SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV 59

 

59.

Ajar Pawaga ketingal sakalangkung suka penggalihipun mireng wangsulanipun Darim ingkang makaten punika. Darim piyambak inggih remen manahipun, awit mila saestu Darim emut bilih umuripun sampun wancinipun emah-emah, malah menawi kaukur kaliyan tiyang sanes mbok menawi kenging kawastanan radi kasep. Ajar Pawaga nunten nimbali Rara Sumarni ingkang pranyata anggenipun kesah boten tebih, namung ndhelik amping-amping warana sangajenging kori senthong, pramila sadaya pirembaganipun Ajar Pawaga lan Darim sampun kapireng.

"Ngger, Rara Sumarni" dhawuhipun Ajar Pawaga sasampunipun Rara Sumarni mlebet malih dhateng senthong "Anakmas Darim wis tak tari lan kersa minangkani panyuwunmu, mula murih rancaging laku saiki timbalana Cantrik Sukmana sarta Cantrik Kadima mrene, bakal Bapa dhawuhi murih anekseni , anggone Anakmas Darim nampa dhawuhing Bapa yaiku anjatukrama awakmu".

Enggaling cariyos ing dinten punika ugi kalampahan Darim kadhaupaken kaliyan Rara Sumarni. Tigang dinten candhakipun, nembe kawontenaken pahargyan prasaja kados limrahipun tiyang jejodhowan. Kabekta saking raos tresna ingkang makantar-kantar, inggih ing manahipun Darim punapa dene ing manahipun Rara Sumarni, kekalihipun nunten amangun bebrayan kanthi raos sakalangkung  ing mulyanipun . Darim sampun supe dhateng kasagahanipun dhateng Kanjeng Sunan Kudus, sampun lali kaliyan pamitipun dhateng Nyi Ageng Tingkir. Ugi sampun boten ngangen-angen malih murih enggala saged manggihaken Mas Karebet ingkang nembe lelana brata. Awit sadaya sampun katutup kaliyan katresnanipun dhateng Rara Sumarni, ingkang tuhu wanita ingkang sakalangkung bekti ing kakung.

Nalika anggenipun jejodhowan sampun ngancik setunggal tahun langkung sakedhik, anggenipun nggarbini Rara Sumarni sampun ketingal ageng lan sampun anyaketi wancinipun peputra. Mangertosi kawontenan ingkang makaten kala wau, bebasan rinten dalu datan saged ginggang sarambut antawisipun Darim kaliyan Rara Sumarni. Awit saestu Darim boten tega nilaraken semahipun ingkang sampun nyaketi wancinipun babaran. Nanging anuju satunggaling dinten, Rara Sumarni kepengin nedha uwohipun kawis ingkang witipun thukul ing wana sacaketipun papan panggenanipun Darim kapanggihaken dening Ajar Pawaga rumiyin.

"Kangmas duka kenging punapa dumadakan salebeting manah kula wonten pepenginan ingkang beneh kaliyan padatan, kadospundi punika Kangmas?" wicantenipun Rara Sumarni dhateng Darim.

"Pepenginan sing tuwuh ana atine wanita sing nembe nggarbini kuwi sok dudu saka karepe dhewe Nimas" wangsulanipun Darim "nanging awit saka panyuwune jabang bayi sing isih ana kandhutan. Mula rupane pepenginan uga beda karo padatan, mara gage kandhakna putraku sing ana kandhutanmu kepengin apa?".

"Inggih Kangkmas" Rara Sumarni wicanten "dumadakan wiwit kala dalu kula kepengin sanget nedha wohipun Kawis ingtkang witipun thukul ing wana sacaketing papan kepanggihipun Kangmas kaliyan Bapa duk rikala samanten. Kamangka kula inggih mangertos bilih woh Kawis punika boten eca dipun tedha manawi boten dhawah piyambak saking witipun. Awit saking punika Kangmas, mugi welasa dhateng kula, kula nyuwun dipun lurokaken Kawis ingkang mateng , kados ingkang kula aturaken kala wau Kangmas".

"He he he" Darim gumujeng mireng panyuwunanipun Rara Sumarni makaten punika "jebul mung sepele panyuwunane anakku. Yen mangkono, saiki aku tak budhal nggoleki woh kawis sing sira kandhakne mau Nimas".

Darim lajeng bidhal dhateng wana badhe luru woh kawis, saderengipun bidhal Darim taksih kober pamitan saha nitipaken semahipun dhateng marasepuhipun nenggih Ajar Pawaga. Nanging Darim lajeng dados gumun,  sumerep mara sepuhipun ketingal kaget sareng Darim matur bilih badhe pados woh Kawis ing wana.

"Teka aneh temen sing dijaluk Rara Sumarni kuwi?" Ajar Pawaga wicanten kados dhateng awakipun piyambak.

"Aneh kados pundi Bapa?" Darim nyuwun pirsa "tiyang namung nyuwun Woh Kawis ingkang witipun boten tebih saking mriki kemawon lho Bapa?".

"Pun Bapa kandhani ya Ngger" pangandikanipun Ajar Pawaga dhateng Darim "yen mung wujude barang sing dijaluk, kuwi pancen katone panyuwunan sing lumrah, mung jamaking woh. Nanging apa anakmas ngerti sapa sing kagungan wit Kawis sing thukul ana alas kana kae?".

"Gajegipun taneman ingkang thukul ing wana punika harak boten wonten ingkang gadhah ta Bapa?" Darim wangsulan setengahipun mancasi dhawuhipun Ajar Pawaga "menawi wonten ingkang gadhah, lajeng sinten ingkang kagungan Bapa?".

"Sumurupa Anakmas" Ajar Pawaga paring dhawuh "wit Kawis kae sanajan gedhene mung sakmana, nanging kae umure isih luwih tuwa tinimbang umure simbah-simbahku. Wit Kawis kae dumadi saka Teken sing ditancepake, yaiku tekene sawijining Brahmana Suci sing nglakoni tarak brata ing papan kono kuwi. Ujaring kandha nyaritakne Sang Brahmana Suci kuwi iya awit saka gedhening subratane banjur kaparingan nugraha bisa manjing Alam Sipatollah lan Alam Apngalollah sak ragane, gandheng anggone ngambah Alam loro mau kanthi raga wadhag sing wutuh, dadi Sang Brahmana Suci kuwi uga bisa banjur bali ing Alam Kang Kasatmata iki. Dadi yen Anakmas kepengin sumurup sapa sing kagungan wit Kawis kae, wangsulane ya mung siji sing kagungan ya sing kagungan teken sing ditancepake kuwi, yaiku Sang Brahmana Suci kuwi mau. Samengko gandheng wis cetha sapa sing kagungan, dadi yen ana wong njupuk gogrogane Kawis kae, yen nganti ana ora lilane sing kagungan, bisa nuwuhake walat sing nggegirisi".

Darim lajeng kemutan dhawuhipun Kanjeng Sunan Kudus bilih Ki Ageng Pengging rumiyin anggenipun seda inggih sarana manjing dhateng Alam Apangalollah, namung bentenipun menawi Ki Gedhe Kebo Kenanga sasampunipun manjing ing alam Apngalollah boten wonten cariyos malih bilih nate wangsul dhateng Alam ingkang kasatmata punika. Gegayutan kaliyan ingkang dados panyuwunipun Rara Sumarni, Darim lajeng gadhah tekad badhe manggihi Brahmana Suci ingkang kagungan wit Kawis punika.

"Manawi makaten Bapa" aturipun Darim dhateng Marasepuhipun "boten wonten margi sanes kangge minangkani panyuwunipun semah kula pun Rara Sumarni kajawi kedah kepanggih kaliyan Sang Brahmana Suci ingkang Tekenipun samangke dados Wit Kawis punika. Inggih awit saking punika, mugi Bapa Ajar keparenga paring pangestu, kula badhe bidhal manggihi Sang Brahmana Suci kala wau".

Ajar Pawaga unjal ambegan landhung, katandha nembe ngraosaken sekeling penggalihipun. Nanging ugi lajeng ngendika dhateng mantunipun :

"Yen pancen wis dadi antebing tekadmu awit saka gedhening rasa tresane Anakmas marang anakku si Rara Sumarni, ora ana pawadan liya tumraping bapa kajaba kudu mangestoni marang lekase Anakmas kang mangkono kuwi mau" Ajar Pawaga kendel sakedhap anggenipun ngendika, lajeng ngedalaken gebyas alit isi toya ingkang lajeng kaulungaken dhateng Darim sinartan pangandikan "sing ana jerone Gebyas iki aran Tirta Rasa Kundha mara Anakmas tampani".

Darim lajeng nampani gebyas ingkang dipun ulungaken marasepuhipun punika. Gebyas dipun sawangi.

"mBok menawa kanthi sarana ngunjuk tirta rasa kundha kuwi, Gusti bakal paring nugraha temah Anakmas bisa luwih gampang nggone arep marak ing ngarsane Sang Brahmana Suci kuwi".

Darim nunten mangertos menggah karsanipun Ajar Pawaga paring gebyas isi toya Tirta Rasa Kundha punika dhumateng piyambakipun. Mila boten gantalan wekdal, tutuping gebyas lajeng dipun bikak, toya ing salebetipun dipun langga telas tigang ceglokan. Sasampunipun rampung anggenipun ngombe Tirta Rasa Kundha, darim lajeng pamitan dhateng marasepuhipun badhe dhateng ngandhaping wit kawis ingkang kedadosanipun saking teken punika, badhe madosi Sang   Brahmana Suci.

 

ana candhake.