TEMBANG CEMPLANG 43

 

dening: IMMIR

 

43.

Mur pancen wis kulina ngladekne suguhan marang tamu-tamune Pak Kardiman utawa Bu Kardiman, dadi anggone ngladekne ya bisa cak-cek, cepet nanging ora ninggal tata krama. Kegawa luwih dhisik ana rasa seneng sadurunge, Bu Narti lan Sujud padha ngalembana ing sajroning atine marang cak-cakane Mur laden. Mau Mur wis dikandhani mBok Ti nek tamune ngersakne kopi tanpa gula, nanging Mur angone nggawe wedang, tetep nganggo gula mung wae ora dicampur karo wedange, gula sing jarene iklan televisi ora marakne lara Nguyuh legi (kencing manis) sing diwadhahi ing kertas cilik-cilik, dening Mur diselehne ing cawane kopi, ora dibukak. Kajaba iku uga saben kopi secangkir dikantheni omben banyu mineral sing diwadhahi botol cilik.

"Dipun unjuk Budhe, Mas"  bubar ngladekne Mur ngacarani sing disuguhi.

"Iki guloa sing ora marahi penyakit ya Nak Mur?" Bu Narti takon karo nudingi gula wadhahan sing tumumpang ing cawan neng sisihe sendhok lan cangkir.

"Inggih Budhe" wangsulane Mur .

"Iya, mengko tak enggone, aku ya gelem kok nganggo gula ngene iki" Bu Narti omong maneh.

"Inggih Budhe" Mur banjur arep mundur.

"Mengko dhisik Nak Mur" Bu Narti kandha nyandhet Mur sing arep lunga "iki mau Ibu nggawa oleh-oleh kanggo mBok Ti karo Nak Mur, sing kanggo mBok Ti wis diparingne mau, iki sing kanggo Nak Mur".

Bu Narti njupuk buntelan cilik saka njero tas cangkinge, banjur diulungne menyang Mur.

"Ngaturaken genging panuwun Budhe" karo nampani buntelan sing diulungne Mur ngaturne panuwun.

"Ya tiba sepadha-padha" wangsulane Bu Narti "aja didelok pira ajine lho, iki mung wujud rasa tresnane Ibu marang Nak Mur".

"Inggih Budhe, matur nuwun sanget" panyaute Mur "kepareng Mur badhe dhateng pawon rumiyin".

"Iya, iya" bu Narti wangsulan sajak marem rasaning atine.

mBok Ti sing wiwit mau ngrasakne ana bab sing aneh ing tangkepe Bu Narti, menang-meneng ngetutne Mur nganti tumekan lawang sing anjog ruang tengah kuwi. Saka waliking lawang mBok Ti inceng-inceng karo nguping apa sing dikandhakne Bu Narti marang Mur. Sepisan maneh mBok Ti kaget, Bu Narti olehe mbsakne Mur marang awake nganggo tembung Ibu, ora Budhe. Aneh. Apa kira-kira Bu Narti duwe karep arep........... 

"Ah, mokal" mBok Ti mbantah batine dhewe, banjur diwangsuli dhewe "nanging upama tenan, ya pancen bejane Mur"

"Ana apa mBok?" Mur kaget merga ora ngira nek mBok Ti amping-amping ing mburi lawang.

"Ora ana apa-apa kok" karo suwara groyok mBok Ti wangsulan "suwaramu ketok nek kaget Mur, awakmu mau karo nglamun ya?".

"Ora thik!" Mur wangsulan karo terus mlaku menyang pawon. Mbok Ti banjur ngetutne neng mburine.

"Aku mau oleh dhompet apik rega larang, lha awakmu diparingi apa Mur?" lagi wae Mur nyelehne baki neng papane, mBok Ti mburu karo pitakonan.

"Ya durung ngerti ta mBok" wangsulane Mur sareh "genah nek durung tak bukak ngene".

"nDang dibukak ta, sapa ngerti isine gelang apa kalung mas sing larang" mBok Ti ngomongi Mur supaya mbukak oleh-oleh saka Bu Narti mau.

Ora semaur Mur mapan lungguh neng dhingklik dawa, mBok Ti nusul njejeri. Kanthi ngati-ati Mur mbukak buntelan kertas kuwi.

"mBok........?" Mur mlengak karo nyawang mBok Ti.

"Apa Mur isine?" mBok Ti takon melu kaget.

"Iki lho !" Mur nuduhne isine buntelan kertas kuwi marang mBok Ti. Ali-ali mas. mBuh disengaja, embuh merga Bu Narti lali, neng kanthong cilik sing dibuntel kertas kuwi, kajaba ana ali-ali iya katutan layang nota saka toko mas sing nuduhne bobote ali-ali telung gram mas pat likuran.

"Pancen nasibmu apik Mur" sawuse rada suwe kamitenggengen mBok Ti banjur omong "kuwi ali-ali dandanan ngono lho, coba ana tulisane apa kuwi?".

