TEMBANG CEMPLANG 45

 

dening: IMMIR

 

45.

Ngerti nek Andhik karo Marsana mlebu Mur mandheg sedhela, nanging ora omong apa-apa, banjur nerusne olehe mlaku arep menyang papan anggone jagongan para bendarane. Saklebatan Mur weruh mripate Andhik sing owah dadi mencereng, nanging Mur ora ngerti sing dadi sebabe. Najan mangkonowa, ing atine Mur banjur tuwuh rasa sing ora kepenak, nanging banjur ketutup karo mikirne gaweyane, yaiku ngaturi Bu Kardiman yen olehe tata dhahar wis rampung. Mengko wae, nek karo mangan bareng, Mur arep nakoni Andhik ya gene Andhik mliliki dheweke iki mau, ben ora ndedawa panyakrabawa sing ala.

"Lha awakmu karo bocah-bocah apa ya wis padha maem?"  Bu Kardiman takon, nalika Mur bubar atur uninga yen anggone tata dhahar wis rampung.

"Ingkang sampun mlebet nembe Mas Andhik kaliyan Mas Marsana" wangsulane Mur "inggih sakedhap malih rak mlempak sedaya lajeng sami nedha sesarengan".

"Yen ngono, awakmu karo mBok Ti maeme bareng karo Budhe Narti wae, kana mBok Ti kandhanana" Bu Kardiman dumadakan prentah sing tumrape Mur prentah sing aneh, ora kaya padatane. Mula Mur ora enggal ngalih, kaya-kaya ora percaya karo sing dikandhakne majikane.

"Dikandhani kok ora ndang dilakoni ta Mur? kok malah plenggang-plenggong kaya sapi ompong?" Bu Kardiman ngelokne Mur "kana ndang budhal, nek piringe kurang nyangking pisan".

"Inggih Buk-e" Mur wangsulan banjur ngalih mbalik nyang panggonane mBok Ti sing lagi lungguh awor karo wong-wong liyane.

mBok Ti, Marsana, Andhik, Sadi karo Singgih wis padha mapan lungguh neng kursine dhewe-dhewe. Ngerti Mur wis teka, Sadirun banjur arep nyandhak enthong nyidhuk sega.

"nDang ta Mur, dienteni kok suwe temen?" Singgih alok menyang Mur karo mesem.

"Iya Mas Singgih, disekecakne dhisik olehe olehe padha dhahar" Mur wangsulan banjur kandha marang mBok Ti "mBok, nyang Ibuk-e didhawuhi ndherekne Budhe Narti dhahar neng ruang makan".

"Apa? aku didhawuhi maem neng kana?" mBok Ti takon semu ora percaya "awakmu ki guyon apa klecon?".

"Iya, ayo. Sing didhawuhi sampean karo aku" Mur negesne omonge.

mBok Ti ora sida imbuh sega, banjur ngadeg arep mara menyang ruang makane Bu Kardiman ditutne Mur sing mlaku ana mburine.

"Rumangsaku dina iki mau kok beda banget karo dina-dina liyane ta?" bareng Mur karo mBok Ti wis ngalih, Marsana karo imbuh sega ngomongne rasa gumune.

"Pancen iya kok Mas" Andhik nyauti cluluke Marsana "wiwit esuk mau, aku weruh Mur telepon nganggo hapene Bosse, banjur Bosse ya melu omong neng telepon kuwi mau. Gek ketoke bar telepon bosse ketok nek seneng, banjur sampean weruh saiki driji manise Mur wis ana ali-aline lho?!? Atake.......".

"Atake apa Bro?" Singgih nyaut tembunge Andhik sing ora dirampungne "Mur telepon nganggo hapene Bosse ki sing ditelepon sapa? omong apa?".

"Aku ya ora ngerti" Andhik wangsulan "wong weruhku ki mung saka kadohan, aku neng lawang garasi, gek Mur karo Bosse neng ngarep lawang butulan sing mburi kae, dadi aku ya ora krungu".

"Lha bar telepon apa Mur ora nyoba kok takoni?" Marsana takon.

"Ora kober mas" wangsulane Andhik "wong bar Mur telepon mau banjur Budhe Narti karo Mas Sujud teka mau, dadi Mur ya terus ora bisa dicedhaki wong banjur repot karo gaweyane, banjur aku nusul sampean nyang gerdhu mau apa?".

"Terus saiki Mur karo mBok Ti malah dikongkon mangan bareng karo Bosse?" Sadirun sing maune mung meneng genti melu omong.

"Lha iya? eneng apa ya iki mau? sing rada dadi pikiran ki malah saiki Mur wis nganggo ali-ali kuwi lho?" Andhik mangsuli sajak ora seneng atine.

"Lha mau sampean ngomong atake ta? atake apa Bro?" Singgih takon.

"Atake tanpa awake dhewe weruh Penjahir ngarepan kuwi wis nembung dhewe nyang Boss wedok? Merga dhek emben kae Boss wedok tau omong sajake Tanta ki kepencut karo Mur, gek Boss wedok ki ya padha karo mBok Ti, olehe ngalembana wong ngarepan saanake ki nganti sundhul langit ngana kae. Atake ali-ali sing dienggo Mur kae olehe menehi Tanta, ketitik dienggo neng driji manis sisih kiwa, nek wis gelem nganggo barang pawehe wong lanang, tegese Mur wis nampa katresnane wong sing menehi barang kuwi. Dadi sasuwene iki Mur blas ora nggatekne kabecikan saka awake dhewe" kandhane Andhik ketok nek lagi gela.

Wong-wong ora ana sing semaur maneh, malah banjur padha telap-telep anggone mangan. nDhog  kamal asin sing kudune jatahe mBok Ti karo jatahe Mur dening Sadirun karo Singgih disikat pisan. Mung Andhik sing mangane sethithik, malah piring sing adate resik, awan kuwi isih ana sisa sega sing ora dipangan.

Sauntara kuwi sing neng ruang makan jero, Bu Narti ora leren-leren anggone ngalembana Mur sing masakane sing jarene ngalahne masakane koki hotel bintang lima. Sing dialem mung meneng ora semaur apa-apa. Bu Kardiman sing saben dina mangan olah-olahane Mur, tiru-tiru Bu Narti melu ngalembana Mur pisan.

"Sing dingendikakne Budhe Narti kiuwi tenan Mur" kandhane Bu Kardiman "olah-olahanmu kuwi bener-bener kena dirasakne. Nanging ya kuwi, awakmu ya kudu ngerti sirikane supaya masakanmu panggah enak lan kena dirasakne".

"Sirikanipun punapa Buk-e?" bareng sing omong Bu Kardiman Mur wani takon.

"Sirikanmu awakmu aja olah panganan yen atimu lagi ora kepenak, sedhih, gela, bingung lan sapiturute. Nek atimu lagi seneng panganan sing kok olah mesthi mirasa, sansaya seneng atimu sansaya enak rasane panganan sing kok olah" Bu Kardiman ngandhani Mur murih enake panganan sing diolah.

"Layak ta?" dumadakan mBok Ti melu cluluk.

"Layak apane mBok?" Bu Kardiman takon.

"Kala emben nika olah-olahanipun Mur kraos cemplang boten wonten raosipun, sareng Ibuk-e ngendikan kula nembe kemutan, kala emben nika Mur nembe mawon muring-muring kaliyan kanca-kanca" wangsulane mBok Ti karo mesem.

Mur mleruk karo nglirik mBok Ti. Bu Kardiman ngguyu. Bu Narti ba njur melu mbumboni :

"Ya mbesuk nek wis omah-omah, kakunge kudu dikandhani nek kepengin mangan panganan sing enak rasane, aja nganti cilik gawe gela gedhene gawe sedhihe Nak Mur".

"Lha ingkang kadhawuhan ngandhani sinten Budhe?" mBok Ti takon karo rada ngguyu.

"Ya Ibune ta mBok" Bu Kardiman sing mangsuli karo ngguyu.

"Oh iya, Mur iki mau Budhe Narti meling nyang Ibuk, supaya ngandhani awakmu" dumadakan Bu Kardiman omong bab liya.

"Punapa Ibuk-e?" Mur takon.

"Paring dhawuh piyambak punapa siyos kula wakili mBakyu?"  Bu Kardiman genti nakoni mBakyune Ipe.

"Panjenengan dhawuhne wae ta Dhik" wangsulane Bu Narti "merga aku ki nek omong sok kamisosolen, angel ditampa".

"Inggih sampun" Bu Kardiman kandha kanthi sareh "wiwit dina iki,  Budhe Narti luwih remen yen kok aturi Ibu, Mur, ora Ibuk-e, tinimbang kok aturi nganggo tembung Budhe. Dadi awakmu nek ngaturi Ibuk-e, kuwi tegese nyebut aku, ning nek nyebut Ibu, kuwi marang Budhe Narti. Ngerti?"

"Inggih, ngestokaken dhawuh Buk-e" Mur wangsulan. Tumrape Mur apa sing diprentahne bendarane waton ora cengkah karo paugeraning urip kuwi ora kena dibantah, wajib dilakoni.

 

ana candhake.