SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV 58

 

58.

Dipun sendhu putranipun Ajar Pawaga boten duka malah namung mesam-mesem sajak ngece dhateng Rara Sumarni. Darim piyambak ugi radi pekewet, awit estunipun ing salebeting manahipun Darim sampun kepanduk jemparinging Sang Hyang Asmara. Darim estu kayungyun dhateng solah bawa miwah pawujudanipun Rara Sumarni ingkang rumaosipun boten wonten ingkang kirang sadaya ketingal sae ing kasampurnanipun. Langkung-langkung nalika saben-saben Darim nyobi nglirik pasuryanipun Rara Sumarni, andilalah anyarengi Rara Sumarni ugi nuju mbalang liring dhateng Darim. Temah liringing netra tempuk dados satunggal murugaken jagadipun Darim horeg, jantungipun trataban ingkang boten kantenan. Ketingalipun Ajar Pawaga ugi uninga punapa ingkang ngreridhu ing salebeting dhadhanipun Darim miwah Rara Sumarni. Pramila nalika Darim ingkang lajeng tumungkul amarikelu awit nyingidaken raos getering mananhipun, Ajar Pawaga lajeng ngandika :

"Anakmas Darim, murih Anakmas ora wuwuh ing pakewuh, sarta murih luwih rakete antarane awake dhewe, keng Bapa mundhut pangapuramu. Basaku tak jabel, lan tampanana basa ngokone pun Bapa".

"Ngaturaken sewu genging Panuwun Bapa" Darim wangsulan "mila sampun satrepipun menawi Bapa Ajar, boten sisah ngagem basa krama dhateng kula".

"Samengko pun Bapa mundhut Anakmas Darim kersaa jumeneng dadi seksi, pun Bapa arep nakoni marang anakku wedok sing ayu iki. Dadi mengko wanhgtsulane kepiye, yen ing tembe ana laliku Anakmas bisaa ngelingake" Ki Ajar Pawaga nglajengaken anggenipun ngendika.

"Ngestokaken dhawuh Bapa" sanadyan dereng mudheng punapa ingkang dipun kersakaken dening Ajar Pawaga, nanging Darim sampun anyagahi.

"Ngger putraku bocah ayu Sumarni" Ki Ajar nunten ndangu dhateng putranipun estri "saiki Keng Bapa arep mundhut pirsa, wangsulana apa anane aja nganti ing tembe mburine awakmu banjur nutuh marang pun Bapa".

"Iya Bapa arep mundhut pirsa bab apa?" Rara Sumarni ngaturi wangsulan ngiras ngaturaken pitakenan.

"Wingenane awakmu nganti suwe nggonmu ngeneng marang pun Bapa, sabab mikirake impen iya pa iya?" Ki Ajar mundhut pirsa.

"Iya, Bapa nanging saiki aku wis ora mikir bab impen kuwi maneh kok Bapa"  Rara Sumarni anggenipun wangsulan kaliyan mrengut kacarub kaliyan esem, temah ketingal ing lucunipun.

Ki Ajar ingkang sumerep polatanipun Rara Sumarni ingkang kados makaten punika lajeng mesem wiyar.

"Yen ngono ya wis, yen mengko Anakmas Darim wis pulih kekuwatane kareben nerusake laku maneh merga sajake isih akeh gaweyan sing kudu dirampungne dening Anakmas Darim iki" ngendikanipun Ajar Pawaga nanggapi wangsulanipun Rara Sumarni.

"Bapa ki kok ngono lho?" Rara Sumarni nyaut rembag kaliyan mbesengut "mau ngendikane arep mundhut pirsa,  bareng wis diwangsuli banjur ngendika ya uwis, malah Kangmas Darim sing isih sayah dingendikakne nek wis pulih tenagane. Aku emoh nek ngono kuwi Bapa".

Ki Ajat pawaga gumujeng sumerep slaganipun ingkang putra ingkang ketingal mrengguk kados lare alit ngaten punika, lajeng mundhut pirsa malih :

"Saiki sing arep tak takokne : Apa sing kok sawang sajroning impen kuwi wis kok cocogne karo kahanan ing alam kanyatan kaya sing saiki iki? lire tumindake pun Bapa iki mau wis bener apa durung? utawa malah wis adoh karo sing kok karepake? iki mumpung durung kebacut adoh nggonku jumangkah, nek pancen kleru ya tak enggal balekne neng papane, merga iki mau ana sing ora cocog karo sing tau tak rungu saka critane impenmu".

"Uwis Bapa" Rara Sumarni matur "apa sing ditindakne Bapa kanggo aku, kabeh wis trep wis bener ora ana cacade babar pisan. Mung kari siji, Bapa enggal paring dhawuh ngenani impenku marang panjenengane".

"Lho wingenane kae sing kok aturne mung supaya Bapa nggoleki neng ngendi dununge, nek bisa supaya diajak mrene? loro kuwi wis tak tindakne kabeh sing jaremu ora ana cacade? lha saiki kok malah kongkonan maneh? Sing arep nglakoni awakmu apa pun Bapa? genah wis cetha kaya ngono lho kok ndadak Bapa sing dikongkon paring dhawuh? Gajege awakmu kuwi ya wis wasis nek ngrakit ukara ngono lho? ngapa ndadak kongkonan? rak ya luwih cetha yen kowe sing kandha dhewe ta?" .

"Embuh, embuh Bapa ki mesthi nggodha terus lho, aku emoh nek ngono kuwi" wicanten makaten kala wau Rara Sumarni kaliyan nutupi praupanipun, lajeng setengah mlajar medal saking pasenthongan. Ki Ajar Pawaga namung gumujeng kemawon.

"Temene ngene Anakmas" sareng sampun kendel anggtenipun gumujeng Ajar Pawaga nunten ngendika dhateng Darim "sadurunge Anakmas tak temu ana dhasar jurang wingi kae, anakku wadon sing mung siji kuwi wis nate ketemu karo Anakmas ana ing impene. Lha sajroning impen kuwi Rara Sumarni lan keng Slira wis sarembug yen bakal mangun bebrayan. Mula bareng tangi saka anggone turu, Rara Sumarni banjur kongkonan pun Bapa lumawat menyang Kademangan Kedhungtuwung, amarga miturut impen jarene Keng Slira kuwi asale saka Kademangan Kedhungtuwung. Kamangka bares wae, sing jenenge Kademangan Kedhungtuwung kuwi mapane ana ngendi pun Bapa ya durung ngerti. Andilalah kersane Kang Gawe Crita, nalika pun Bapa nedheng-nedhenge bingung mikirake ing ngendi pernahe Kademangan Kedhungtuwung kuwi mau, sumurup Keng Slira kepleset lan kecemplung jurang. Keng bapa banjur kaya diosikake supaya aweh pitulungan marang kengslira, mbok manawa kanthi sarana andum kabecikan iki bisa dadi lantaran kabule panuwunku anggone arep ngupadi Anakmas Darim sing jarene priyayi saka Kedhungtuwung. Bareng Keng slira tak gawa bali banjur tak prentahne marang Rara Sumarni supaya nyawisake beborehan kanggo nambani tatu-tatu sing ana bebalung lan ragane Anakmas, Rara Sumarni banjur ngandhakake yen priya aran Darim saka Kademangan Kedhungtuwung kuwi ora ana liya kajaba ya Keng Slira dhewe".

"Mila leres Bapa Ajar" Darim nyelani rembag "estunipun kula punika lare Kademangan Kedhungtuwung ingkang nembe nglampahi lelana brata, pramila saking punika nalika Bapa Ajar ndangu dhateng kula, kula inggih ngaken bilih kula punika lare ingkang kleyang kabur kanginan kandhang langit kekemul mega".

"Iya, iya ora dadi baya pangapa" Ajar Pawaga lajeng ngendika malih "saiki gandheng keng slira wis weruh dhewe kahanane anakku Si Rara Sumarni, keng Bapa nyuwun rilaning penggalihmu kersaa nampa pasuwitane anakku dadiya juru-dang-e Anakmas Darim, sepisan maneh tak suwun sih welasamu Anakmas jalaran Anakku wadon wis prasetya yen kongsi ora bisa ngladeni Anakmas Darim jarene luwih becik ora weruh sorote Sang  bagaskara kanggo selawas-lawase".

Estunipun Darim mila sampun kepanduk raos tresna nalika sumerep Rara Sumarni wiwit kapisanan, lajeng kawewahan rumaos sampun utang nyawa dhateng Ki Ajar Pawaga ingkang sampun paring pitulungan nalikanipun Darim dhawah mlebet dhasaring jurang. Pramila darim lajeng atur wangsulan :

"Inggih Bapa, wujud kula inggih namung makaten punika, gadhuhan saking Gusti Ingkang Maha Nasa ingkang wenang kula ndhaku namung raga kaliyan nyawa kula. Mangka manawi Bapa Ajar angukup saha amupu kula dados putra mantu kajodhokaken kaliyan Rara Sumarni, saestu kula namung saged ngaturaken gunging panuwun".

 

ana candhake.