SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV 84

 

SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV

kacariyosaken malih dening : Rust Luh Getih.

 

84.

Ki Kahastha lan Kunthara kaget semu ora percaya karo apa sing dikandhakne Marga. Kunthara isih duwe pangira yen tembunge Marga sing kaya mangkono iku mau awit saka dayaning wisa kang diombe bareng lan wedang sing disuguhne. Semono uga Ki Kahastha, mau pangarsaning paguron Bulakbadher kuwi wis weruh dhewe kahanane nom-noman loro kuwi sing katon ngalumpruk tanpa daya, lan nalika diajak omong wangsulane genah nek nuduhne wangsulane wong sing lagi kena dayaning wisa pasangane. Nanging kok dumadakan Rangga lan Marga katon wis bali pulih kaya ora nate ngalami kedadeyan apa-apa, ya slagane ya tembung-tembung sing diucapne kabeh nuduhne yen kuwi slaga lan pangucape wong waras-wiris . Ki Kahastha ora percaya karo panyawang lan pangrungune. Mula banjur wangsulan klawan slaga sing sareh :

"Rangga karo Marga, apa sing lagi wae kok kandhakne iki mau?".

"Kyai " Rangga sing mangsuli "ora sah ndadak api-api ora ngerti. Lan aja kok kira yen rembugku sing keri dhewe iku mau rembuge wong sing lagi wuru kena wisa sing kok campurne neng wedang sing kok suguhne aku. Rungokna sing cetha, iki aku nampa bukti anyar maneh sing bisa dadi bulti-bukti sing ditemokne dening Ki Demang Kedhungtuwung sadurunge, nDika karo murid ndika si Kunthara nyata wus mapanake dhiri ngadeg dadi mungsuhe Kademangan Kedhungtuwung lan terus mbudidaya nambahi kisruhe Kademangan kuwi. Mula saiki ndika wong loro kari milih, milih bangga apa milih nutut. Yen milih nutut, gage wulungna tangan ndika tak banda, nanging yen ndika bangga, aku sakloron wis nampa purba wasesa saka Ki Demang sawutuhe".

Rampung anggone guneman Rangga banjur ngadeg ditututi Marga sing uga melu ngadeg. Ki Kahastha kaya didhodhog dhadhane, sakala muntap kanepsone. Samono uga sing dirasakne Kunthara, Guru lan murid iku banjur padha ngadeg klawan kanepson sing kaya ngobong jantunge.

"Keparat, adol gendhung kowe Rangga lan Marga" kandhane Ki Kahastha karo tangane nuding praupane Rangga "yen nyata perwira, ayo gendhing apa sing kok jaluk, bakal tak ladeni neng plataran ngarep kono kuwi".

Ora ngenteni wangsulan Ki Kahastha banjur setengah mlayu mudhun menyang plataran ditutne dening Kunthara. Rangga lan Marga gageyan anggone nusul mudhun ninggalne pendhapa.

Sauntara iku, Demang Kedhungtuwung lan para  Bebau sarta para Jagabaya sing mau padha leren rada adoh ing sajabaning Padhepokan, jebul padha ora sabar. Luwih-luwih sawise Tiyasa sing didumuk dadi panyambung warta, ngabarake yen Rangga lan Marga wis mlebu menyang Padhepokan liwat regol tanpa nganggo kerengan luwih dhisik. Demang Kedhungtuwung lan Para Bebau sarta para Jagabaya banjur kepengin weruh apa sing bakal kedadeyan sawuse Rangga lan Marga kepethuk karo Ki Bulakbadher lan Kunthara.  Prajurite banjur diaba luwih maju maneh, sansaya nyaketi Padhepokan Bulakbadher. Bareng wis sansaya cedhak banjur diendhegne, para pangarsaning prajurit padha dipasrahi siyaga lan nata andhahane dhewe-dhewe, sauntara Demang Kedhungtuwung, para Bebau lan para Jagabaya banjur padha nusul Rangga lan Marga arep ngleboni Padhepokan Bulakbadher.

Cantrik loro sing jaga regol padhepokan, maune rada kaget bareng ana wong pirang-pirang nekani papane jaga. Nanging sawuse ngerti yen sing teka kuwi Demang Kedhungtuwung lan para Bebaune, Cantrik loro sing jaga regol kuwi banjur kelingan karo kedadeyan sing lagi wae dialami, Yaiku tekane Rangga lan Marga sing ngaku nek nom-noman Kedhungtuwung, jebul ditampa klawan becik dening Ki Kahastha. Mula Cantrik loro kuwi uga banjur nampa tekane Demang Kedhungtuwung karo mkanca-kancane klawan becik. Lawanging Regol dibukak amba, Demang Kedhungtuwung sakancane dibagekne supaya mlebu pekarangane Padhepokan. Jebul Demang Kedhungtuwung sakancane ora bablas nusul Rangga lan Marga munggah menyang Pendhapa, nanging pilih mapan lungguh neng regol kumpul karo para cantrik sing kajibah jaga lawanging padhepokan.

"Aku sakanca tak leren ana kene wae Kisanak" kandhane Demang Kedhungtuwung marang cantrik sing jaga regol "mengko wae nek olehe rembugan Anakmas Rangga lan Anakmas Marga karo Ki Bulakbadher lan Kunthara wis rampung tak genti aku sing ngadhep Ki Kahastha".

"Inggih menawi makaten ingkang dipun kersakaken Ki Demang" wangsulane Cantrik kuwi "kasekecakna anggenipun sami lenggah".

"Iya matur nuwun Kisanak" Demang Kedhungtuwung wangsulan karo mapan lungguh ing lincak pring sing ana regol kono kuwi bareng karo kancane kabeh. Karo lungguh wong-wong kuwi ora lendhat nggone padha ngulati pendhapane Padhepokan Bulakbadher sing katon gedhe lan jembar ngemu perbawa.

Watara telung panginang suwene Demang Kedhungtuwung lan Para Bebau lan Para Jagabaya lungguh neng Regol karo ngulati Pendhapa, dumadakan dikagetne karo wewayangan kang mlayu mudhun saka pendhapa. Jebul Ki Kahastha lan Kunthara sing ditututi dening Rangga lan Marga.Weruh yen Rangga lan Marga ketok nek arep kerengan karo Ki Kahastha lan Kunthara, Para Bebau lan Para Jagabaya tumuli padha nyiagakne gegamane. Nanging banjur dipenging dening Demang Kedhungtuwung sing guneman sing semune aweh pitutur, sing uga dirungokne dening Cantrik-cantrik Bulakbadher sing ana kono.

"nDika kabeh aja nyedhak, aja padha ngganggu anggone Ki Kahastha aweh tuntunan kanuragan marang Anakmas Rangga lan Anakmas Marga".

Krungu kandhane Demang Kedhungtuwung ngono kuwi, para andhahane uga banjur padha bali lungguh maneh. Cantrik-cantrik sing ana regol sing uga krungu kandhane Demang Kedhungtuwung banjur padha percaya yen nom-noman loro sing teka esuk mau lagi gladhen kanuragan klawan dituntuni dhewe dening Ki Kahastha. Mula ya banjur padha ora wani nyedhak, kuwatir yen nganti nampa deduka saka gurune. Merga wis dadi pakulinan, yen Ki Kahastha lagi nuntun ulah kanuragan marang Kunthara ngana kae para cantrik liyane ora diidini nyedhak, sing nekad bakal nampa pidana.

Sawise teka plataran, Kunthara banjur ngliga pedhang pusakane, siaga ngadhepi Marga sing wis ngadeg ana ngarepe karo nyekeli gagang pecut neng tangantengene. Ki Kahastha uga wis siaga karo pusakane, teken waja kuning sakjempolan sikil gedhene lan kira-kira limang kilan dawane. Ing ngarepe Ki Kahastha Rangga ngadeg karo ngudang teken pring gadhing neng tangane.

"Dadi ndika pilih babak bundhas luwih dhisik sadurunge tak tlikung lan taleni Ki Kahastha?" karo nganggo dolanan bongkoting pring kuning sing sadriji gedhene lan patang kilan dawane, Rangga nakoni Ki Kahastha.

"Keparat kowe Rangga" wangsulane Ki Kahastha karo nggereng ngempet nesune "menungsa bodho ora keneng digawe becik. Ditawani kamukten lan kamulyan ora dirungokne malah milih nglesot dadi gedibale Demang Kedhungtuwung sing ora suwe maneh bakal ditumpes dening adhine dhewe. Malah luwih goblog maneh, kowe bocah loro manut lan kumalungkung ora ngerti yen dikongkon setor nyawa menyang Bulakbadher kene".

Rangga ngguyu ngece, karo wangsulan :

"Sing luwih pas kuwi, yen ndika ora ngrumangsani bodho, ndika karo Kunthara kuwi kena diarani kegedhen sirah nanging keciliken polo. Mung wong sing ora waras sing percaya karo sing ndika kandhakne yen Kunthara pekok kuwi wis nampa wahyuning kraton Tanah Jawa, luwih-luwih wis nyawiji karo piyandel Kyai Jakapiturun. Mula gandheng aku welas marang ndika lan Kunthara, tinimbang ndika kesuwen mendem angen-angen suwung kuwi, luwih becik nek ndika sakloron tak kendharat tak lebokne pakunjaran ing Kademangan Kedhungtuwung, kareben pikiran ndika bali pulih saka anggone owah".

Diwangsuli ngono kuwi, Ki Kahastha wis ora bisa ngempet nesune maneh. Rangga ditrajang, teken waja kuning disamberne mbabat ngarah sirahe Rangga.

 

ana candhake.