sawise tuwa banget lan gaeyan Sapukawat dilintirake marang ponakane sing jeneng Kandar. Ya Pak Kandar sing saiki dipercaya nggarap sawah lan ngupakara omah tuwa tinggalane nDara Bei Naib Kutha.

Arja Sampun banjur bali nemoni tamu-tamune, kaya mau aweh kurmat klawan modhel Pendhekar Cina sing kerep ditonton neng layar Televisi ngana kae.

"Iki mau wis Jiarah Eyange pa rung Gus?" Arja Sampun nakoni Pak Muh.

"Uwis Kang" wangsulane Pak Muh "aku mau njujug kana, ya ndongakne Bapak Ibu karo para Eyang, banjur mrene iki mau".

Iroh karo Depi metu saka Warung banjur nyedhak sungkem marang Pak Muh lan Bu Muh sarta Srimiyatun banjur manthuk kurmat marang Setya.

"Ngaturi Kasugengan sarawuhipun Bapak, Ibu " kandhane Iroh lan Depi bebarengan.

"Matur Nuwun" wangsulane sing dibagekne karo mesem.

"Ayu-ayu iki putramu Ya kang?" Pak Muh takon karo ngguyu seneng, weruh Iroh lan Depi sing anoraga ngono kuwi.

"Iya, sing gedhe kuwi Koiroh lha sing cilik adhine jenenge Depi" Arja Sampun ngenalne anak-anake.

"Mbak Iroh" Bu Muh nimbali Koiroh supaya luwih nyaket "Tulung iki jajan sethithik  tur ora mingsra dirawati ya?".

"Injih Bu Ngaturaken agenging panuwun" wangsulane Iroh karo nampani tas oleh-olehe Bu Muh "kepareng lengser dhateng wingking rumiyin".

"Mangga-mangga" Bu Muh wangsulan.

Ora let suwe, Soma Kunthet ditutne bojone melu nemoni Pak Muh lan kanca-kancane. Banjur dening Arja sampun dikongkon lungguh neng kono pisan. Dadi sing lungguh neng ruang tamu kuwi ana wong pitu klebu sing duwe omah. Kodrat karo Silvi ora melu nemoni tamune, nanging nusul Iroh lan Depi nyang Pawon sing nata lan nyepakne unjukan kanggo nyuguh dhayohe.

"Tamune kae sapa ta Dep?" alon-alon Kodrat nakoni Depi.

"Kae Pak Muh wayah buyute nDara Bei Naib Kutha sing sawahe digarap Pakdhe Kandar kae lho" wangsulane Depi "Sing ngagem Kaca Mripat kae ketoke Bu Muh, lha sing sijine aku rung ngerti, nek sing isih nom kae Pak Setya putrane, kanca rakete mBak".

"Kae tilas guruku ya?" Iroh gageyan nyaut, karo nyendhu adhine "kok kanca rakete, raket saka ngendi?"

Depi ngguyu nyekikik.

"Lha aku mung nerokne omonge Pak Setya dhek emben pas rene kae kok" wangsulane.

"Wis ayo mBak direwangi ngladekne unjukan iki" Iroh nudingi Lengser loro sing siji isi Banyu Putih gelasan plastik, sing siji isi Kopi Susu sing lagi wae digawe.

"Tak angkate Roh" Silvi nyauti "ayo kowe sing neng ngarep ngladekne".

"Lha sing siji tak angkate, sing ngladekne ben Depi" Kodrat melu nrambul gunem.

Pak Muh karo Arja sampun lan Kuntet sing maune rame anggone padha omong-omongan, mandheg olehe jejagongan merga metune suguhan.

"Nek sing niki yoga kula Den Mas" Kunthet ngenalne anake wedok sing nyangga baki  "namine Silvi, taksih kuliah dhateng IKIP Madiun". Silvi manthuk kurmat karo mesem.

"Oooo Putramu jebul ya wis gedhe ya Kang Kunthet?" Pak Muh nanggapi karo mesem.

"Inggih barakan kaliyan pun Koiroh yoganipun Adhi Arja niku" wangsulane Kunthet.

"Lha nek sing bagus kuwi putrane Kaji Mahmud kancane Panjenengan nyantri neng Al-Falah Surabaya biyen kae Gus" Arja nepungne Kodrat "jenenge Kodrat kuliahe neng UNS".

Kodrat manthuk kurmat. Pak Muh ngimbangi manthuk karo mesem, kandhane :

Oo, mirip banget karo si Mahmud pancene".

Bocah papat sing dhapuk dadi pladen kuwi banjur bali mlebu maneh, ora suwe banjur metu ngladekne jajanan, Bikang, Wajik lan Jenang Alot gawan sing diasta Bu Muh mau, banjur ditambahi gembili lan kacang godhog olehe nyepaki Bapake Iroh.

Sing jagongan bali krasa gumyak, padha ngguyu ger-geran, embuh apa sing diomong ora pati genah. Mung Setya sing sajak ora pati jenak lungguhe, sajake ora bisa ngladeni sing dadi omongan lan guyone wong sing beda umur karo dheweke kuwi.

"Iki rembuge wong wis tuwa-tuwa Bas" Bu Muh dumadakan ngajak omong anake lanang "kowe rung nyandhak. Ayo kowe saiki tak terne memburi, kana jagongan karo Koiroh ben kowe bisa melu omong-omongan".

Karo rada isin wusanane Setya manut, ngetutne Bu Muh sing dhisiki mlaku menyang Pawon.

"Koiroh" isih saka kadohan Bu Muh wis ngundang Iroh .

"Injih wonten dhawuh Ibu?" Iroh sing lagi jagongan karo Kodrat, Silvi lan Depi gage nyedhak karo takon.

"Iki Masmu dijak jagongan neng kono, neng kana ora gaduk karo sing dadi rembuge wonhg tuwa-tuwa" kandhane Bu Muh karo ngguyu renyah lan ramah.

"Injih Ibu, Mangga Bapak" Iroh banjur ngacarani Setya.

"Saiki iki wis ora neng SMA ya Roh" Bu Muh nglorohi Iroh "nek ngaturi Bas ki ya aja Bapak maneh, nanging luwih pas Mas wae, wong kaceke umurmu kuwi ya ora pati akeh. nanging kari awakmu dhing, Abang-abang Kembang Kertas".

"Punapa punika Ibu?"

"Pilih ngundang Abang apa ngaturi Mas" Bu Muh mesem.

"Injih Bu, Mas mawon" Iroh wangsulan karo ndhingkluk kurmat.

"Lha kula nek nyeluk mBak Iroh gantos napa boten Bu?" Setya nyelani takon.

"Ya becike iya, diganti Dhik ngono ben kepenak dirungokne kuping".

Setya banjur mlebu omah pawon jagongan karo Kodrat, Silvi, Depi lan Iroh. Ora suwe wis keprungu rame, guyune bocah-bocah nom kuwi ora kalah karo ger-gerane wong tuwa-tuwa sing jagongan neng ruang tamu kae.

***

Dinane terus mlaku mengarep ora tau leren. Dina Sabtu Sore, Immir lagi ndelok HP jadule, ana WA mlebu. Didelok saka kanca guyone, H.Syaifulloh Huda, Kepala KUA Kecamatan Pitu.

"Saiki acaramu apa Pakdhe?" pitakone Naib Huda marang Immir liwat HP ne.

"Iki perjalanan mulih saka ngeterne manten nyang Madiun Pak Naib, ana apa?" Immir mangsuli terus ditambahi takon.

"Sapa sing dadi manten? Thi adoh men? Tak kira nek rewang" Pak Naib Huda wangsulan.

"Sing dadi manten kancane Masmu sing nyentrik kae lho, Arja Sampun rabi oleh Madiun. Suk Ahad genti anake wedok sing dadi manten oleh ponakane bojone Sampun sing dhek mau, sorene mbudhalne anake lanang sing karan Bagong kae entuk tanggane, anake Soma Kunthet. Lha thik rewang kuwi rewang nggone sapa ta Pak Penghulu?" Immir nerangne terus takon maneh.

"Lho Mas Sampun rabi maneh, wis kesel ndhudha ketoke? terus seminggu maneh mantu loro? berarti anake Mas Sampun sing gedhe isih siji, gak kok pek mantu Pakdhe?. Sesuk aku ngijabne ponakane Kamituwa Endra, oleh Wong Sekarputih jenenge Darmun. Tak kira sampean rewang neng kono".

"Ora. Ora rewang ya ora ngepek mantu anake Sampun, merga tahun ngarep anake wedok Sampun sing jenenge Devia Sari kae, dadi manten oleh anake Kaji Mahmud sing lagi lulus saka kuliahe".

 

cuthel

cathetan :

iki dudu kisah nyata mung asil lamunane wong nganggur sing ora duwe gaweyan

timbang nglambrang ora karuwan terus ditulis

ngge ngisi  Grup WA

ben gak sepi,

dadi

nek ana asma utawa papan sing padha

karo sing ketulis neng kene

kuwi mung kapinujon.

Tembah Siti Sekul Binuntel roning kalapa

apuranta wit saking lepat kawula

Ngerengan Kidul Sepur, 24 Mei 2021.