SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV 87

 

SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV

kacariyosaken malih dening : Rust Luh Getih.

 

87.

Demang Kedhungtuwung, Para Bebau lan Para Jagabaya padha gegancangan nyedhaki Rangga sing isih ngadeg ing cedhak mayite Ki Kahastha sing gumlethak ing plataran Padhepokan. Wong-wong kuwi padha rumangsa eram ngerti carane perang Rangga lan Marga mungsuh Ki Kahastha lan Kunthara. Cara perange wong sing duwe ngelmu kanuragan sing arang diduweni dening wong-wong liyane. Kunthara sing kulinane dieringi lan diwedeni dening wong-wong Kedhungtuwung jalaran saka kasekten lan kadigdayane, saiki gumlethak neng lemah mripate merem, mung ambegan sing mlebu metu saka irunge wae sing nuduhne yen wong kuwi isih urip. Malah Ki Kahastha sing bener-bener katon ora duwe nyawa, dhadhane katon gosong, praupane mingkus rupane dadi biru. Bener-bener angel ditampa karo nalar yen ora nyumurupi dhewe kedadeyan ing plataran Padhepokan Bulakbadher esuk kuwi. Aja maneh kok nganti adu arep, tandhing ijen padha ijen, lha wong saupama wong-wong kuwi dikongkon maju bareng mungsuh karo Ki Kahastha ijen wae, wong-wong kuwi durung karuwan yen isih ana sing urip, lha kok esuk iki Ki Kahastha bisa kanthi cepet dikalahne dening nom-noman sing durung ilang pupuk lempuyange, malah wis gumlethak neng lemah tanpa nyawa maneh.

"Ki Kahastha sampun dumugining pejah lan Kunthara ugi sampun boten saged napa-napa malih Anakmas......" kandhane Demang Kedhungtuwung.

"Leres Ki Demang" wangsulane Rangga "samangke borong dhateng Ki Demang, kados pundi prayogining lampah salajengipun".

"Lha miturut Anakmas Rangga lan Anakmas Marga punapa ingkang kedah kula lampahi?" Demang Kedhungtuwung genti takon njaluk rerigen marang Rangga lan Marga.

Rangga meneng sedhela banjur mripate nyawang Marga kanthi sasmita njaluk sumbanganing panemu. Marga banjur maju sajangkah nyedhaki Demang Kedhungtuwung lan Para Bebau sarta para Jagabaya sing ngadeg ing sisih matite Ki Kahastha.

"Nuwun sewu Ki Demang" kandhane Marga sabanjure "kula aturi nengga sakedhap".

Bubar muni ngono kuwi, Marga banjur ngawe para cantrik sing isih kalimput dening rasa wedi lan kuwatir kuwi supaya nyedhak. Sing diawe uga banjur mlaku nyedhaki papane Marga sing lagi rembugan karo Demang Kedhungtuwung sakancane.

"Ing Padhepokan kene iki, kajaba Ki Kahastha lan Ki Kunthara sapa sing dituwakake sing kulina makili Ki Kahastha utawa Ki Kunthara yen nuju wong loro kuwi ora ana ing Padhepokan?" Marga nakoni para cantrik kuwi.

"Ingkang kapatah nata para cantrik ing salebeting Padhepokan punika dening Bapa Guru Kahastha punika Adhi Limpad kaliyan kula pun Daria, Raden" salah siji saka cantrik kuwi mangsuli karo nudingi salah siji saka kancane sing diarani nganggo jeneng Limpad kuwi.

"Yen ngono kene Kisanak Limpad lan Kisanak Daria, rada nyedhak kene, ana bab-bab sing prelu dirembug karo Ki Demang Kedhungtuwung" kandhane Marga maneh karo suwara sing alus lan keprungu grapyak semanak.

Limpad karo Daria maju nyedhak,  banjur ngadeg karo tumungkul, kanthi sikep ngenteni prentah. Marga banjur ngedhepi Rangga supaya genti guneman.

"Punika makaten Ki Demang" kandhane Rangga sawuse dikedhepi Marga "miturut pamanggih kula, langkung rumiyin prayoginipun Ki Kahastha saderengipun dipun rukti kanthi salimrahipun dipun leremaken rumiyin ing pendhapa mriku. Makaten ugi Kunthara, saderengipun dipun tambani inggih prayogi dipun papanaken ing pendhapa rumiyin".

"Inggih Anakmas" wangsulane Demang Kedhungtuwung "kula ndherek punapa ingkang dados pamanggihipun Anakmas".

"Salajengipun, Ki Demang paringa dhawuh dhateng Kadang Bebau lan Jagabaya niti priksa sadaya panggenan ing salebeting Padhepokan punika, kula kinten saged dipun rencangi dening Kisanak Daria punika murih nedahaken pundi-pundi ingkang kedah katitipriksa".

"Inggih Anak Mas" wangsulane Demang Kedhungtuwungt maneh "Ki Bau  Supiturang lan Bebau Padaringan kabantu Jagabaya Pahang miwah Jagabaya Sekayu supados nindakaken dhawuhipun Anakmas Rangga punika".

"Inggih Ki Demang" wong sing jenenge disebut padha semaur bareng.

"Salajengipun Ki Demang ugi ndhawuhana kadang Jagabaya sanesipun murih ngrigenaken para Kadang Cantrik, anggenipun badhe ngrukti layonipun Ki Kahastha" kandhane Rangga sabanjure.

Layone Ki Kahastha banjur diangkat lan diselehne ing jogan pendhapa, ditumpangne dhampar sing dilemeki klasa pandhan sing resik, banjur dilurupi nganggo jarit sing isih katon rada anyar, rangkep telu.  Demang Kedhungtuwung uga banjur aweh prentah marang prajurit-prajurit Kademangan supaya mbiyantu para cantrik  gawe luwangan kanggo ngubur layone Ki Kahastha, ing plataran Padhepokan kono. Prajurit liyane diprentah supaya olah-olah gawe panganan nggunakake sangune sing mau digawa saka Kedhungtuwung jagan pangane prajurit yen sida kedadeyan perang. Demang Kedhungtuwung uga banjur mrentahne salah sijining cantrik sing dikantheni prajurit Kademangan cacah loro supaya nabuh thonthongan, aweh warta marang warga ing Bulakbadher yen dina iku Ki Kahastha wis kapundhut ing ngarsane Gusti, cantrik lan prajurit sing ngancani kuwi diwanti-wanti ora kena ngandhakne sing dadi sebab patine Ki Bulakbadher.

Bebau Padaringan, Bebau Supiturang, Jagabaya Sekayu lan Jagabaya Pahang uga banjur nganthi sawatara prajurit banjur nindakne panaliti lan nggledhah isen-isening Padhepokan dikancani Limpad lan Daria minangka cucuking laku.

Marga sing rumangsa wis ndadekne Kunthara remuk pupune, banjur wiwit ngetokne bumbunge, ngracik bobokan kanggo nambani tatune Kunthara. Kunthara dhewe sawuse eling saka anggone semaput, wis kentekan daya lan tenaga mung bisa kethap-kethip, diselani ngesas-ngeses ngempet laraning ragane. Kunthara ditambani lan diupakara ing pringgitan mburi pendhapa.

Sauntara wong-wong padha nindakne gaweyane dhewe-dhewe, Demang Kedhungtuwung, Rangga lan wong-wong liyane sing ora nindakne kuwajiban apa-apa padha lungguh ing jogan pendhapa, entrane padha tugur nunggoni layone Ki Kahastha. Uga dhapuk dadi wakile kulawarga Padhepokan, nampa tekane wong-wong Bulakbadher sing padha teka, nglayat lan nelakne rasa anggone melu bela sungkawa. Wong-wong ing Bulakbadher akeh sing padha gumun, awit akeh sing duwe kapitayan yen Ki Kahastha kuwi dudu wong sing lumrah. Nanging titising Dewa sing duwe kasekten sing tanpa ana tandhinge, aja maneh jamake manungsa sanadyan jim setan peri prayangan wae ora ana sing wani tandhing tiyasa karo Ki Kahastha, saking sektine. Mula nalika wong-wong Bulakbadher padha krungu warta yen Ki Kahastha wis kapundhut dening Sing Maha Kuwasa, akeh sing duwe pangira lamun matine Ki Kahastha kuwi mung jalaran Ki Kahastha ngersakne salin raga. Layon sing saiki gumlethak ing dhampar dilurupi jarik-jarik anyar kuwi satemene dudu Ki Kahastha, nanging wujud tiron mbuh saka apa sing diusapi lenga sipat, sing ndadekne sapa sing weruh padha ngarani nek kuwi ragane Ki Kahastha. Lan Ragane Ki Kahastha sing satemene, saiki isih dandan ing alam panglemunan. Mengko yen wujud tirone Ki Kahastha kuwi wis dikubur, embuh pirang dina maneh Ki Kahastha bakal bali menyang Bulakbadher maneh klawan raga sing wis anyar sing isih sarwa santosa.

Demang Kedhungtuwung lan Rangga sing uga diajak rembugan bab pangira lan panemune wong Bulakbadher kuwi mung manthuk-manthuk sajak percaya. Mung wong-wong liyane sing ngerti lan weruh sing dadi sebab patine Ki Kahastha padha meneng karo tangane nutup lambe, ngampet supaya ora ngguyu kapitayane wong Bulakbadher sing dianggep lucu.

 

ana candhake.