cathetan cekak kanggo
ni made siti asih
51.
Sauntara kuwi, lagijam rolas, mbarengi bubar sembahyang dzuhur Bagus wis nggelak Angkudese bali mulih. Dina kuwi Bagus wis kencan, kanca rakete jaman nom-noman biyen sing saiki wis sukses urip ana Kutha Gedhe, dhek esuk kirim WA nek kira-kira bubar luhur arep mampir menyang omahe. Gandheng Bagus ngajeni lan uga wis sauntara ngendhem rasa kangen karo kancane, nampa kabar saka kancane kuwi dadi seneng banget. Mula ya bubar luhuran neng Masjid Sidowayah, ya banjur mamprung mangkat bali. Tekan omah dipapagne Karmini sing rada gumun merga ora kulinane Bagus bali wayah samono kuwi.
"Kok kadhingaren sampun kundur ta Mas?" karo ngladekne Teh anget neng ngarepe Bagus, Karmini takon.
"Iya, anu sedhela engkas arep ana tamu" wangsulane Bagus "dhek esuk wonge kirim WA ngabari nek arep mampir, saiki ketoke isih nyekar neng sareyan lor kono".
"Sinten ta Mas tamune? kok mampir? daleme pundi ?" Karmini takon maneh nggenahne sapa tamu sing arep teka kuwi.
"Mas Antok" wangsulane Bagus "dina iki Mas Antok nyekar menyang sareyane Bapake, bar nyekar terus arep mampir kene".
"Mas Antok sinten ta Mas? mosok Pak Wakil Bupati ajeng tindak mriki?" Karmini takon maneh, durung ngerti sing dikarepne bojone.
"Kok tekab Wakil Bupati barang ta awakmu ki? Ya mokal Pak Wabup arep tindak mrene, biyen kersa rawuh mrene kae rak pas durung dadi wong penting sing durung pati akeh gaweyane, nek saiki aja maneh kok arep mampir omahmu, wong mangsuli WA wae sok ora kober saking akehe gaweyan" Bagus guneman rada akeh "sing arep mampir ki dudu Mas Antok sing biyen Ketua DPRD kae, nanging Mas Antok sing jaman awakmu isih nom tau bareng karo aku, ngawal awakmu neng kejuaraan Prapon. Kelingan pa gak?".
"Oalah, Mas Triyanta putrane pak Lurah Tapa sing bagus nika ta? nggih kelingan, tiyang Mas Tri niku tiyange ramah, sabar, tir bagus pisan" Karmini wangsulan karo mesem.
"Awakmu ki nek karo wong Bagus kok kelingan terus ta?" Bagus takon karo ngguyu "Nek karo aku, Mas Antok ki bagus endi ta?".
"Nggih Bagus panjenengan, tiyang Mas Antok niku Tri kok nek panjenengan rak Bagus" wangsulane Karmini karo ngguyu.
Lagi kasengsem padha geguyonan, dumadakan ana Mobil Fortuner menggok, mlebu menyang plataran omahe Mak Jiyah kuwi. Gageyan Bagus metu mapagne tamune, karo praupan sing ketok sumringah seneng. Jebul sing mudhun saka mobil, kabeh wong papat, Pak Triyanta, Bu Lilik karo putrane loro sing wis gedhe-gedhe, malah sing mbarep wis katon diwasa.
Gurawalan Bagus mbagekne tamu-tamune, dening Triyanta Bagus dirangkul kenceng. Pancen wiwit biyen, Triyanta kuwi raket banget karo Bagus, dhasare Triyanta kuwi marang sapa wae, sumrambah lan ora tau mbedak-mbedakne kanca. Semono uga sisihane Triyanta ya banjur rerangkulan karo Karmini. Rada sauntara anggone padha ngesok rasa kangene, banjur padha mlebu omah.
"Wis saka sareyan ta Mas iki mau?" pitakone Bagus sawuse tamune padha lungguh kabeh.
"Wis Mas, malah wis dhek mau, iki mau rada telat teka kene, merga mandheg neng kuburan sedhela kepethuk Ratman Sasra Birawa" wangsulane Triyanta, Bagus ngguyu Triyanta iki isih eling wae karo julukane Ratman sing saiki dadi Kaur Kesra neng desane, jaman isih latihan bela dhiri biyen Ratman kuwi nek sambung, ajeg nek pasangan kaya Mahesa Jenar lagi matakaji Sasra Birawa, tangane kiwa disilangne neng dhadha tangane tengen diangkat mendhuwur.
"Oalah Ratman Kaur ta? pancen bengkoke Kaur Kesra ki kidul kuburan kae kok" kandhane Bagus sabanjure.
"Iya, saiki Ratman ketok luwih tuwa, rambute wis putih kabeh, gek rokokane ya pancet isih nglecis kaya biyen" Triyanta kandha maneh.
"Iya Mas, wong aku wae ya wis dadi tuwek kok, rambutku saiki ya wis putih kaya ngene. Nek Mas Antok iki rumangsaku isih pancet kaya biyen wae".
"Padha wae Mas, olehku nganggo kethu iki ora kok peh aku wis lunga kaji, nanging iki merga tak ngge nutupi sirah ben uwane gak ketok wae, he he he ......".
"Nuwun sewu, Mas Tri ngunjuke kopi napa teh?" Karmini nyela rembug nakoni dhayohe.
"Gak sah repot mBak Kar" wangsulane Triyanta "iki wong saomah aku saanak bojoku ki gak ngombe apa-apa liyane banyu putih. Gek neng meja iki wis cemawis banyu putih samene akehe, mengko nek ngelak tak njupuk dhewe, Njenengan gak sah nang ngendi-endi, mau nang dalan Umine arek-arek tak warah nek nyonyahe Mas Bagus iki biyen pesilat tangguh, kerep menang KO".
"Dugi sepriki tesih ketingal lho Bi" Bu Lilik melu udhu wuwus "mBak Kar niki rak tasik ketingal sterek, ngoten, benten kalih kula sing mpun kados mbah-mbah mawon, padhahal mBak Karmini umur-umurane sami lho nek kalih kula".
"Bu Lilik niku kok saged mawon lho, sami Bu Lilik kula niki nggih sampun sepuh, rambut nggih sampun nyambel wijen, meh paron ingkang cemeng kaliyan ingkang pethak" Karmini nyauti rembug.
"Oh iya Mas Alif, Umi mau lali" dumadakan Bu Lilik ngandhani anake lanang sing gedhe "jajan kagem Pakdhe karo Budhe Bagus mau rak isih keri ndhik mobil ? tulung dijupukne Mas".
"Enggih Mi" wangsulane Alif banjur metu marani mobile.
"Lha iki putrane Mas Bagus sing cilik apa gak isih nang omah? Wisudhane rak isih sepuluhan dina maneh ta? wong bareng karo putrane Mas Fahri Jakarta, kancane putrane sampean sing cilik. Nek putrane sampean sing gedhe aku ngerti nek saiki neng Yogya, wong tugase cen akeh" Triyanta takon marang Bagus.
"Anu Indri ta Mas Tri? Mas Tri kok kados sampun pirsa kalih anak kula Indri?" Karmini sing mangsuli pitakone Triyanta karo mbalik genti takon.
"Iya Indri, ya genah nek wis apal banget ta mBak, Indri iku aktivis LDK bareng karo ponakanku Farida, putrane Mas Fahri sing uga sakampus karo Indri. Farida iku manggone ndhik omahku sing nang Yogya. Aku ambek Umine, karo arek-arek iku ya sering leren turu ndhik omah Yogya kana. Indri iku sering nang omah kana, masalahe omahku iku sing sebelah mburi, tak dadekna markase arek-arek LDK . Dadi Indri iku ya wis apal nek karo Aku, karo Umine iki,jugak karo arek loro iku" Triyanta nggenahne apa sing ditakokne Karmini.
"Ooo, jebul ngaten?" Karmini nyauti rembug "niki wau larene medal, ngeterne Muda-mudi Masjid mriki studi bandhing dhateng Kaligedhe, lare-lare masjidan kepengin niru budidaya Domba Etawa".
"Pancen sregep temen arek sitok iku" Bu Lilik grenengan kaya ditujokne awake dhewe "Gak nang omah gak nang Jogja, pancet wae olehe seneng berjuang kanggo wong akeh, nggarahi aku tambah sayang wae nyang dheweke.......".
"Lha mumpung taksih legan lho Bu Lilik" Karmini nyaut grenengane Bu Lilik "mangke nek sampun emah-emah rak inggih kedah total nurut kalih kakunge".
"Enggih mBak Kar, cen dadi lare nom niku rak nggih kedah ngoten, masi anak-anak kula niki rak nggih ngoten niku. Awake piyambak niki, dadi wong tuwa nggih kantun matur nuwun kalih sing Kuwasa, lare-lare mpun sami ndalan dhewe-dhewe".
"Inggih Bu Lilik" wangsulane Karmini.
"Sik aku tak omong nyang Mas Bagus, sampean kabeh tak jaluk meneng dhisik, mengko nek omongku kleru tulung Umi benerne ya?" Triyanta nyela rembug. Sing padha krungu ya banjur padha meneng kabeh.
ana candhake.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar