TEMBANG CEMPLANG 41

 

dening  IMMIR

41.

Yang Yem nampani Hapene Bu Mandhor, banjur diseleh neng meja, genti tangane njupuk krepekan saka kanthongane. Hape dicandhak karo wiwit nutul angka sing ana jerone krepekan. Nomere Bu Kardiman sing selawase durung tau dikirimi pesen luwih-luwih ditelepon. Mula Yang Yem isih ragi-ragu sida wani kirim pesen  apa ora? Nek nganti sida diwanekne kirim peswen  dianggep degsura apa ora karo sing duwe nomer? Nanging nek ora taren marang Majikane Mur, banjur dheweke nelpon anake kuwi, iki genah nek laku sing luwih degsura, bisa-bisa sing kena duka malah anake dhewe.

"Nomere Mur wis tak simpen neng njero hape Yem" weruh Yang Yem katon tidha-tidha aro bola-bali maspadakne tulisan neng kertas sing dicekeli, Bu Mandhyor ngira nek sing ditutul Yang Yem kuwi nomere Mur.

"Nggih, niki nomere Majikane kok Bu, sir kula ajeng taren riyin dipun parengaken napa boten menawi kula badhe nelpon Mur" Yang Yem wangsulan "kuwatos kula mengke pas Mur repot kula telepon, sareng ditampi lajeng didukani majikane?".

"Iya bener kuwi" Bu mandhor mbenerne Yang Yem "pancen kudune ngono Yem, wong Mur ki saiki pati uripe ana tangane Majikane, nek nganggo caramu kuwi ateges awakmu ora wani degsura karo majikane anakmu. Ya wis ndang dikirm, nanging mengko dhisik unine pesenmu wacanen dhisik sing banter, mbok menawa ana sing perlu dibenerne ukarane".

"Inggih" Yang Yem wangsulan "kula waca nggih? Lepat nyuwun pangapunten ingkang kathah, kula Yang Yem, simbokipun Mur Bu. Menawi Mur nuju radi lodhang, punapa kula dipun keparengaken menawi badhe telpon Mur? matur nuwun lan nyuwun pangapunten. Pripun Bu?"

"Wis, wis apik ndang kirimen, muga-muga Majikane Mur gelem maca" Bu Mandhor mangsuli pitakone Yang Yem.

Pesen wis kekirim. Hape banjur dibalekne maneh marang Bu Mandhor, karo ngenteni wangsulan saka sing dikirimi pesen. Dumadakan Hapene Bu Mandhor kuwi muni, ana telepon mlebu. Ketoke sing telepon nomer sing lagi wae dikirimi pesen Yang Yem.

"Tampanana Yem, wonge malah telepon iki lho" kandhane Bu Mandhor karo ngelungne hapene menyang Yang Yem.

"Halo....." Yang Yem nampa telepon kuwi.

"Leres niki simbokipun Murjiyati nggih?" suwara saka telepon keprungu takon.

"Inggih Bu, kula simbokipun Mur, nyuwun pangapunten Bu, kula sampun kumawantun ngganggu Ibu kaliyan kintun pesen" Yang Yem wangsulan karo suwara ndhredheg.

"Boten napa-napa mBok" sing telepon nyauri tembunge Yang Yem karo suwara sing empuk, sareh "mengke rumiyin, ketoke aku tau ngerti suwara panjenengan tau akrab banget karo sing duwe suwara ngene iki, panjenengan sapa ta jane?"

"Nyuwun pangapunten Bu, kula Yang Yem simbokipun Mur" Yang Yen suwarane sansaya ndhredheg "kula nembe sepisan punika matur dhateng Ibu".

"Mengko dhisik ta, bener pancen lagi sepisan iki liwat telepon, nanging aku krasa ketoke aku wis tau ngerti suwara lan logat ngene iki, nanging sapa aku lali lan neng ngendi? ketoke wis rada suwe suwara ngene iki olehe aku ora krungu" Bu Kardiman liwat telepone ngeyeli tembunge Mak Yem.

"Inggih nyuwun pangapunten, rumaos kula sadangunipun punika, kula dereng nate kepanggih kaliyan Ibu, saha mila kula inggih dereng sumerep pasuryanipun Ibu, ugi kagunganipun asma Ibu, kula kula saestu dereng nate sumerep" Yang Yem wangsulan nggenahne wangsulane.

"Ya wis ora apa-apa, mengko wae tak eling-elinge, merga rak ana unen-unen "panglinga wonge ora  bakal pangling karo suwarane" . Iki Mur wis teka neng sandhingku, mangga menawi panjenengan badhe ngendikan kaliyan Mur".

"Inggih Bu, matur nuwun" Yang Yem aweh wangsulan.

"Maaaak" Mur nyeluk simboke liwat telepone majikane "ana apa Mak? Mak rak ya ora apa-apa ta? seger kuwarasan?".

"Iya nDhuk" Yang Yenm semaur kanthi suwara keprungu yen lagi seneng "Make waras, anu ndhuk Make arep omong".

"Iya, arep omong apa Mak? apa bener Mak-e njaluk tulung Bulik Nita supaya aku dipamitne menyang Ibuk-e kene suk riyaya kongkon bali? ana apa ta Mak jane? Apa Mak wis kangen tenanan karo aku? Sing sabar ya Mak?" Mur mbrondong pitakonan marang Yang Yem.

"Ora nDhuk, Mak-e ora njaluk tulung Bulik Nita kok, mung Mak-e omong nek Mak-e ora bisa aweh putusan dhewe karo sing diomongne Bulik Nita, merga sing arep nglakoni mbesuke rak kowe? dudu Mak-e!, mula Mak-e banjur omong nyang Bulik Nita aku kepengin ngerti panemumu luwih dhisik, lan suk riyaya nek awakmu bisa bali tilik omah, kowe arep tak takoni dhewe" Yang Yem mangsuli pitakone anake wedok.

"Lha sak jane Mak-e diomongi apa dening Bulik Nita ? Aku dadi bingung Mak" Mur takon .

"Jarene Bulik Nita, kowe wis digolekne jodho lan ya wis oleh, lha apa kowe durung diomongi? Kamangka, nek miturut panemune Mak-e uga panemune Bu Mandhor barang, calon sing diomongne Bulik Nita kuwi Mak-e ngrasa durung sreg. Mula Bu Mandhor mau pesen, supaya Mak-e ngandhani kowe, golek jodho kuwi sing ngati-ati, aja gampang kepencut mubyare bandha lan kumrincinge suwara ringgit wae".

"Wadhuh, aku dadi sansaya bingung karo sing diomongne Mak-e iki Mak" Mur wangsulan karo suwara keprungu rada anyel.

"Pancen ngrembug perkara iki ora bisa nek liwat telepon kok nDhuk, kudu pethuk dhewe adhep-adhepan lam mbutuhne wektu sing mirunggan, mula kuwi aku arep matur Ibuk-mu supaya suk riyaya kowe dikeparengake bali tilik omah".

"Oo, dados bakunipun panjenengan ngengken Mur wangsul benjing riyadin badhe dijak rembagan bab punika wau?" Yang Yem kaget sing semaur dudu Mur maneh nanging malah Majikane.

"Inggih Bu" YangYem banjur wangsulan.

"Upami ngaten pripun?" Bu Kardiman genti takon nari Yang Yem.

"Pripun, kados pundi Bu?" Yang Yem takon.

"Kula estube nggih boten napa-napa Mur wangsul tilik griya, nanging menawi pajenengan kangen lan kepengin ngajak Mur rembagan kanthi aben ajeng, upami panjenengan ingkang tindak Jakarta pripun?" Bu Kardiman nggenahne panarine.

"Pripun nggih Buk?" Yang Yem durung mudheng karo sing dikarepne Bu Kardiman.

"Boten sah nunggu riyadin, sawanci-wanci panjenengan saged tindak Jakarta kepanggih Mur, menawi kersa mangke kangge tumbas tiket kereta napa Bus, kula ingkang madosaken" Bu Kardiman nggenahne karepe "niku kula kinten langkung sae, mengke saupami Nita benjing riyadin panggih panjenengan, panjenengan sampun kagungan jawaban ingkang sampun mateng".

Yang yem, meneng sedhela banjur nyawang Bu Mandhor sing uga melu ngrungokne anggone padha teleponan. Bu Mandhor banjur ngethungne jempole marang Yang Yem, minangka sasmita nek Bu Mandhor luwih mathuk karo eguhe Bu Kardiman.

"Pripun mBok?" bareng rada suwe Yang Yem ora ora semaur Bu Kardiman takon maneh.

"Inggih Bu, kula ndherek, lan matur nuwun awit semanten agenging kawigatosanipun Ibu dhumateng kula lan anak kula pun Mur" Yang Yem semaur nek nyaguhi apa karo sing dikarepake Bu Kardiman.

"Inggih kula nggih matur nuwun" Bu Kardiman wangsulan "mangke kangge tumbas tiket kula transfer dhateng rekening ingkang adate ditransferi Mur nika nggih? dene panjenengan tindake dhateng Jakarta saged sawanci-wanci, ingkang baken saderngipun bidhal ngabari Mur langkung rumiyin, kersanipun gampil anggneipun mapag".

"Inggih Bu matur nuwun".

Ora suwe anggone padha telponan banjur diuwisi. Pipine Yang Yem teles merga luh sing ora kena dibendung mili saka mripate. Bu mandhor sing weruh melu krasa trenyuh, ora sadar mripate melu kekembeng luh. Beda karo Bu Kardiman sing wis rumangsa lega, bisa aweh rerigen marang Makne Mur sing lagi bingung atine. Saking ketungkule teleponan mau, nagnti Bu Kardiman lan Mur ora ngerti yen ana mobil mlebu pekarangane, mobile Sujud sing uga nggawa Bu Narti wis teka, anggone arep sanja.

 

ana candhake.