"Tulisane jenengku mBok" Mur semaur karo ngiling-ilingi tulisan saka iring jero ali-ali.

mBok Ti meneng ora semaur, angen-angen sing lagi wae dibantah lan diwangsuli dhewe mau liwat maneh neng angen-angene. Nanging mBok Ti ora ngandhakne isine angen-angen mau marang Mur. Malah mBokti banjur kandha :

"Wis, layange ndang disimpen kana. Ali-aline ndang dienggo wae, sing maringi kareben luwih seneng".

Mur nyoba nganggo ali-ali kuwi neng driji jenthike, lodho. Banjur dilebokne neng driji manise, pas. mBok Ti melu marem lan melu seneng weruh drijine Mur sing adate resik, kuwi saiki wis ana rerenggane. ketok dadi lan manise.

"Kanggo mangan awan wong-wong dimasakne apa mBok?" Mur kelingan karo gaweyane.

"Ora sah digagas" mBok Ti semaur karo ngguyu "bocah-bocah karo awake dhewe wis tak cepaki gudheg, kari manasi, karo ndhog asin turahan wingi. Saiki malah awakmu ndang nata sing arep kok olahne kanggo Budhe Narti jare pesen jangan asem?".

"Iya" Mur wangsulan karo nglebokne layange ali-ali menyang wadhahe, ali-aline tetep dienggo.

Bu Kardiman unjal ambegan landhung, panyawange genti genten tumuju marang mBakyune Ipe lan ponakane lanang.

"Ya ngono kuwi mau Dhik, dadi apa sing diaturne anakmu kuwi padha karo sing dirembug karo aku" Bu Narti nambahi rembug, sawuse rada suwe Bu Kardiman ora enggal nanggapi kandhane Sujud "saiki mangga kabeh kari nyang Panjenengan".

"Ngaten nggih mBakyu" Bu Kardiman kandhane bisik-bisik nanging isih bisa dirungokne Bu Narti karo Sujud "sanajan namung kados makaten wujud lan kawontenanipun, Mur niku kathah ingkang ngajengaken, nanging sedaya inggih dereng wonten tembungipun, nembe mandheg ing reraosan".

"Lha Nak Mur kepiye? apa wis ana sing sajake dicocogi?" Bu Narti mangsuli karo suwara lirih nanging ketara ana rasa kuwatire.

"Rahayunipun Mur dereng ngertos mBakyu" Bu Kardiman wangsulan.

"Lha kok saged makaten Bulik?" Sujud genti sing takon.

"Aku dhewe ki ya ora pati ndugamana Mas" Bu Kardiman nggenahne rembuge "Mur ki rak bocah lugu sing ora tau srawung kejaba karo sine omah iki? ya sok-sok metu blanja neng lapake baku sayur kulon kono, kuwi wae ya arang merga rak sing ajeg blanja kuwi mBok Ti?. Lha wong ngarepan sing ana papan namane Penjahit Sempulur kuwi, jenenge Bu Kristin kuwi kepencut pengin ngepek mantu Mur arep diolehne anake lanang, ndelalah anake aing nyambut gawe dadi mekanik kuwi ya seneng karo Mur. Kuwi dikandhankne menyang mBok Ti, merga saben dina Bu Kristin ki blanja bareng mBok Ti. Nanging mBok Ti ya durung nari Mur, mung wae Bu Kristintau sethithik nyenggol bab iki karo aku pas nuju telpon urusan liya. Lha jarene mBok Ti, bocah-bocah kene kuwi ya ana sing rumangsa cuwa lan gela, ya cemburu lah, nalika ngerti Mur kuwi tetepungan karo Bu Kristin. Nanging, pas aku arep budhal menyang kebun Leuwiliang dhek emben kae, neng mobil Mur tak jajagi apa kira-kira gelem upama dipek mantu Bu Kristin, wangsulane panggah kaya sing diomongne Mur marang mBok Ti lan bocah-bocah liyane : Mur isih kepengin urip ijen merga isih kepengin ngepenakne mBok-e sing neng ndesa".

"Makaten inggih Bulik?" Sujud nyela takon.

"Isih ana tunggale, biyen sing nggawa Mur nrene kuwi rak Nita? wong sing tukang nyalurne Rewang saka ndesa menyang ibu-ibu neng Jakarta kene. Lha durung suwe iki, Nita nemoni aku, ngabari nek suk riyaya kuwi Mur dening simboke dijaluk bisaa bali tilik omah, Nita ya crita nek simboke Mur kuwi meling supaya Nita gelem ngrewangti nggolekne bojo Mur" Bu Kardiman nutugne critane.

"Lha banjur kepiye Dhik? Nita kuwi wis oleh calone Nak Mur ngono pa piye?" Bu Narti takon kanthi suwara sing ketara ngemu rasa kuwatir.

 

ana candhake.