cathetan cekak kanggo
ni made siti asih
45.
Kahanan dadi sepi, Karmini wis rampung olehe crita lan Eva apa dene Indri ya wis ora takon - takon maneh. Wong telu kuwi padha ngumbar playune angen-angen dhewe-dhewe. Indri isih ketok-ketoke karo panalangsane Ibune sing wiwit cilik nganti tekan tuwa tansah diseepelekne dening sapepadhaning wong. Kamangka Ibune genah nek ora tau tumindak sing gawe rugi utawa kapitunane wong sing ngremehake kuwi. Nanging kajaba melu nelangsa, Indri ya kagum marang ketatagane Ibune, tatag lan sabar ngadhepi kahanan sing kaya ngapa pahite. Indri nggagas, mbok menawa ya awit saka kesabarane wong tuwane kuwi sing ndadekne, wong tuwane ora kendhat tansah nenuntun anak-anake supaya tansah ngugemi ing reh tata krama lan tansah nyaket marang Gusti Allah. Jroning atine Indri ngaturake panuwun sing ora karuwan akehe marang wong tuwane, Bapak lan Ibune.
Beda karo sing diangen-angen Eva, Eva sing luwih percaya marang Karmini, rumangsa gumun karo tekune wong tuwane dhewe. Ya gene duwe rasa gething sing kepati-pati marang Karmini lan wong sing duwe rasa tresna marang Karmini ?. Malah luwih saka iku, jebul kajaba gething marang wong sing dianggep wong sing ora duwe drajat, Mamahe ya murka, gelem melik marang barang sing dudu darbeke. Iki cetha yen ora bener. Lan kepiye carane, Eva janji sajroning atine, bakal mbudidaya murih wong tuwane ora kedlarung-dlarung nggone duwe teku sing tenane ora bener kuwi.
"mBak Eva, Bulik nyuwun supaya ora kesusu nyalahne sapa wae, sing ana sambung rapete karo critane Bulik iki mau" Karmini guneman maneh sawuse kahanan dadi tintrim "jalaran, sing dicritakne Bulik kuwi mau sumbere saka pangrasa lan panyawange Bulik dhewe. Lan kabeh sing kasebut ing critane Bulik kuwi mau, uga padha duwe pangrasa lan panyawang dhewe-dhewe, sing mbok menawa beda karo asil panyawang lan pangrasane Bulik. Bulik saiki wis ora gampang serik, nalika ana wong sing jijik utawa gila menawa cecaketan karo Bulik, mung sabab Bulik saka kulawarga sing ora cetha panguripane ing jaman biyene".
"Lha ,menawi sak niki napa nggih taksih wonten ta Bulik tiyang ingkang makaten punika?" Eva takon nanggapi kandhane Karmini. Merga Eva ya weruh yen sairing karo mundhak akehe wong-wong sing bisa mikir, kok sansaya langka wong sing isih ngremehne wong mung sabab dianggep turune wong sing duwe pagaweyan dadi tandhak lan sapanunggalane.
"Isih mBak Eva" wangsulane Karmini "malah lagi dhek wingi kuwi, pangina kaya sing Bulik kandhakne lagi wae ditampa dening Arka. Tujune Arka tatag lan ora katon kenemenen olehe gela merga wis diina dening wong sing rumangsa luwih pinter lan luwih dhuwur drajate".
"Lho niku cetha nek mpun kesangeten Bulik" Eva semaur "Mas Arka niku kenging diwastani tiyang ingkang linangkung, bagus, gagah, pinter, sopan, wibawa mlempak dados setunggal, Sampun Sarjana S3 wedalan Luwar Negeri, Dosen teng Perguruan Tinggi ingkang gadhah nami, asring kasuwun ngisi seminar lan diskusi-diskusi, lha kok wonten tiyang ingkang ngremehaken niku tiyang kados napa? griyane pundi? pangkate napa?".
"Ora sah melu emosi mbak Eva" Karmini ngandhnai Eva karo mesem "merga wong sing ngremehne lan ngina Arka kuwi ngerti nek Arka kuwi anake Bulik, putune Mak Jiyah sing tilas Tledhek Tayub. Lan mBak Eva aja kaget, wong kuwi pancen priyayi sing kagungan kalenggahan kinurmat lan isih sedulur cedhak karo mBak Eva, priyagung kuwi asmane Den Bandana adhine Keng Ramane mBak Eva dhewe".
Eva lagi kelingan karo crita sing digawa Papahe, wingi pas bali saka daleme Om Bandana. Eva mesem pahit banget, nanging ora kepengin ngrembug kabar yen Arka oleh panampik nalika duwe karep arep nglamar bocah wadon sing dadi pilihan atine. Mula Eva pilih aweh wangsulan marang Karmini kanthi cekak :
"Inggih Bulik".
Ora let suwe Eva ya banjur pamitan arep bali, merga wektune wis awan malah kepara nyedhaki sore. Eva ya janji nek arep kerep dolan mrono yen Indri isih neng omah, durung budhal kuliah menyang negara Walanda.
Sauntara iku, nalika Eva lagi ketungkul rembugan karo Karmini, neng omahe Mamahe Eva uga lagi rembugan serius karo ponakane. Dina kuwi Ester sing dening dosene dicomblangi arep digathukne karo Dosen sing isih jaka tur karire apik, nanging nalika Ester njaluk dilamar marang wong tuwane, sadurunge lamaran ditindakne kedhisikan ditampik dening wong tuwane Ester dhewe. Ester ngerti salah siji sing dienggo pertimbangan Pak Bandana, wong tuwane lanang malah kepara pertimbangan sing paling gedhe, merga pituture Pakdhe lan Budhene Ester, yaiku Harmana lan Sri Hartini. Awan kuwi Ester sengaja mara ing omahe Pakdhe lan Budhene, merga dianggep wis gawe pitnah, nyebar warta sing ora bener, gawe crita ngayawara gegayutan karo Dosen sing ditampik wong tuwane.
"Bares mawon Pakdhe kalih Budhe" kandhane Ester marang Harmana lan Hartini, nalika ditakoni tekane mrono mung saperlu dolan utawa sanja wae, apa duwe karep liyane "dugi kula niki wau badhe nyuwun pirsa, Pakdhe kalih Budhe kok tega ngarang crita dhateng Bapak, ngantos Bapak mentala ngrusak masa depan kula. Napa lepat kula dhateng Pakdhe lan Budhe ?".
"Mengko dhisik ta nDhuk" karo rada kaget Harmana mangsuli omongane Ester sing olehe ngomong blas ora ana eseme kuwi "awakmu kuwi omong apa? Crita ngayawara sing endi sing mbok karepne? Pakdhe karo Budhe iki tresna lan sayang marang kowe, dadi ora mungkin Pakdhe lan Budhe ngrusak masa depanmu kuwi, aja maneh kok sing jenenge ngrusak masa depan, lha wong lagi krungu kabar kowe lara utawa ngelu mules ngono wae, Pakdhe karo Budhe ki susahe wis ora jamak jarene".
"Kula ngertos" Ester semaur tetep karo suwara sing atos "sadangunipun punika Pakdhe kalih Budhe punika ketingal tresna asih dhumateng kula, lan kula nggih sampun pitados menawi Pakdhe lan Budhe sayang kaliyan Ester, nanging jebul tresnanipun Budhe lan Pakdhe dhateng Ester niku namung lamis, tata gelar pakdhe lan Budhe tresna nanging sanyatanipun kagungan raos gething lan sengit ingkang tanpa upami. Punika ketitik saking anggenipun Pakdhe lan Budhe sampun nDurnani Bapak lan Ibuk kanthi damel crita ngayawara, malah pakdhe lan Budhe sampun damel pitnah, ngawon-awon Pak Dosen Fakultas Hukum UGM, ingkang S3 nipun saking Leiden, temah Bapak amargi nggega kojahipun Pakdhe kalih Budhe, ngantos mastani Pak Dosen punika golonganing preman punapa. Sak niki kula ajeng takon, napa tujuwane Pakdhe kalih Budhe damel pitnah punika?".
Harmana ora enggal semaur, malah nyawang sisihane karo sorot mripat sing nuduhake yen ora ngerti karo sing dikarepake ponakane sing lagi nesu iku.
"nDhuk Ester, ponakane Budhe sing ayu" Hartini genti kandha, suwarane digawe sareh kanggo ngedhem-edhemi Ester sing lagi panas atine "Coba saiki Ester matur marang pakdhe lan Budhe sing cetha, aja banjur karo nesu ngono kuwi. Pakdhe lan Budhe dadi bingung, ora mudheng karo sing dikandhakne Ester. Pakdhe karo Budhe diarani ngrusak masa depane Ester kuwi ,masa depan sing endi? coa genahna, banjur Pakdhe karo Budhe gawe pitnah marang Pak Dhosen UGM , kuwi dhek kapan? Pakdhe karo Budhe iki ora tepung siji-sijia karo Dosen neng Fakultas Hukum UGM, tak kandhani. Dadi ya ora mungkin pakdhe lan Budhe wis gawe pitnah, madhakne Dosen UGM karo golongane Preman kaya sing mbok kandhakne kuwi mau".
ana candhake.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar