Total Tayangan Halaman

Kamis, 02 September 2021

TEMBANG CEMPLANG 46

 

dening: IMMIR

 

46.

Let sedina karo anggone Bu Kardiman Transfer dhuwit, Yang Yem sida budhal menyang Jakarta. Numpak sepur Tatarmaja sing rega karcise ora larang. Sadurunge budhal mau Yang Yem isih kober pamitan marang Bu Mandhor menyang omahe. Senajan mengko Bu Mandhor bakal tandang gawe dhewe sasuwene Yang Yem neng Jakarta, nanging ing atine ora ana rasa gela utawa cuwa marang Yang Yem, malah Bu Mandhor kepara nyengkuyung anggone rewange kuwi menyang Jakarta. Bu Mandhor duwe panemu yen neng Jakarta anake Yang Yem kuwi diasihi majikane. Bu Mandhor uga duwe rasa sujana marang anake kuwalon, Nita, sing duwe karep ngolehne Mur karo kancane sing jare Pengusaha Sugih nanging olehe arep ngepek Mur dadi bojone mung kepengin nganggo nikah sing ora resmi. Iki genah nek mung arep ndadekne Mur minangka wanita simpenan thok, diuja bandha nalika isih ayu rupane seger awake, nek wis ilang ayune mesthi banjur dibuwang kaya buntel panganan sing dibuwang menyang pauwuhan. Kamangka Mur kuwi bocah sing isih suci, durung tau kegepok wong lanang, lha wong Bu Mandhor kuwi biyen sing mung drajate wadon palanyahan wae, nalika Mandhor Takat nembung njaluk supaya dheweke mung dadi duweke Mandhor dhewe, dheweke gelem nek diijab kanthi resmi, ora mung dadi wanita simpenan, sing wekasane ndadekne uripe bisa mentas saka urip sing nistha, lan mbuh ditampa karo sing kuwasa mbuh ora, nyatane dheweke bisa mertobat.

"Mesthine awakmu mengko neng nggone Mur ya ana sepasar bisa uga punjul lho Yem" kandhane Bu Mandhor sawuse rampung olehe aweh pitutur sacukupe.

"Lha duka niku mengke" wangsulane Yang Yem "mesthine nggih ndherek kalih kersane bendarane Mur ta Bu? wong kula mrika niku rak nggih awit saking rerigene mrika?".

"Ya ora apa-apa rada suwe neng kutha, karo nglereni awak Yem" Bu Mandhor mesem lega "karepku ngene, ben mengkone aku ora diluputne karo Nita, aku ya njaluk awakmu gelem sethithik edhing".

"Sethithik edhing pripun Buk?" Yang Yem takon.

"Ngene, nek awakmu wis oleh rong dina neng Jakarta Nita arep tak kabari nek kowe niliki Mur, dadi Nita ora nyalahne aku merga dikira ngojok-ojoki kowe supaya ora nggugu eguhe Nita bab Mur kuwi. Ngerti karepku ta?" Bu Mandhor wangsulan karo takon.

"Nggih ngertos" wangsulane Yang Yem "nanging, mengke nek Dhik Nita nusul mrika pripun?".

"Kaya sing tak omongne mau, kowe mengko ngomonga sak wutuhe marang bendarane Mur karo omonga pisan nek kowe ora mathuk karo eguhe Nita, banjur pasraha njaluk tulung murih apike piye, ngono wae. Dadi upama mengko Nita nusul kowe, sing mangsuli omongane Nita ben bendrane Mur".

"Inggih Bu" Yang Yem wis mudheng karo sing dikarepne majikane.

Jam lima sore sepur jurusan Blitar-Madiun-Jakarta mangkat saka setasiun Kedunggalar. Yang Yem sing gawane ora pati akeh, mung tas cilik wadhah salin karo kerdhus cilik isi oleh-oleh kanggo anake, oleh lungguhan sing kepenak. Kursi ngarep Yang Yem dilungguhi bocah lanang loro, jejere Yang Yem bocah wedok sing kira-kira rada tuwa sethithik karo anake wedok.

"Badhe tindak pundi Bu?" bocah wedok sing neng jejere Yang Yem kuwi ngajak omong.

"Arep Jakarta mBak, jarene mau kon mudhun Setasiun Gambir" wangsulane Yang Yem "Lha slirane?".

"Sami Bu kula mangke nggih mandhap Gambir" wangsulane bocah wedok kuwi.

"Tiyang sekawan niki mangke sami Bu" bocah lanang sing ana ngarepe nrambul gunem "mandhap Gambir sedaya. Ibuke badhe tuwi sedherek nggih?".

"Anu arep niliki anak, Mas" wangsulane Yang Yem .

"Putrane daleme Jakarta nggih Bu?" bocah wedok sing neng jejere takon.

"Ora, mBak anakku ki mung ndherek, kasarane ya dadi babu neng Jakarta, lha wingi bendarane telepon ngabari nek anakku kuwi kangen mbokne, banjur karo bendarane anakku aku dikon nyang Jakarta anakku ora bisa tilik omah merga repot" wangsulane Yang Yem bares.

"Putrane Ibuke niku angsal majikan sing sae Buk" Bocah wedok kuwi omong "kula teng Jakarta nggih mbabu kok Buk, ning majikan kula niku tiyange "etungan" , njing riyaya niku kula boten oleh mulih, nek kangen omah ken wangsul sasi-sasi ngeten niki, ning nggih niku nggih dipotong gaji".

"Nek kados kula ngeten niki lho Buk, sawayah-wayah pengin mulih boten enten sing menging, mulih nggih boten dipotong gaji" Bocah lanang sing dhek mau omong melu nyaut gunem maneh.

"Ning boten dibayar" bocah lanang sijine sing maune meneng wae, melu omong karo ngguyu. Kancane karo bocah wedok sing lungguh jejer Yang Yem melu ngguyu.

"Ampun gumun Buk" bocah lanang sing omong keri kuwi nutugne omonge "kula lare kalih niki sami-sami kuli bangunan, buruh harian nek mlebu nggih dibayar nek boten nggih boten".

Yang Yem mung mesem wae.

"Anu lho Buk, nek ngersakne tilem njenengan tilem mawon, kula tak sing melek, merga nek tilem danten sok enten tukang ngutil mider sing pados asil" bocah lanang kuwi ngandhani Yang Yem.

"Ya apike, turune gentenan wae Mas" sing nyauri bocah wedok sing ana jejere Yang Yem.

"Ora apa-apa mbak, sampean turu dhisik wae, cah loro iki nek neng sepur utawa kendaraan gak tau bisa turu kok" bocah lanang kuwi aweh wangsulan.

Sepur ora leren-leren anggone mlaku. Jam lima esuk mlebu stasiun Gambir. Wong papat kuwi bareng-bareng mlaku arep mudhun. Kerdhus gawane Yang Yem digawakne dening bocah lanang sing lungguh neng ngarepe mau. Bocah lanang sijine nggawakne tas gedhe gawane bocah wedok sing lungguh neng jejere Yang Yem.

"Sampean Naksi mBak?"  bareng wis tekan ngisor bocah lanang kuwi nakoni bocah wedok sing dibantu nggawakne tase mau.

"Iya Mas, lha sampean?" sing ditakoni genti takon.

"Aku mlaku wae, wong arep njujug proyek kok, nggone ora adoh" wangsulane bocah lanang mau sing banjur takon menyang Yang Yem "lha ibuke?".

Durung nganti Yang Yem wangsulan, dumadakan Mur teka karo nyeluk simboke:

"Maaaaak......." setengah mlayu Mur marani Yang Yem terus dirangkul.

"Iya" Yang Yem wangsulan karo omong menyang kancane barengan neng sepur mau :

"Iki anakku wedok Mas, mBak. Aku dipapag".

Mur banjur ngingeti wong-wong kuwi, ngethungne tangan ngajak salaman karo mesem.

"Matur nuwun lho Mas, mBak.... wis ngancani Mak-ku" kandhane Mur karo mesem seneng.

"Ya, Mbak padha-padha" wangsulane bocah lanang karo bocah wedok mau meh bareng "ya wis yen ngono, aku tak nerusne laku ya?".

"Inggih Mas, matur nuwun sanget".

"nGgih sami-sami" bocah lanang kuwi mangsuli banjur mlaku ninggalne Yang Yem Karo Mur.

"Aku ya tak terus ya mBak, kula riyin nggih Bu?" bocah wedok sing mau melu pamitan.

"Nggih mBak matur nuwun" wangsulane Yang Yem karo Mur bareng.

Sawuse wong-wong kuwi padha lunga, Yang Yem banjur nakoni anake :

"Iki terus nyang ngendi ndhuk? numpak apa maneh?".

Mur ngguyu banjur semaur :

"Ya nyang daleme Ibuk-e ta Mak, iki mau aku diterne ......."

"Rencangipun Buk" dumadakan neng sisihe Mur wis ngadeg wong lanang sing lagi nyekeli kunci mobil sing banjur ngethungne tangan ngajak salaman Yang Yem. Wong loro kuwi padha kaget, ora ngerti nek ana wong sing marani. Luwih kaget maneh bareng Yang Yem nampani tangane sing ngajak salaman, tangane Yang Yem digegem kenceng banjur diambung kaya lumrahe anak sing salaman karo wong tuwane ngana kae.

 

ana candhake.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

SENDHANG MUSTIKANING WARIH 8. (52)

  52.         Tiyang-tiyang ingkang wonten ing Pringgitan sampun boten kaget malih mireng wicantenipun Bebau Sumber makaten menika. Sadaya s...