SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV 57

 

SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV

kacariyosaken malih dening : Rust Luh Getih

 

57.

Sasampunipun rampung anggenipun nindakaken siam tigang dinten, Darim pamit dhateng Sunan Kudus badhe dhateng Tingkir, saperlu madosi putranipun Ki Ageng Pengging ingkang nami Karebet. Dening Sunan Kudus Darim kaparingan pangestu miwah bidhalipun ugi kairingan pandongan wilujeng. Boten kacariyosaken kedadosan ingkang wonten ing margi, Darim sampun dumugi ing Dhusun Tingkir kanthi rahayu. Boten angel anggenipun madosi, Darim ugi sampun dumugi dalemipun Ki Ageng Tingkir. Nanging sepinten mesguling manahipun Darim, sasampunipun mlebet dalemipun Ki Ageng Tingkir lan ngaken menawi kautus dening Kanjeng Sunan Kudus. Jebul ingkang manggihi dede Ki Ageng Tingkir, nanging malah Nyi Ageng Tingkir ingkang lajeng paring dhawuh kaliyan mbrebes mili.

"Kauningana anakmas, aku banget ngaturake panuwun marang Kanjeng Sunan ing Kudus, sing nyata isih migatekne marang tinggalane Ki Ageng ing Pengging sing dititipne ing Tingkir kene. Nanging, ing titi kalungguhan iki, penere sabubare pendhak kapisane Ki Ageng Tingkir, Karebet pamitan marang aku arep lelana golek sanguning urip. Dadi wektu iki si Karebet sing uga sinebut Jaka Tingkir wis ora ana Tingkir maneh, mbuh kapan olehe arep bali aku dhewe ya ora ngerti".

"Dados wekdal samangke Ki Ageng Tingkir sampun murud ing kasedan jati? lan Dhimas Karebet tindak lelana boten kantenan purugipun Nyi Ageng?" Sepisan malih Darim nakyinaken dhawuhipun Nyi Ageng Tingkir.

"Bener mangkono iku kahanane ngger" wangsulanipun Nyi Ageng Tingkir.

"Menawi makaten Nyai, kaparenga kula nyuwun pamit saha nyuwun pangestu badhe madosi lan nusul kesahipun Adhimas Karebet, angestokaken dhawuhipun Kanjeng Sunan Kudus, nuwun inggih ndherek angreksa kasugenganipun putra tilaranipun pepundhen kula nenggih Ki Gedhe ing Pengging" sareng sampun tita lan cetha bilih Mas Karebet utawi Jaka Tingkir sampun boten wonten ing Tingkir malih, Darim nunten pamitan badhe madosi.

"Yen pancen mangkono kang dadi kersane, aku mung bisa melu anjurung donga ngger, muga-muga Gusti Allah paringa pangayoman marang sliramu. Aku ya ora bisa aweh ancer-ancer menyang ngendi parane si Karebet, nanging miturut padatan sing kulina ditindakne nalikane isih manggon neng kene, Karebet kuwi senengane teki-teki ing papan kang wingit, ngunggahi gunung nasak alas sing gawat, nindakne laku prihatin kanggo nggayuh geyonganing kayun" wangsulanipun Nyai Ageng Tingkir.

Boten gantalan wekdal, Darim ugi lajeng bidhal madosi Mas Karebet ingkang boten kantenan menggah panggenanipun. Kanthi sangu pitedah sakedhik saking Nyai Ageng Tingkir, ingkang dipun tuju Darim inggih ing papan-papan ingkang gawat lan wingit. Nanging ngantos boten kawilang menggah cacahing panggenan ingkang dipun dugeni, parandene Darim dereng saged kepanggih kaliyan tipak utawi ntilas-tilas ingkang nedahaken nate kaambah dening Mas Karebet. Ngantos pinten-pinten wulan, minggahipun pinten-pinten tahun Darim lelana, ngiteri laladan Demak Bintara bebasan ngantos tepung gelang, meksa dereng saged manggihaken ingkang dipun padosi. Ngantos nalika satunggaling dinten, nalika lampahipun Darim dumugi ing satengahing wana ingkang mapan perenging redi Sindara, awit saking sayahing raga kawewahan kirang waspadaning paningal, Darim kepleset lajeng dhawah kaplorot ing salebeting jurang ingkang sakalangkung lebet, ingkang ndadosaken Darim boten emut punapa-punapa malih. Darim ugi boten mangertos babar pisan raganipun temangsang dhateng pundi lan kados pundi kawontenanipun awit icaling kasadaraning Darim sareng kaliyan cumloroting raganipun saking lambening jurang keplorot mangandhap.

Ngertos-ngertos Darim sampun ngraosaken sukunipun dipun petegi dening tangan ingkang alus lan lembut. Lon-lonan Darim mbikak mripatipun, nglirik nganan lan nglirik ngering. Jebul Darim sampun ngglethak ing satunggaling dipan ingkang wiyar, linemekan klasa ingkang alus, kadamel saking nam-naman mendhong ingkang alus lan endah, rinengga mawi sesekaran warni-warni. Sirahing Darim sumeleh ing kajang ingkang empuk tur gandanipun arum. Darim lajeng ngemut-emut punapa ingkang sampun kedadosan dhateng badanipun. Ingkang dipun emuti dening Darim boten wonten malih kajawi kala wau sukunipun kasrimpet oyod lajeng dhawah kaplorot. Pramila Darim lajeng ngungun dene samangke sampun manggen ing satunggaling senthong ingkang jembar lan gebyoging pasenthongan karengga-rengga endah mawi sesekaran miwah sesunggingan ingkang maneka warni.

"Sampun wungu ta Kakangmas?" dumadakan Darim dipun kagetaken kaliyan suwanten ingkang alus manuhara, suwantenipun tiyang estri ingkang wau kraos ametegi sukunipun Darim. Darim badhe tangi saking anggenipun glethakan, angkahipun badhe mapan linggih.

"Sampun kagem wungu rumiyin Kangmas" tiyang estri ingkang taksih nem tur nggadhahi praupan ingkang ayu kimbuhan manis, rambutipun panjang kaore dhateng wingking rinenggan dening reroncen sekar melathi, apawakan weweg padhet, dedeg sedheng, pakulitanipun kuning ngemu giring, punika wicanten kaliyan mesem temah katingal wajanipun ingkang ricik amiji timun. nDadosaken Darim ndlongop karoban raos ingkang boten kenging kacariyosaken kaliyan ukara limrah.

"Kagem sareyan rumiyin kemawon Kangmas" priyantun estri ingkang ayunipun pindha widadari ngejawantah punika wicanten malih "Kangmas tengga sakedhap inggih? Bapa kula aturanipun tindak mriki".

Tiyang estri kala wau nunten mandhap saking dipan, mlampah nilaraken Darim. Darim namung saged nglirik ningali kaliyan glethakan, katingal sinjangipun lare estri wau kangge mlampah nyingkap sakedhik, temah kentolipun ketingal, kemanak amentil-labu dawa (warnanipun kados pentil labu nanging panjang), ndadosaken kumesaring manahipun Darim.

Sanaosa kala wau sampun dipun weling murih Darim supados boten tangi rumiyin, nanging gandheng Darim rumaos sampun kesel glethakan, mila lajeng tangi lan mapan linggih, nanging boten mandhap saking dhipanipun. Kangge linggih badanipun Darim kraos sekeca, langkung-langkung nalika kaisep hawa asrep ing pareden ingkang nyarengi tarikaning napas mlebet dumugi lebeting  dhadha, sarandhuning badanipun Darim kraos seger sumyah kados kawewahan kekiyataning tenaga.

Dumadakan wiwaraning lawang senthong kapiyak, satunggaling pawongan ingkang sampun setengah yuswa nanging katingal gagah prakosa mlebet, ing wingkingipun tut wuntat  ketingal lare estri ingkang wau nenggani anggenipun Darim tilem.

"Ngaturake kasugengan sarawuh ndika ing Padhepokan Sigawok kene Anakmas" pawongan pidegsa kala wau kanthi kurmat mbagekaken Darim. Darim inggih nimbangi kaliyan manthuk kurmat, tanganipun kekalih katangkebaken ing dhadha kanthi sembah kalbu.

"Ngaturaken genging panuwun Sang Resi" wangsulanipun Darim.

"Inggih dipun tepangaken kemawon anakmas, kula Ajar Pawaga ingkang angesuhi Padhepokan Sigawok mriki" Pawongan wau anepangaken dhiri "dene punika anak kula estri Rara Sumarni".

"Inggih Bapa Ajar, nami kula Darim lare ingkang kleyang kabur kanginan, kandhang langit kemul mega" wangsulanipun Darim kaliyan sikep sembah kalbu "lan kula nyuwun pangapunten, awit kulapiyambak boten mangertos dumadakan wonten samirana ingkang anempuh dhateng kula temah kula dumugi ing papan ingkang sakalangkung endah kados Kahyangan Tinjomaya mangejawantah punika".

"Angger Darim boten prelu mundhut pangapura dhateng kula" Ajar Pawaga wangsulan kaliyan gumujeng alon "awit rawuhipun angger Darim ing papan punika, mila kula ingkang mbeta, sasampunipun Angger Darim kasrimpet dhadhungipun Mahesa Wulung lajeng kepleset dhateng jurang. Gandheng kula tingali Angger dhawah kantaka mila nunten kula boyong dhateng pasenthongan mriki. Lan supados Angger boten wonten ingkang ngganggu damel dhateng Angger ingkang mrelokaken aso salira, kula kengkenan anak kula pun Rara Sumarni murih anenggani anggenipun Angger Darim sare. Mila kula inggih nyuwun pangapunten jebul Anak Kula Estri malah mbribeni Angger Darim temah boten siyos sare kanthi sekeca".

"Bapa iki lho" dereng ngantos Darim wangsulan sampun karumiyinan Rara Sumarni nyendhu tiyang sepuhipun "wong aku iki ora mbribeni sarene Kangmas Darim lho, mung tak sawang Kangmas Darim katon sayah banget mula banjur tak petegi sampeyane. Aku mau ora sengaja nggugah, nanging Kangmas Darim wungu saka kersane dhewe".

 

ana candhake.