SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV 77

 

SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV

kacariyosaken malih dening : Rust Luh Getih.

 

77.

Demang Kedhungtuwung lan para Bebau lan para Jagabaya sing lagi wae teka kono kuwi dadi sansaya gumun bareng weruh rewange Bebau Kedhungori nggiring sedulure Jagabaya Slumpring sing tangane dibanda neng mburi. Wong-wong kuwi nuli tanggap yen ing papan kono mau mentas wae kedadean ana kerengan, ora mung antarane Bebau Kedhungori mungsuh Kunthara, nanging uga antarane Rikad karo Dahana. Kamangka Dahana kuwi uga warga Kedhungtuwung, dudu warga Paguron Bulakbadher? ya gene uga melu gegeran ana kene?.

"Iki lelakon apa maneh Baune Kedhungori? kok Dahana dibanda dening Rikad rewangmu iki?" Demang Kedhungtuwung bali nakoni Bebau Kedhungori.

"Nyuwun pangapunten Ki Demang" wangsulane Bebau Kedhungori "kala wau Ki Demang ndangu, mulabukanipun cariyos anggen kula sampun regejegan kaliyan Ki Kunthara. Kula piyambak sayegtosipun boten patos mudheng, amargi kula wau rak inggih wonten Kademangan? lajeng dipurugi rewang kula supados wangsul awit ing griya wonten dhayoh. Mila murih cethanipun keparenga Ki Demang ndangu piyambak dhateng pun Rikad ingkang samangke taksih wonten mriki malah kaliyan Dahana punapa".

Demang Kedhungtuwung njengkerutne bathuke, sansaya ora mudheng lan ora bisa ngira-ngira apa sing lagi wae kedaden ing Bulak Cilik kuwi. Tanpa kedhep, suwe Demang Kedhungtuwung nyawangi rewange Bebau Kedhungori sing ketok ndhingkluk neng mburine Dahana sing uga lagi tumungkul karo praupan pucet.

"He Rikad" kandhane Demang Kedhungtuwung sabanjure "coba critakna apa sing lagi wae padha kok alami, lan ya gene Dahana kok banda memburi kaya ngono kuwi?".

"Nggih Ki Demang" wangsulane Rikad "kala wau kula rak nembe teng griyanipun Ki Bau, dumadakan Kakang Dahana dugi mrika. Kakang Dahana criyos nek badhe kepanggih kaliyan Ki Bau. Lajeng kula criyosi menawi Ki Bau nembe dhateng Kademangan, lajeng Kakang Dahana kula kengken nusul dhateng Kademangan kemawon. Nanging Kakang Dahana boten purun malah kengkenan kula murih murugi Ki Bau. Kula inggih lajeng bidhal nusul Ki Bau lan matur menawi dipun rantos Kakang Dahana ing dalem. Nanging, sareng Ki Bau bidhal wangsul sareng kaliyan kula, Kakang Dahana sampun nyegat ing mriki kaliyan dikancani Ki Kunthara. Ing mriki Ki Kunthara lajeng paben kaliyan Ki Bau lan ndadosaken kerengan ngantos sami-sami ngliga pedhang, jebul Kakang Dahana ugi badhe tumut ngrubut Ki Bau, kula boten trimah lajeng Kakang Dahana gentos ngadhepi kula, Ki Bau ajeng-ajengan kaliyan Ki Kunthara".

"Lha kowe duwe karep apa Dahana nganti nggoleki Baune Kedhungori lan ndadekne kerengan iki mau?" Demang Kedhungtuwung genti nakoni Dahana.

"Nggih ki Demang" Dahana wangsulan karo rada ndengengek "kula niki rak disambati dening mBokcilik Slumpring, awit Paman Slumpring boten wangsul, kula kapurih madosi. Lajeng kula kepanggih kaliyan Ki Kunthara, dening Ki Kunthara kula dipun warah bilih Paman Jagabaya samangke sampun dumugi ing pejah awit dipun paeka dening Ki Bau Kedhungori. Lajeng ki Kunthara mrayogekaken murih kula males ukum dhateng Bebau Kedhungori, menawi kula boten wantun Ki Kunthara sagah badhe ngrencangi kula. Kula inggih lajeng bidhal madosi Bebau Kedhungori kanthi dipun memanuki dening Ki Kunthara. Wasana inggih lajeng kedadosan kados ingkang dipun cariyosaken dening Rikad kala wau".

Demang Kedhungtuwung manggut-manggut, karo mrengut. Ora nyana yen Kunthara wis sansaya ndadra tumindake, olehe arep muwuhi kisruhe kahanan ing Kedhungtuwung. Demang Kedhungtuwung kuwi nggegetne untu kanggo ngempet rasa sing wiwit ngobong jantunge. Dumadakan Demang kuwi kelingan, karo wangsulane Marga nalika dheweke takon sepisanan mau. Demang Kedhungtuwung tumuli nakoni Bebau Kedhungori maneh :

"Sing kerengan karo Kunthara iki mau ndika apa sapa Baune? Mau Anakmas Marga ngendikakne nek sing dipisah olehe padha kerengan kuwi Jagabaya Sekayu karo Kunthara, nanging rewangmu crita yen sing kerengan kuwi ndika karo Kunthara banjur Rikad karo Dahana. Iki genahe piye?".

"Nyuwun pangapunten Ki Demang" wangsulane Bebau Kedhungori "waunipun leres kados ingkang dipun aturaken pun Rikad kala wau, nanging bebasan timun mungsuh duren, kula meh kemawon pejah dening Ki Kunthara, nanging Gusti taksih paring pitulungan dhateng kula kanthi dumuginipun Ki Jagabaya Sekayu ingkang lajeng nggentosi kula lumawan Ki Kunthara".

"Samanten ugi kula Ki Demang" Jagabaya Sekayu nindhihi rembug "kula ugi sampun meh pejah dening pedhangipun Kunthara, tujunipun Adhi Marga tumuli rawuh paring pitulungan dhateng kula".

"Kula nggih ngoten Ki Demang" Rikad sing ora diajak omong nyaut rembug "Kakang Dahana mila nggegirisi tandangipun, kula sampun saged dipun damel boten saged obah. Ndelalah Ki Bau ingkang sampun digentosi Ki Jagabaya sumerep, kula lajeng dipun tulungi lan Kakang Dahana saged dipun banda kados niki. Janipun wau Ki Kunthara mesthinipun saged dipun pikut dening Ki Marga niku, ndelalah Ki Bulakbadher dugi lajeng tiyang kalih wau saged mlajar".

Demang Kedhungtuwung wiwit bisa nggambarake kedadeyan ing Bulak Cilik sing lagi wae rampung iki. Demang Kedhungtuwung banjur guneman marang Dahana :

"Dahana, awakmu kuwi nom-noman ing Kedhungtuwung sing duwe kaluwihan ing tata kanuragan, emane kowe gampang percaya karo pawarta sing durung cetha, kowe uga seneng nggugu pambujuke wong sing dhemen tumindak dudu. Loro-lorone kok tampa ngono wae tanpa kok saring lan kok timbang mungguh bener lan orane".

"Inggih nyuwun pangapunten Ki Demang" Dahana wangsulan alon karo ndhingkluk.

"Kudune sadurunge kowe tumindak luwih dhisik kowe bisa takon-takon marang Bebau utawa Jagabaya liyane bener utawa lupute warta sing digawa Kunthara kuwi. Amerga saka sembrana lan olehmu grusas-grusu meh wae Bebau Kedhungori lan Jagabaya Sekayu nemu cilaka, tujune Gusti isih paring pitulungan lumantar Anakmas Marga. Coba pikiren, saupama nganti Bebau Kedhungori lan Jagabaya Sekayu sarta Rikad kuwi klakon tumekeng pati, kowe bakal oleh apa? seneng lan lega? kleru kuwi Dahana, sing luwih cetha dening Kunthara kowe mesthi banjur disingkirne supaya ora bisa dadi seksi merga weruh kadurakan sing ditindakne Kunthara".

"Nyuwun pangapunten Ki Demang" Dahana sansaya nunjem anggone ndhingkluk.

"Kamangka, kowe ngerti? Pamanmu si Jagabaya Slumpring kuwi wis mati tenan apa durung?" Demang Kedhungtuwung nerusne takon marang Dahana.

"Kula boten ngertos Ki Demang" wangsulane Dahana alon.

"Mulane mbesuk maneh kuwi nganggo mikir dhisik sadurunge tumandang" Demang Kedhungtuwung guneman maneh "ngertia, dina iki Pamanmu isih meger-meger urip. Saiki tak kongkon nunggu salah sijine senthong ing Kademangan, supaya ora ngrusuhi kanca-kancane nyambut gawe, merga keri-keri iki sak jege raket karo Kunthara, Pamanmu kuwi ya seneng grusa-grusu kaya kowe kuwi".

Demang Kedhungtuwung banjur kandha marang Rikad :

"Rikad saiki bandane Dahana uculana!".

"Inggih Ki Demang" wangsulane Rikad sing banjur ngudhari iket sing kanggo naleni tangane Dahana. Iket dibalekne maneh marang Dahana, sing uga banjur diiketne ing sirahe.

"Ketingalipun langkung sae menawi awakipun piyambak wangsul rumiyin dhateng Kademangan Ki Demang" dumadakan Rangga kandha marang Demang Kedhungtuwung.

"Leres Anakmas" wangsulane Demang Kedhungtuwung "ketingale ugi wonten tambahan prakawis ingkang perlu kula suwunaken pamanggih dhateng Anakmas Rangga lan Anakmas Marga".

Demang Kedhungtuwung banjur aweh prentah supaya kabeh bali menyang Kademangan, klebu Dahana sing arep disusulne marang pamane.

 

ana candhake.