-tumetesing rasa kangen kanggo sawargi Kyai Sukirna -
Jam pitu esuk Kadirin wis tekan omah, saka Rumah Sakit goncengan Pit Montor karo Apan. Sanajan wis duwe anak dhewe, nanging rasa tresnane Kadirin marang Hajir ora suda. Rasa kangen sawise ora kepethuk karo anak pupone pirang-pirang dina, ndadekne Kadirin rada cuwa bareng tekan omah jebul wis ditinggal Hajir sekolah. Nanging rasa cuwa kuwi ya banjur ilang bareng ngerti nek Hajir pancen kudu sregep anggone sekolah.
"Larene wongsal-wangsul nangkletne kapan adhine dijak wangsul, Gan" kandhane Marti karo ngladekne Kopi neng ngarepe Kadirin sing lungguh neng amben omah pawon kuwi.
"Lha mbok wangsuli piye?" Kadirin wangsulan nganggo pitakonan.
"Nggih kula sanjangi nek Ibuk wis sehat lagi adhik dijak Ibuk mulih, ngoten" wangsulane Marti "ketingale Hajir nggih remen sanget gadhah adhik niki, kanca-kancane sami disanjangi nek piyambake mpun gadhah adhik".
Kadirin ora omong maneh, dikepenakne olehe nyruput kopi sing diselani karo nyedhat-nyedhot pegane udut. Rancangane Kadirin esuk kuwi dheweke arep endhang-endhang sawah sing wis pirang-pirang dina ora didelok. Ora kok nguwatirake tandurane ora kopen, merga gaweyan sawah kabeh wis dipasrahne menyang Apan, adhine sing dibantu sapukawat liyane, nanging jenenge wong tani nek wis rada suwe ora weruh sawahe ngono kuwi neng ati ya ora pati kepenak. Kadirun banjur bali mlebu omah, clana karo klambi sing dienggo dicopot ganti nganggo sandhangan sing kulina dienggo nek lunga menyang sawah. Nanging lagi wae Kadirin arep omong pamitan marang Marti sing isih lagi nandangi gaweyan pawon, lagi tekan lawang butukan saka omah, dumadakan Kadirin weruh tekane Kamdi sing tanpa nganggo kula nuwun bablas mlebu menyang omah pawon karo mripat jelalatan, kaya lagi nggoleki wong sing arep ditemoni. Neng batin Kadirin rada gumun, weruh slagane kangmase ipe sing lagi teka kuwi.
"Panjenengan ta Kang?" karo njangkahne sikil saka lawang butulan Kadirin nglorohi sedulure ipe kuwi.
"He....." Kamdi sing ora weruh nek Kadirin ana lawang butulan,mangsuli semu kaget "He eh Dhik".
"Lha niki wau saking pundi?" Kadirin nyedhak karo takon maneh.
"Saka ngendi, saka omah neh" wangsulane Kamdi sing wis bisa nyingkirne rasa kagete "wong aku kepengin ngerti kabare ponakanku, piye ? Kapan bisa diajak bali?".
"Paling tigang dinten melih, Kang" wangsulane Kadirin karo mapan lungguh neng amben sing mau dilungguhi karo ngombe kopi, banjur aba menyang Marti "Make Hajir, tulung Kang Kamdi racikna kopi!, mangga lenggah mriki lho Kang, kersakne didamel kopi Make Hajir".
Kamdi mapan lungguh neng amben sing uga dilungguhi Kadirin, banjur takon :
"Lha sing ngancani Sih neng kana sapa ?" .
"Kula ken ngancani rayine Kang, Timah rayate Apan" wangsulane Kadirin "njing enjing napa njing emben mawon nek mpun angsal dijak wangsul kula papage, wong sareng kula tilar nunggoni Sih teng Rumah sakit niki, gaweyan sawah nggih lajeng kether".
Kamdi manthuk-manthuk, atine rada cuwa. Wis pindho niyat arep ngajak Marti seneng-seneng ora kaleksanan. Wingi awan, wurung merga tekane Hajir karo kanca-kancane, kamangka Kamdi ya ngerti nadyan wiwitane Marti sajake arep nulak karepe, nanging mengko nek karep kuwi wis klakon dicakne sanadyan ya rada karo meksa serthithik, mesthi Marti bakal nurut, merga wis Kamdi duwe panemu satemene Marti ya wis rada suwe ngelak lan butuh ngombe, nanging wingi kuwi nalika Kamdi arep rada meksa Marti supaya ngombe, dumadakan Hajir karo kancane padha mara, dadi ya ora sida. Banjur rencanane Kamdi, niyat wingi awan kuwi arep dibaleni mau bengi, mesthine nek wayah wengi ngono kuwi ora bakal ana sing ngregon-ngregoni nggone arep ngajak Marti dolanan. Nanging jebu mau bengi Kamdi kecelik, neng emper omahe Kadirin jebul mlumpuk para Magersari sing lagi padha rondha. Nanging Kamdi panggah ora kemba, durung arep leren olehe mbudidaya sadurunge klakon apa sing dikarepake. Esuk iki Kamdi duwe pangira, Marti mung ijen ana omahe Juragane. Nanging sepisan engkas Kamdi nemu cuwa, jebul adhine ipe malah wis ana omah. Dadi ya gagal maneh. Nanging Kamdi mung bisa nyimpen rasa cuwane kuwi neng jero atine dhewe.
"Mangga Mas, katuran ngunjuk" Marti mara ngladekne kopi sing isih panas neng ngarepe Kamdi.
"Mangga Kang" Kadirin melu ngacarani sedulure ipe supaya ngombe kopine.
Kamdi gage nyandhak gelas kopi sing isih panas, kuwi nanging banjur bali diselehne maneh, karo kandha :
"Oh, iya lali aku"
"Napa sing supe Kang?" Kadirin takon.
"Wingenane aku rak suntik, terus nyang Pak Mantri dikandhani ora entuk ngombe kopi dhisik" wangsulane Kamdi.
"Nek ngoten Teh mawon?"
"Ora sah, aku malah wis rada suwe ora ngombe Teh, wong janji bar ngombe teh ki terus neng weteng kembung kok. Uwis gak sah digawekne wedang, aku tak pamit wae, wong aku mau ya arep nyang omahe Kamid barang kok, anu nagih dhuwit wong wis rada suwe ora disaur-saur" Kamdi ngadeg ngajak salaman Kadirin, banjur lunga. Kadirin nguntapne Kakange Ipe nganti tekan lawang.
Marti sing uga ngerti nek Kamdi wis lunga banjur ambegan longgar, rumangsa wis rada aman saka bebaya.
"Mas Kamdi mau mpun wangsul ta Gan?" Pas Kadirin arep pamitan nek arep endhang-endhang sawah Marti ndhisiki takon.
"Uwis, jarene arep nagih nggone Kamid, embuh tenane arep nagih apa malah arep golek utangan, wong kang Kamdi wae kok" wangsulane Kadirin karo mesem.
"Tujune wau Juragane kok enten griya? Nek boten kula rak sing didamel repot malih" kandhane Marti nanggapi wangsulane Kadirin.
"Digawe repot piye ta?" Kadirin takon, pikirane wiwit nggagas ora kepenak.
"Nggih ngoten nika neh" wangsulane Marti "wingi siang nggih mpun mriki, pas ajeng nakal boten sios merga Hajir kalih rencang-rencange dugi, terus dhek dalu mriki malih terus dijak jagongan Mas Apan teng emper, ajeng mlebet griya lawange mpun kula kancing, kula ethok-ethok mpun tilem".
"Eeeeeng......" Kadirin segu "nek ngono, kowe ngajaka Yu Saminah apa Giyem kon ngancani. Banjur kowe ora sah crita karo sapa-sapa bab iki, kowe ngerti ta? Nek nganti krungu Ibune Hajir, dudu Kang Kamdi sing diluputne, malah kowe sing dipegeli merga dikira gawe-gawe".
"Nggih".
"Ya wis, saiki ndang nenga nggone Yu Saminah kana, kandhanana nek tak prentah ngancani kowe tunggu omah ngono. Arep ninggal aku dadi ora tega" kandhane Kadirin sabanjure aweh prentah marang Marti.
Ora semaur Marti banjur metu. Ora let suwe wis bali maneh ditutne Saminah. Weruh nek Juragane wis ana omah, Saminah gita-gita takon ngabarne kahanane Jurgane wedok karo anake.
"Iya, paling telung dina engkas bayeke wis dijak bali Yu" wangsulane Kadirin "mula sadurunge bayeke dijak bali, tulung Make Hajir kancanana ben ora nglamun wae".
"He he he, enggih Gan" wangsulane Saminah karo ngguyu.
ana candhake.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar