36.
Kaya padatan esuk kuwi Sima Loreng manggon dadi sakreta karo Sodagar Widaru, mung bedane yen wingi-wingi Sima Loreng mung dianggep wong sing nunut mlaku lan didadekine kanca omong-omongan nalika ana dalan dening Widaru, esuk kuwi sikepe Widaru owah, malih banget anggone ngaji-aji marang Sima Loreng. Para rewange Widaru sing nggelak cikar uga padha luwih ayem anggone mlaku, jalaran klawan anane Sima Loreng sing nyata duwe ngelmu kanuragan sing kena diarani punjul ing apapak, ndadekne wong-wong kuwi rumangsa oleh tambahing kekuwatan samngsa-mangsa ing dalan ketemu wong ala sing arep mbegal barang dagagangane Juragane. Bareng lakune kreta wis sauntara ninggal papan palerenan Widaru bali nutugne anggone crita marang Sima Loreng. Sima Loreng sing dhasare wis rada suwe olehe ngarep-arep supaya Widaru gelem nutugne critane, banjur lungguh ngrungokne.
"Nalika tiyang kalih kala wau angsal sekawan dasa dinten anggenipun nindakaken lampah maneges" Widaru miwiti crita "kekalihipun sami anggenipun nampi sasmitaning jagad, murih kajawi nindakaken lampah maneges kanthi samadhi maladi hening, ugi kadhawuhan murih asung pitulungan dhumateng titah sanes. Ki Gedhe Cupuwatu kadhawuhan ndandosi jagad ingkang sami risak sarana nanem tanem tuwuh sadawaning lepen alit ingkang poking sumber wonten ing kucur sacaketipun, dene Ki Sima Abang kadhawuhan paring pangayoman dhateng tiyang-tiyang ingkang lampah dagang ing sukuning Redi Wilis. Kekalihipun ugi lajeng nindakaken sasmitaning jagad kala wau jumbuh kaliyan sasmita ingkang dipun tampi".
"Ooo, makaten inggih Ki Sodagar?" Sima Loreng nyela rembug "pantes kemawon, tigang dinten saderengipun kula kepanggih kalih Ki Sodagar, kula mireng saking para bakul ingkang criyos bilih nate pikantuk pangayoman saking Ki Sima Abang".
"Inggih Kisanak" wangsulane Widaru sing banjur mbacutne critane "salajengipun sasampunipun radi sawatawis anggenipun tiyang kekalih kala wau nindakaken sasmitaning jagad, lajeng nampi sasmita malih Ki Gedhe Cupu Watu kadhawuhan manggihi Kyai Bantarangin, siswanipun Syekh Jumadil Kubra, ingkang asalipun saking Padhukuhan Sangkal Putung, awit inggih namung Kyai Bantarangin menika ingkang saged nenuntun Ki Gedhe Cupu Watu nggayuh kasampurnaning ngelminipun. Dene Ki Sima Abang kadhawuhan madosi Raden Sengkan ingkang ugi siswanipun Syekh Jumadil Kubra ingkang jumeneng Waliyullah ing Tanah Jawi. Namung minangka ancer-ancer, kekalihipun kasasmitan murih mlampah mangilen, mangke menawi sampun kepanggih Lepen Ageng ingkang pepanggihan, kapurih nurut nginggahi lepen ingkang saking kilen".
"Dados antawisipun Ki Sima Abang kalih Ki Gedhe Cupu Watu menika sesarengan anggenipun mlampah Ki Sodagar?" Sima Loreng nyelani takon maneh.
"Waunipun makaten Kisanak" wangsulane Widaru "nanging gandheng dhawuh sasmitaning jagad dhateng kekalihipun benten, inggih menika Ki Sima Loreng kadhawuhan paring pangayoman lan pitulungan dhateng titiyang ingkang dipun ganggu dening para durjana, dene Ki Gedhe Cupuwatu kadhawuhan nyebar wiji-wiji taneman ing siti ingkang suwung, kekalihipun lajeng pisah. Inggih saderengipun pepisahan Ki Sima Abang lan Ki Gedhe Cupuwatu sami angiket tali kekadangan, Ki Sima Abang dados sedherek sepuh dene Ki Cupuwatu dados sedherek timur. Kekalihipun sami aprajanji, benjing menawi anggenipun madosi tiyang ingkang badhe dipun guroni sampun kepanggih lan sampun rampung, kekalihipun sami-sami badhe madosi".
"Lha samangke Ki Sima Abang kalih Ki Gedhe Cupuwatu menapa sampun kepanggih kalih Raden Sengkan miwah Ki Bantarangin, Ki Sodagar?" Sima Loreng takon .
Widaru unjal ambegan landhung, praupane ketok nek lagi susah, malah saka mripate katon mili luh-luh bening sing nelesi pipine. Sima Loreng dadi gumun semu kaget weruh owah-owahan sing dialami Widaru ngono kuwi mau. Sauntara kuwi, wektune wis sansaya awan, srengenge wis ngglewang mangulon. Dalan sing ditempuh dening Kreta lan Cikar-cikare Widaru wis ora kaya mau, saiki wis ngliwati alas, lan olehe mlaku kudu golek dalan ing sela-selane wiwitan lan gegrumbulan, dadi lakune ora bisa cepet maneh kaya mau.
Dumadakan Widaru aweh prentah marang kusire kreta supaya ngendhegne lakune lan aweh sasmita marang rewang-rewange supaya leren dhisik anggone padha mlaku. Rewang-rewange Widaru wis padha tanggap kabeh, wektu mangkono kuwi wektune aweh mangan marang sapi-sapi sing nggeret Cikar, Jaran-jaran sing nggeret Kreta, uga olah panganan kanggo mangan kabeh sing padha lagi lelungan kuwi.
Sauntara para rewange ewuh nandangi gaweyane dhewe-dhewe, Widaru pamitan marang Sima Loreng nek arep golek banyu sumber sing bening kanggo sesuci lan nindakne Sembahyang Luhur, ya iku kuwajibane wong sing wis ngrasuk agama piwulange Kanjeng Nabi kang jumeneng Rasulullah. Sima Loreng nembung marang Widaru yen arep melu.
"Menapa kula kaparengaken ndherek Ki Sodagar?" pitakone Sima Loreng "sanadyan kula nggadhahi kapitayan ingkang benten kalih Ki Sodagar, kula dumadakan kepengin sanget mangertosi tata caraning manembah miturut agami ingkang dipun rasuk Ki Sodagar".
"Mangga Kisanak menawi ndika kepengin sumerep anggen kula badhe nindakaken kuwajiban sembahyang luhur" wangsulane Widaru sing banjur mlaku nggoleki banyu sing mili kanggo sesuci. Sima Loreng iuga banjur ngetutne ing mburine.
Bareng wis rada sauntara Widaru nggoleki banyu sing mili, banjur kepethuk kalen cilik sing banyune bening. Ora sranta wong loro kuwi tumuli mudhun marani kalen kuwi. Nanging dumadakan lakune wong loro kuwi dadi kandheg, jalaran tan weruh sangkane ing ngarepe wis ana wong sing ngadeg ngadhang laku. Sima Loreng apa dene Widaru dadi rada kaget, jalaran wong sing ngadeg ana ngarepe kuwi memper banget karo Ki Dhadhapsuwaru.
"Kaget ndika weruh aku Ki Sodagar lan ndika Ki Sima Loreng?" wong sing rupane padha karo Dhadhapsuwaru kuwi takon.
"Nuwun sewu Kisanak" wangsulane Widaru alon "ndika kuwi sapa?".
"Bagus yen ndika takon sapa aku Ki Sodagar" wangsulane wong kuwi karo ngguyu "dadi ndika ngerti yen aku dudu Dhadhapsuwaru sing mau bengi wis dilumpuhne dening Kisanak Sima Loreng".
"Pancen meh wae aku kecelik, tak kira ndika kuwi Ki Dhadhapsuwaru, nanging aku eling yen Ki Dhadhapsuwaru isih lara, dadi mokal yen dheweke wis tekan kene" wangsulane Widaru tatag.
"Ha ha ha......" wong kuwi gumuyu banter "ditepungake wae Ki Sodagar lan ndika Ki Sima Loreng, tenane ngono, aku iki sedulur tunggal Bapa Biyung karo Adhiku Si Dhadhapsuwaru. Mau bengi aku weruh lan ngerti kaya ngapa ramene anggone Ki Sima Loreng kerengan karo adhiku Si Dhadhapsuwaru, sing wekasane adhiku rubuh ora eling kae".
"Mengko dhisik Kisanak" Sima Loreng genti sing guneman "ndika kuwi ngagem asma sapa? aku kudu ngakoni yen ndika kuwi nyata yen wong sing sekti mandraguna, ketitik aku babar pisan ora weruh yen mau bengi ndika wis nonton anggonku dolanan karo Ki Dhadhapsuwaru".
"Pangapura ndika sing gedhe Ki Sima Loreng" wong kuwi wangsulan karo mesem "jenengku Lasma, utawa Dhadhapsulasma. Aku banget kagum lan eram weruh kasekten ndika sing nggegirisi, satemene mau bengi aku kepengin banget bisa tetepungan karo ndika, nanging merga aku nguwatirake kahanane adhiku si Dhadhapsuwaru sing pedhot balung salange, kapeksa olehku kepengin tetepungan karo ndika tak empet dhisik. Aku ndhisikne ngetutne wong-wong sing padha nggotong adhiku bali menyang pagurone, lagi bareng aku krungu katrangan sing diwenehne dening Resi Wresaya marang murid-muride yen nyawane Dhadhapsuwaru isih bisa dislametake, lagi aku bali menyang papan sing mau bengi ndika enggo leren. Nanging, jebul ndika wis ora ana, mula banjur tak tututi lan tak cegat ana kene".
Sima Loreng karo Widaru padha pandeng-pandengan dhewe, kekarone weruh lan bisa ngarani nek wong sing ngaku jeneng Dhadhapsulasma kuwi mesthi wong sing duwe kadigdayan lan ngelmu sing dhuwur. Nanging ya gene ndadak goroh? Mesthine nek bener wong kuwi nyegat lakune Widaru lan rombongane, olehe nyegat ora neng kene, nanging neng dalan sing diliwati Cikar lan kreta sing saiki leren neng kana. Iki kok nyegat neng pinggir kalen? aneh?.
"Aku ngerti ndika wong loro semune ora percaya karo sing tak kandhakne" Dhadhapsulasma guneman kaya weruh sing lagi digagas dening Sima Loreng apa dene Widaru "nanging, mengko wae olehku nyritakne. Sing baku, aku dudu Dhadhapsuwaru lan ora duwe niyat marang Ki Sima Loreng kaya niyate Dhadhapsuwaru. Saiki ndika tak aturi sesuci lan nindakne kuwajibane agama ndika luwih dhisik, mengko nek wis rampung ndika nindakne sembahyang, aku nyuwun rilaning penggalih ndika kersaa nemoni aku neng ngisor uwit waringin kuwi".
muni ngono kuwi, Dhadhapsulasama karo nudingi wit ringin sing ora adoh karo papane ngadeg, lan uga banjur mlaku nyedhaki wit ringin kuwi. Widaru ora semaur maneh, kuwatir kentekan wektu mula tumuli daya-daya mudhun menyang kalen arep nindakne sesuci, ditutne Sima Loreng.
ana candhake.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar