cathetan cekak kanggo
ni made siti asih
dening : Bapakne Lintang
2
Durung rampung Bagus karo Karmini mangan, ana suwara kemresek. Arka karo Indri mlebu omah sing banjur ditakoni Mak Jiyah, simbahe. Kok wis padha mulih, merga adate kuwi olehe ngaji mesthi mulihe nek wis bar sembahyang Isak.
"Anu mBah, mendhunge peteng, bledhege ya rame. Kuwatir nek mengko bocah-bocah kebetheng neng Masjid terus karo Mas Arif dikon padha mulih dhisik" sing wangsulan ngono kuwi Indri sing lagi kelas lima SD.
"Ya wis, nek ngono ndang padha dideres neng kamar kana, ben sansaya lanyah olehe ngaji" keprungu suwarane Mak Jiyah sing ngandhani Arka lan Indri.
"Nggih" sing wangsulan Arka sing banjur mlebu arep menyang kamare.
Weruh nek Bapake lungguh neng Kursi, sing ketok nek lagi rampung olehe mangan bocah loro kuwi padha nyedhak ngethungne tangane ngajak salaman. Pancen pakulinan neng omah kuwi, nek Bagus teka saka nyambut gawe, anak-anake padha ngajak salaman lan ngambung tangan. Kaya nek bocah-bocah kuwi teka saka sekolah utawa ngaji mesthi banjur ngajak salaman mBahe, Ibune lan Bapakne karo ngambung tangan.
Mripate Bagus weruh ana sing krasa beda ing sore kuwi, neng pundhake Arka lan Indri semampir sajadah sing apik. Kamangka sasuwene iki bocah loro kuwi durung tau ditukokne sajadah.
"Lha kuwi sajadahe sapa Ka?" ora sranta Bagus nakoni anake, kuwatir sajadah masjid katut digawa anake lanang.
"Sajadahe Arka Pak" wangsulane anake lanang karo mesem, terus nudingi sajadah sing disampirne pundhake adhine "olehe maringi Budhe Vero wau? Adhik nggih diparingi kok, lha niku".
"Enggih Bapak" Indri melu nrambul omongan "sajadahe Mas Arka apik ning kegedhen, kaya sajadahe mBah Kyai Anas. Nek sajadahe Indri niki kedawan, ning apik".
Bagus ngguyu wae krungu wangsulane anake wedok ngono kuwi, banjur kandhane :
"Ya wis ndang padha nyang kamar kana, mau dening Simbah dikandhani apa?"
"Nggih Pak" wangsulane Arka "ken nderes Al-Qur'an".
Bocah lor kuwi banjur menyang kamare dhewe-dhewe.
"Niki wau ngeten lho Mas" sawise anak-anake mlebu Karmini wiwit omong "wau ngajengne ngasar wau Mas Tiok kalih mBak Vero rak mriki?"
"Iya mau kowe wis omong" wangsulane Bagus.
"Lha nggih niki kula tutugne" panyaute Karmini "criyose mampir, nembe wangsul saking Kutha. Panjenengan dipun pundhutne sarung kalih sajadah, kula kalih Mak-e diparingi Rukuh kalih sajadah, lare-lare nggih diparingi Rasukan kalih sajadah".
Karmini meneng sedhela, ngenteni tanggapane sing lanang. Nanging Bagus mung meneng, ora saulu apa-apa. Ana rasa aneh sing dumadakan mencok neng angen-angene. Wiwit sadurunge Bagus dadi bojone Karmini, sedulur lanange sing jenenge Raden Mas Prastia Kusumaningrat kuwi wis ora lorohan karo dheweke, nek dina iki dumadakan Tiok mara neng omahe malah ngajak bojone barang, banjur nggawakne panganan lan nukokne barang-barang marang anak bojo lan maratuwane kuwi bener-bener barang sing aneh. Lan angel bisa dipikirne nganggo pikiran waras, merga Tiok kuwi ora gelem nyauri nek Bagus nglorohi, merga wis nganggep nek Bagus kuwi wis dudu adhine maneh, wis dudu sedulure maneh. Lan Bagus dhewe ya nimbangi, pethuka neng dalan Bagus ya ethok-ethok ora weruh, malah saupama ing pasamuwan ngana kae, upama Bagus kudu ngajak salaman wong-wong sing luwih dhisik ana kono, lan upama Tiok mbeneri ya ana, Bagus luwih seneng ngliwati Tiok lan nyalami wong liyane.
"MBak Vero ugi mbeta jajan kangge lare-lare, kalih oleh-oleh kangge Panjenengan, wau kalih masrahne oleh-olehe mBak Vero wicanten : jarene Masmu iki karemane Dhik Bagus lho Dhik, ngaten. Lan Mas Tiok nggih mangsuli : iya aku iki kakangane Bagus, dadi wis apal panganan apa sing dadi karemane. Ngoten Mas" Karmini nutugne anggone crita.
"Lha neng kene sedhela apa suwe?" Bagus takon.
"Nggih radi dangu, wong Mas Tiok kalih mBak Vero lajeng nanggap lare-lare, Arka kalih Indri" wangsulane Karmini.
"Cah loro kuwi ditakoni apa wae?" Bagus takon maneh.
"Nggih ditakeni bab sekolahe, ngajine, sinaune lajeng cita-citane" wangsulane Karmini banjur mesem "Panjenengan pirsa Mas ? Napa cita-citane Indri?".
Bagus melu mesem, banjr wangsulan :
"Embuh aku lali, nek Arka jarene kepengin dadi wong pinter sing bisa aweh tetulung marang wong-wong sing kudune ditulung ngono wae".
"Nggih nek Arka pas didangu pakpuhe wau nggih ngoten niku wangsulane, lha nek sing kepireng radi lucu, ning damel kula terharu niku rak malah wangsulane Indri. Boten kula dhewe sing terharu, malah mBak Vero ngantos mbrebes napa kok" kandhane Karmini sabanjure.
"Lha kok marahi terharu, kuwi cita-citane Indri ki apa?"
"Cita-citane niku pengin dadi tiyang sugih, criyose nek mpun sugih ajeng ngunggahne Kaji mBahe, Bapakne, Ibune lan sedherek-sedhereke Bapake sing dereng saged minggah kaji dhewe".
"Kuwi cita-citane Indri? Lha mandhak mung ngono wae kok terharu lho?" Bagus semanta.
"Ketingale sepele Mas, ning niku nuduhne nek putrane Panjenengan niku lare sing bekti dhateng tiyang sepuh, boten mung mikir senenge dhewe mawon. Wong Criyose si Indri niku wau ngeten : nek mpun saged munggah kaji teng Mekah, supados sami diampuni dosa-dosanya kalih Gusti Allah, kersane boten enten sing nyemplung neraka, criyose Indri, Indri niku boten iklas nek Bapak Ibune, mBahe lan sedherek-sedhereke Bapakne wonten sing nyemplung neraka, ngoten lho Mas" wangsulane Karmini "Kula rak terus dadi kelingan, nek tiyang kados awake dhewe sing arang saged ngamal, malah kerep nampi sedhekah lan amale tiyang sanes ngeten niki, rak nggih kangelan ta Mas ajeng mlebet suwarga niku?. Mula kula nggih lajeng terharu".
"Iya" Bagus wangsulan cekak . Sajroning atine, dheweke rumangsa wis luput marang bojone, merga ora nganggo taren-tarenan dheweke ajeg nisihne pengasilan saben dinane sing mung telung persen saka pengasilane, dilebokne menyang Kotak Amal Panti Asuhan Yatim Piyatu kanthi sesidheman. Rumangsane kanthi mangkono, anak bojone wis katut oleh ganjaran saka Sing Kuwasa lan sasuwene iki Bagus ora duwe pikiran yen bojone ya butuh bisa ngamal lan sedhekah. Mula bareng bojone kandha kaya mangkono kuwi, Bagus arep ngowahi carane ngamal, yakuwi kanthi cara diedum. Sing separo olehe ngamal ben ditindakne bojone.
"Lha Mas Tiok rak lajeng nakeni Indri ngeten : Indri ya gak iklas nek Pakpuh cemplung neraka? ngoten" Karmini isih nutugne olehe crita.
"Lha wangsulane anakmu wedok piye?" Bagus takon.
"Indri lajeng wangsulan ngeten : nggih boten iklas no Pak Puh, pokoke Pak Puh kalih Bupuh kalih Eyang lan sedaya putrane Eyang benjing kudu mlebet suwarga, Tiyang baik-baik mosok nggih pantes cemplung neraka ta Pak Puh ?, ngoten wangsulane Indri".
"Lha Tiok karo Vero terus piye?" Bagus ngguyu.
"Lha niku sing ndadosne terharu, Mas Tiok malah mbrebes luhe dleweran, Indri dikekep-kekep kalih diambungi gentosan kalih mBal Vero" wangsulane Karmini karo mripat kaca-kaca.
Bagus ora semaur maneh, nganti Karmini nutugne olehe kandha :
"Wau pas badhe pamitan, kula ditilari amplop kalih mBak Vero, Mak-e nggih disukani, lajeng Arka kalih Indri nggih disangoni, lare setunggal diparingi seket. Sedaya tesih kula singgahne, ngentosi panjenengan, kula kuwatos menawi panjenengan boten kepranan ing penggalih".
Bagus meneng ora semaur, pikirane wiwit nglambrang tekan ngendi-endi.
ana candhake.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar