kacariyosaken malih dening : Rust Luh Getih
26
Tamu cacah sekawan, utawi kalih jodho punika sajak boten jenjem anggenipun sami lenggah. Ki Guru Sukirna ugi boten enggal nakeni menggah kersanipun para tamu, malah ngajak rembagan entheng-enthengan bab anggenipun sami ulah tetanen. Sareng para tamu sok kirang tanggap kaliyan ingkang dipun rembag, wasana Ki Guru Sukirna nunten wiwit pitaken :
"Nggih nuwun sewu kemawon Ki Suyudi sekaliyan saha Ki bebau sekaliyan, nyuwun pangapunten sajakipun anggenipun sami rawuh ing padhepokan mriki, punika boten namung dhapur tetinjo utawi ameng-ameng kemawon, mbok bilih badhe wonten dhawuh kangge kula? mangga kula aturi ngendikan kanthi mardika"
"Mila leres Ki Guru" Ki Suyudi miwiti wicanten sasampunipun pikantuk sasmita saking Bebau Ngantang, Ki Dasa supados wicanten langkung rumiyin "inggih labet saking jibeg, kodheng sarta bingunging manah ingkang sami, kula dalasan semah kula miwah Ki lan Nyai Bebau Ngantang , kula sowan dhateng Padhepokan mriki badhe nyuwun Kalidamar dhateng Ki Guru".
"Kalidamar Ki ?" Ki Guru Sukirna nyela wuwus.
"Inggih Ki Guru" gantos Ki Bebau ing Ngantang ingkang nerusaken wicanten "estunipun antawisipun Kula kalih semah kula kaliyan Ki lan Nyi Suyudi punika rak sampun sarembag badhe bebesanan, njodhokaken yoga kula jaler pun pun Singgah kaliyan yoganipun Ki Suyudi pun Westhi, lare kekalih ugi sampun sami remenipun".
"Inggih Ki Bau" Ki Guru Sukirna numpangi rembag "kula sampun nate mireng babagan punika, malah kabar ingkang sampun kula pireng anggenipun ndhaupaken inggih ing wulan punika. Punapa Ki Bebau lan Ki Suyudi rawuh mriki ngersakaken murih kula ndherek rencang, nganam Bleketheple, nata tarub? Sampun kuwatos Ki, kula mesthi badhe bidhal nyengkuyung anggen andika sami badhe kagungan kersa, nadyanta namung saklungsu kula mesthi ndherek udhu".
Mireng wicantenipun Ki Guru ingkang makaten punika, Ki Suyudi lan Ki Bebau Dasa malah sareng-sareng ngedalaken suwanten panggresah ugi sami narik napas landhung.
"Prakawisipun boten mapan ing babagan Tarub utawi ubarampe kangge mantu Ki Guru" Ki Suyudi wicanten "nanging, anggen kula kaliyan Ki Bebau badhe besanan punika mangke ketingalipun badhe gagar sarta jugar".
"Gagar lan jugar kadospundi Ki?" Ki Guru Sukirna pitaken.
"Boten namung niku Ki Guru" Ki Bebau Dasa numpangi rembag "malah menawi wonten kirang bejanipun badan, kula badhe kecalan anak jaler".
Ki Guru Sukirna ngraos gumun kaliyan rembagipun Ki Suyudi miwah Ki Bebau Dasa makaten punika, lajeng wicantenipun :
"Sakedhap Ki, tulung ndika jlentrehaken menggah lelampahan ingkang sampun dumados, ngantos andika kekalih ngendika ingkang makaten kala wau".
"Cariyosaken makaten Ki Guru" Ki Suyudi miwiti nyariyosaken lelampahan ingkang dipun lampahi "suwaunipun sedaya lumampah kanthi sae, boten wonten pepalang ingkang dados pambeng niyat kula kekalih bebesanan punika. Nanging sareng Ki Sentani, ingkang samangke ngagem sesebatan Raden Sentani punika dugi saking anggenipun kesah sarta nggadhahi pandherek ingkang kathah ingkang ngaken Prajurit Trah Majapahit, punika ingkang dados jalaran wurungipun anggen kula badhe bebesanan kaliyan Ki Bebau ing Ngantang, tuwin ingkang badhe ndadosaken Ki Bebau Dasa kecalan yoga jaler".
Anggenipun sami rembagan kendel awit wonten cantrik ingkang minggah ing pendhapa, ngladosaken pasegahan rupi pisang kepok ingkang dipun godhog kawadhahan rege, kaliyan benteran kopi ing cangkir bumbung, tuwin Gendhis Klapa minangka adunipun wedang ingkang winadhahan ing layah alit.
"Mangga sami katuran angedhapi sawontenipun Ki, mangga Nyi" Ki Guru Sukirna ngacarani tamunipun murih angedhapi paegahan ingkang dipun ladosaken dening Cantrikipun "Pisang niki asil tanemanipun para Cantrik ingkang marsudi ulah tetanen, makaten ugi kopinipun ugi anggenipun methik ing pategilanipun padhepokan, gendhis klapa punika yasanipun para cantrik piyambak".
"Inggih matur nuwun sanget Ki Guru" wangsulanipun Ki Suyudi sinambi nyandhak bumbungipun kopi "saking padhepokan Banyugurih mriki mangke badhe nglahiraken para mudha ingkang trampil ing kardi jumbuh kaliyan ingkang dipun persudi".
"Tur ugi tangguh ing reh Kanuragan, anoraga ing reh kebatosan" Ki Bebau Ngantang mewahi rembag.
"Inggih mugi-mugi pangestu andika sami kinabulaken dening Gusti Ingkang Maha Asih Ki" wangsulanipun Ki Guru Sukirna kaliyan nyruput kopinipun.
Sasampunipun sami ngunjuk tuwin dhahar pasegahan ingkang linadosaken, Ki Suyudi nunten nglajengaken anggenipun wicanten :
"Pranyata Ki Sentani ingkang gantos asma dados Raden Sentani punika sampun ewah benten kaliyan Ki Sentani saderengipun kesah rumiyin. Samangke Raden Sentani remen nglempakaken nem-neman ingkang bagus-bagus kapurih manggen ing griyanipun. Kalebet pun Singgah, calon mantu kula punika".
"Punika limrah Ki Suyudi, awit para nem-neman punika badhe dipun siagakaken kangge nyengkuyung gegayuhanipun Si Sentani" Ki Guru Sukirna nigas rembag.
"Punika boten leres Ki Guru" Ki bebau ing Ngantang wicanten klawan suwanten ingkang radi inggil "nanging kangge ngrisak dinten wingkingipun para nem-neman punika".
"Ki Bau kok saged ngendika makaten?" Ki Guru Sukirna pitaken.
"Inggih" Ki Bebau Dasa njlentrehaken ingkang sampun dumados "gandheng wekdal anggenipun badhe dados manten sampun sansaya caket, yoga kula Singgah kula celuk murih wangsul".
"Lha lajeng? dening Sentani dipun penging?" Ki Guru Sulkirna pitaken.
"Boten" wangsulanipun Ki Bebau Dasa "Singgah ugi wangsul, nanging dugi griya lajeng criyos dhateng kula miwah biyungipun bilih piyambakipun boten sagah malih dipun jodhokaken kaliyan Gendhuk Westi. Awit piyambakipun samangke sampun kapundhut dados Selir dening Raden Sentani".
"Selir?"
"Leres Ki Guru" Ki Suyudi mewahi rembag "lan meh sedaya nem-neman ingkang bagus-bagus punika, samangke sampun kapundhut dados seliripun Raden Sentani sedaya".
"Punika napa boten nami tiyang edan ingkang ngrisak tatanan Ki Guru?" suwantenipun Ki Bebau inggil malih.
"Menawi wonten nem-neman ingkang boten purun nuruti pikajengipun Raden Sentani, nem-neman kala wau dipun damel sengsara gesangipun, kados lare ingkang dipun alami Tanaya lare anakipun tanggi kula, piyambakipun ajrih nglampahi dados seliripun Raden Sentani, samangke dados lare ingkang kados ewah pikiripun, asring bengok-bengok ajrih, awit saben-saben dipun dhatengi sawer ageng, inggih ing patilemanipun, sok-sok sawer punika ngetingal sampun nggremeti badanipun" Ki Suyudi njangkepi cariyosipun Ki Bebau.
Ki Guru Sukirna mendel, ing angen-angenipun wangsul emut dhateng cariyosipun Ki Sukirdi ingkang nyariyosaken lelampahan saha ngilmu ingkang dipun gilut dening Sentani.
"Inggih awit sedaya kala wau Ki Guru" Ki Suyudi nglajengaken anggenipun wicanten "sowan kula tiyang sekawan punika badhe nyuwun pitulungan saha Kalidamar murih pepeteng ingkang kula lan Ki Bebau sandhang punika saged enggal sumilak nebih. Kula nggadhahi pamanggih, menawi prakawis punika dipun umbar tan wurunga badhe ndugekaken Dukaning Para Dewa, punika menawi miturut kapitayan kula, menawi miturut kapitayanipun Ki Guru inggih badhe nuwuhaken dukanipun Gusti Allah, jalaran lampahipun Raden Sentani punika estu sampun cengkah kaliyan piwucaling sadaya agami".
"Estunipun Ki Guru" gantos Ki Bebau ingkang wicanten "saderengipun kula sowan Ki Guru punika, kula sampun matur dhateng Ki Sukirdi minangka Demang Wakil ing Jatipethuk punika. Nanging malah antawisipun Ki Sukirdi kaliyan kula meh kemawon dados pasulayan saupami boten kapisah dening Ki Suyudi duka kula, duka Ki Suyudi ingkang pejah. Awit nalika samanten kula kaliyan ki Sukirdi sami-sami sampun nyepeng Dhuwung Pusaka".
ana Candhake.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar