SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV 98

 

SENDHANG MUSTIKANING WARIH IV

kacariyosaken malih dening : Rust Luh Getih.

 

98.

Ora suwe sabanjure plataran Padhepokan kuwi wis dadi limang kalangan paprangan. Panembahan Sekarjati ngadhepi Rangga, Panembahan Ciptarasa dadhepi dening Marga, Panembahan Timur mungsuh Ki Jatikuning, Arya Palindhih ngadhepi Wasi Wisapati lan Janggan Kumala adhep-adhepan karo Kunthing. Panembahan Sekarjati aweh sasmita marang rowange kabeh supaya padha nggunakne ngelmune dhewe-dhewe, lire ngelmu sing wis tataran dhuwur. Kanthi mangkono bisa ngirit wektu, jalaran Panembahan Sekarjati duwe pangira yen satemene tekane Ki Jatikuning sakancane kuwi ora mung lima kaya sing katon neng mata, nanging kaya sing dikabarake dening Sampan Telik sandine yen Prajurit Mataram sagelar sepapan sing dipandhegani Tumenggung Candrasanata wis dicawisake kanggo nglurug menyang Kluwihan.

 

Nglemu-ngelmu kanuragan tataran dhuwur wis padha digunakne dening Wong-wong Kluwihan apa dene Ki Jatikuning sakancane. Sampan, Telik sandi Kluwihan sing mau uga melu sapajagong ana pendhapa tumuli mlayu ngabari kanca-kancane yaiku para cantrik Kluwihan supaya padha metu saka papane paleremane yen ing plataran wis dumadi perang rame. Sampan uga mrentahne supaya para cantrik siaga ing dhiri aweh bebantu marang para gurune sing lagi ngadhepi mungsuh. Ora suwe sabanjure, para cantrik wis metu kabeh komplit karo gegamane dhewe-dhewe ngepung plataran Padhepokan. Nanging ora ana sing wani nyedhak, jalaran ora padha kepengin mati konyol merga kesamber ngelmune sing lagi padha perang tandhing.

 

"Keparat kowe Rangga" kandhane Panembahan Sekarjati sing isih ngremehne kanuragane Rangga, bocah nom sing miturut Panembahan sing wis rada tuwa kuwi mokal duwe ngelmu kanuragan sing wis sampurna, nanging katon tatag ngadhepi tandange "satemene aku isih duwe rasa pangeman marang kowe, ngelingi nek umurmu durung sepiroa, nanging merga anggonmu wis gumendhung neng ngarepku, ya kapeksa dina iki bakal tak puthes tekan semene wae nggonmu urip neng donya".

 

"Aku semono uga Panembahan" wangsulane Rangga karo ngguyu ngece "jan-jane ngono wong tuwa kaya kowe kuwi wis wayahe golek dalan padhang kanggo sangu kanggo urip neng alam kalanggengan, upama kowe gelem manut disowanke neng ngarsane Panembahan Senapati, kowe mesthi dimulyakne ing papan sing tentrem, ya kuwi panggonan kanggo teki-teki nyedhak lan nyaket marang Gusti. Nanging gandheng kowe milih nuruti hardhaning hawa nafsumu, ya kapeksa olehku ngelingne kudu ndadak nganggo babak belure ragamu luwih dhisik".

 

"Setan Alas" Panembahan Sekarjati misuh karo wiwit ngirimne serangan sing banget mbebayani marang ragane Rangga. Serangan sing dilandhesi ngelmu lan aji njaya kawijayan sing wis dhuwur tatarane. Arang ana wong sing kuwawa nadhahi serangane Panembahan Sekarjati sing kaya mangkono kuwi, ya iku ngelmu pamupuh sing kejem lan nggegirisi, aja maneh nganti ngenani peranganing awak sing dituju, lagi kesababan wae wis bisa ndadekne manungsa wantah lumpuh tanpa daya. Nanging sing diserang Panembahan Sekarjati kuwi Rangga, nom-noman sing ngelmune ora bisa dijajagi. Mula pangabarane Panembahan Sekarjati bisa diladeni kanthi becik. Serangan sing ora ana kendhate kaya geni tumper sing ewon akehe kuwi bareng ditamakne marang Rangga babar pisan ora ana tilase, kabeh bisa digawe muspra dening Rangga sing uga wis nggunakne ngelmune. Panembahan Sekarjati sansaya nesu banjur ngundhakne tataran ngelmune, Rangga ngladeni kanthi cara sing padha mula paprangan antarane Rangga lan Pangarsaning Paguron Kluwihan kuwi sansaya suwe dadi sansaya rame. Ragane wong loro sing adu kasekten kuwi wis ora kena disawang nganggo mripat wantah maneh, wis ilang kabuntel dening wewayangane dhewe-dhewe sing tuwuh saka cepet obahe ragane. Para cantrik sing ngulati saka kadohan dadi padha sumlengeren, eram wor lan rasa giris sing nggtremet ana dhadhane.

 

Ora adoh saka papane Rangga lan Panembahan Sekarjati adu katiyasan, Panembahan Ciptarasa wis nggunakne pusaka piyandele sing wujud Tasbeh mutiara. Neng tangane Panembahan Ciptarasa tasbeh sing wujud Mutiara direntengi ngemba kalung sing dawane kira-kira saasta kuwi, dadi barang sing banget mbebayani. Tesbeh kuwi nyamber-nyamber kaya manuk srikatan ngarah marang ragane Marga. Suwarane kaya suwara lesus sing lagi pinusus ngiringi pedhote cleret taun ing mangsa labuh. Malah wujude tasbeh uga wis dadi rerupan putih kaya perak sing mbalerengi saking cepete anggone ngobahne . Marga wis ora duwe pilihan liya kajaba kudu ngimbangi serangane Panembahan Ciptarasa sing mbebayani kuwi, sarana nglolos lan wiwit nyeblakne cemethi piyandele. Yen suwara mubenge tesbeh sing dicekel dening Panembahan Ciptarasa kaya suwara lesus sing ngiring pedhote Cleret tahun, mangka seblakan pecute Marga nuwuhake suwara banter kaya bledheg sing luput nggone nyamber mangsa.

 

"Wasis kowe nyolahne pecut he bocah nom-noman" kandhane Panembahan Ciptarasa ing sela-selaning obahe "sapa jenengmu lan sapa gurumu, eman yen nganti kowe mati ora kaweruhan jenengmu".

 

"Lumrah wae Panembahan" wangsulane Marga keprungu sareh wae "jenengku Marga, pangon sapine Ki Demang Kedhungtuwung. Panembahan dhewe ngagem asma sapa?".

 

Panembahan Ciptarasa gumuyu banter krungu wangsulane Marga, kandhane :

"Pangon Sapine Demang Kedhungtuwung? Pantes yen kowe wasis ngunekne pecut Jedheran ngono kuwi. Dina iki drajatmu temen-temen wis kaangkat Marga,  ing atase kowe mung drajating Pangon Sapi nanging wis adu arep karo Panembahan Ciptarasa ing tengahing palagan, satemene eman yen tanganku kudu reged merga getihe wong pidak pejarakan kaya kowe".

 

"Aja rumangsa mlorot drajat ndika Panembahan" wangsulane Marga karo mesem "ndika anggep wae yen lagi arep nyablek mrutu, ndika ngadhepi aku. Satemene aku bocah angon iki uga ora seneng kok kerengan karo Panembahan, gandheng jebul ana menungsa wani  nganggo sebutan Panembahan nanging tuturane angel ngluwihi sapi, ya kapeksa tak gitiki kaya nek aku ngenggaki sapiku sing ngebyong tanduran".

 

"Iblis laknat" Panembahan Ciptarasa nesu banjur nggetak "Marga, lambemu rusak, omonganmu waton njeplak. Sida tak suwek-suwek cangkemu mengko!".

 

"Mangga Panembahan" wangsulane Marga karo ngguyu ngece "nanging sing ngati-ati lan aja nganti kleru, aku kuwatir dudu cangkemku sing ndika suwek, nanging malah tutuk ndika dhewe sing kebacut mingkem ora bisa dibukak?".

 

Panembahan Ciptarasa dadi sansaya nesu, praupane dadi abang kaya kembang wora-wari, untune gemrutug saking nesune. Ora taha-taha maneh banjur nerusne nggonne ngrangsang lan nerjang Marga, ngelmune wiwit mrambat munggah klwan cepet. Ubenge tesbeh dadi sansaya seser, kairing tanaga kang kasurung hawa murni saka dayaning aji jaya kawijayan sing sansaya dhuwur tatarane. Marga tanggap yen mungsuhe wis ngundhakne tataran ngelmune, ora ana pilihan liya tumrape Marga kajaba kudu ngladeni sarana melu ngunggahne tataran ngelmune uga. Mangka paprangan antarane Panembahan Ciptarasa karo Marga iku dadi sansaya nggegirisi. Ora arang sabetane upat-upat pecute Marga nanggor sabetan puseran tesbeh, banjur nuwuhake suwara jumeglug. Wong loro padha kontale memburi, banjur wiwit padha bali ngirimne serangan marang mungsuhe. Suwara gumuruh sing metu saka ubenganing tesbeh ing tangane Panembahan Ciptarasa dadi sansaya banter, sedhela-sedhela diselani suwara jumedhor saka seblakan pecute Marga. Para cantrik Paguron Kluwihan sing weruh saka kadohan sing maune arep melu nrambul dadi wurung, kabeh padha giris, ora sida padha nyedhak.

 

ana candhake.