33.

Sapungkure Ustadz Mahfudzi, gageyan mBok Sadikem karo Waginem mbalik arep mlebu omah maneh, nanging dadi kandheg bareng ngerti ana mobi liyane sing nyedhaki panggonane ngadeg. Mobil kuwi malah banjur mandheg lan lampune dipateni, disusul sing numpaki mbukak lawange banjur mudhun, banjur mlaku nyedhaki wong loro sing isih kanthi panyawang kebak pitakonan nguwasi wong sing lagi teka kuwi.

 

"Kula nuwun" Munir alok sapa aruh luwih dhisik dibanjurne karo pitakon minangka abang-abanging lambe "ketingale menas wonten tamu saking tebih nggih Mak?".

 

"Oalaah panjenengan ta Gus?" mBok Sadikem wangsulan nuduhne nek lagi ngerti marang sapa sing lagoi teka kuwi "kula wastani sinten? Boten kok, anu Bu Ustadz Pak Karmudi sing daleme Perumahan ler mriku niku lho".

 

"Simbok ki kok?" Waginem nyendhu simboke, nanging nganggo suwara sing karo ngguyu "nyebut asmane wong sakepenake lho?. Bu Ustadz utawa Ustadzah ngono wae wis cukup kok, malah nganggo tambahan Pak barang? Gek asmane Ustadz kae Ustadz Mahfudzi ya mBok? ora Karmudi".

 

"Arep piye maneh? sirku mau ya arep muni ngono kuwi, nanging wong apalku ki nek ngaturi Pak Ustadz kae ki Pak Karmudi, marahi wis kadhung kulina " mBok Sadikem mangsuli panyendhune anake wedok, banjur ditutugne ngomongi dhayohe, diajak mlebu omah "mangga Gus, mlebet mosok jagongan kok neng pinggir ratan".

 

Karo muni ngono kuwi mBok Sadikem malik adhepe banjur mlaku mlebu omah, mbalik bali lungguh neng kursi sing dilungguhi nalika jagongan karo Ustadz Mahfudzi lan Nyonyahe mau. Waginem uga ngetutne simboke. Munir ya banjur jumangkah melou mlebu omah, lawange isih dibukak kabeh.

 

"Layak mau tak goleki neng kana ora ana, jebul lagi ana tamu ta?" karo mapan lungguh Munir takon, suwarane alon kaya ditujokne marang awake dhewe, nanging suwarane keprungu kanthi cetha ing kupinge wong sandhinge.

 

"Sing digoleki sapa Mas?" Waginem sing ngerti sing dikarepne Munir mbalik genti takon "neng ngendi leh nggoleki?".

 

"Sapa maneh?" Munir wangsulan karo mesem amba, wangsulane beda karo sing dilakoni "ya slirane ta Dhik, mau aku rak njujug nggon gladhen, kok slirane neng kana ora ana, aku ya banjur bablas mrene".

 

"Ora sida rapat ta?" Waginem mbalik takon maneh, satemene Waginem ya wis ngerti nek Munir wis dora lan ora bares marang dheweke.

 

"Aku ora ana acara rapat ki?" Munir sing ora ngerti sing dikarepne Waginem dadi salah tampa olehe wangsulan "Lha sing ngandhani Dhik Wag, nek aku rapat sapa?".

 

"Ora ngono Mas sing tak karepne" Waginem lagi nggenahne pitakone "mau aku jane ya wis tata-tata arep budhal gladhen, lha iki apa? slendhangku ya wis tak cawisne".

 

Waginem nuduhne Slendhang Sutra sing rupane Kuning pawewehe simboke sing jarene slendhang kuwi biyen olehe nukokne sawargi Bapakne nalika sepisanan bapak lan simboke awor dadi sak omah sawise mulih saka ijaban neng Naiban kulon Aloon-aloon Ngawi biyen.

 

"Lha banjur ?" Munir nutugne olehe takon.

 

"Banjur aku ditelepon Bu Carik, mBak Muji ya telpon pisan, wong loro kuwi ngabari nek olehe gladhen kanggo kanca-kanca Waranggana leren dhisik, merga panggonane gladhen dienggo Rapat, sosialisasi pengisian lowongan Perangkat Desa. dadi aku ya ora sida mangkat, ndelalah Ustadz Mahfudzi karo garwane rawuh mrene iki mau" Waginem aweh wangsulan lan kanthi mangkono nuduhake yen dheweke wis ngerti nek sing dikandhakne Munir mau cetha yen dora.

 

"O, iyaaa" Munir gageyan molahne ukara, gawe pawadan liya "mau pancen akeh wong-wong sing lagi teka, lha kanca-kanca Prasaja Laras akeh sing lagi lungguhan neng lincak cedhak lawangan kae, pas aku nakokne slirane, wong-wong wangsulan nek slirane ora teka, dadi aku ya bablas mrene".

 

Waginem wis ora nutugne olehe ngrembug bab kuwi, malah karo ngringkesi gelas sing mau kanggo nyuguh Ustadz lan Ustadzah Mahfudzi, arep digawa mlebu omah, Waginem kandha marang Munir :

 

"Sekecakne dhisik ya Mas? Kopi kagem panjenengan tak jupuke dhisik".

 

Lan ora ngenteni wangsulan, Waginem ya banjur mlaku mlebu menyang omah mburi bablas menyang pawon, arep ngracikne kopi kanggo dhayohe sing satemene tekane mrono wis ora gawe kepenaking atine, nanging gandheng ngajeni dhayoh kuwi klebu kuwajibaning agama mula Waginem ya kudu klawan legawa nampa tekane Munir sing lagi merdhayoh.

 

"Lha kok kadhingaren Ustadz Mahfudzi rawuh mriki ta Mak? napa wau wonten pengaosan teng mriki?"  sapungkure Waginem mlebu omah, Munir ngajak guneman mBok Sadikem sing isih lungguh neng kursine.

 

"Boten kok Gus" wangsulane mBok Sadikem "mriki niki pengajian kangge tiyang-tiyang estri  namung dinten Jumuah siang mawon, niku wau Pak Karmudi kalih garwane rak ngajak mucuki rembagan kalih si Gendhuk, pripun upami Gendhuk niku nek kapurih ndherek mbantu ngiyati latihan karawitan ing sekolahane, tiyang anggene nglebetne lamaran gendhuk kala emben nika sampun dipun tampi, wiwit benjing Senin menika sampun kajiban tumut mucal".

 

mBok Sadikem sengaja mung ngandhakne apa sing didhawuhne Ustadz Mahfudzi dhisik dhewe pas lagi teka mau, sadurunge ngrembug olehe kagungan gagasan kepengin njodhokne Waginem karo Sodik Salim. Dadi wangsulane mBok Sadikem iki mau ora kena diarani nek wis ora bares utawa dora.

 

Sanajan Munir ya wis krungu nek Waginem wis ketampa lan dadi Guru neng Sekolahan cedhak omahe, nanging krungu wangsulane mBok Sadikem ngono kuwi mau wis ndadekne Munir sansaya cuwa sajroning atine. Sadurunge Munir nanggapi  wangsulane mBok Sadikem, Waginem wis teka karo nggawa kopi neng gelas sak lepeke, banjur diladekne ing ngarepe dhayohe.

 

"Diunjuk Mas" kandhane Waginem ngacarani dhayohe.

 

"Dadi slirane ki wis manteb nggabung neng sekolahane Mas Sodik ta Dhik?" ora mangsuli nggone ngacarani Waginem, Munir malah takon bab anggone Waginem sing wis ketampa neng SMA Al-Hasan.

 

"Alhamdulillah wis Mas" wangsulane Waginem karo mesem, nuduhne marang Munir nek dheweke pancen wis sreg ngabdekne tenaga lan kabisane ing sekolahan sing diarani Munir sekolahan ndesa kae.

 

"Lha neng kana slirane mung bageyan pirang jam pelajaran? apa slirane ya kesampiran Mapel liyane Bahasa barang?" pitakone Munir semu ngremehne.

 

"Ora Mas, dhawuhe Pak Wakasek Urusan Kurikulum, tenaga guru sing mulang neng SMA ndesa kuwi kudu linier karo jurusan kuliahe, kejaba nek kapeksa banget. Dadi nek jurusanku ki Bahasa ya mung wenang mulang Bahasa, kajaba nek pelajaran sing sipate ekstra kurikuler waton duwe ketrampilan lan kabisan bab kuwi bisa-bisa wae. Kaya aku upamane, gandheng pelatih SH Terate  sing wadon neng sekolahan kuwi durung ana, gek ngepasi aku ya wis dadi Warga lan kulina melu nglatih, aku banjur oleh tambahan jejibahan melu nglatih ekstra kurikuler Pencak Silat SH Terate neng sekolahan kono, mligine kanggo siswa putri. Lan iki mau dening Ustadz Mahfudzi  aku ya didhawuhi nek Ustadz wis ngendika marang Pak Kepala yen aku iki uga duwe kabisan ing babagan ulah suwara minangka Waranggana karawitan, mula ngendikane Ustadz Mahfudzi mau jare Pak Kepala arep nambahi jejibahan marang aku supaya melu nguwati Karawitane SMA Al-Hasan sing ndesa kuwi" Waginem akeh-akeh olehe aweh wangsulan marang pitakone Munir sing keprungu rada sepa marang jam pelajaran sing dipercayakne marang Waginem. Malah gandheng Waginem ya wis rada suwe rumangsa melu gela nek Munir ngarani SMA panggonane mulang Sodik Salim kuwi jare Sekolahan ndesa, mula kanthi sengaja Waginem nyebut sekolah ndesa bola-bali neng ngarepe Munir, nanging beda rasa. Olehe Waginem nyebut sekolahan ndesa sinartan ukara nanging, lire sanadyan ndesa ora kalah karo sing jarene sekolahan kutha, malah kepara bisa ngluwihi ing babagan pendidikan lan pamulangan, kanthi mangkono sarana semu lan samudana Waginem aweh tutur marang Munir murih ora nutug-nutugne anggone dhemen ngremehake sekolahan sing ngayom ing Yayasan sing dipangarsani Ustadz Mahfudzi kuwi.

 

Atine Munir dadi sansaya cuwa lan gela, rancangan sing wis ditata mlathing jebul mleset. Olehe mara menyang omahe mBok Sadikem diangkah ora kepethuk Waginem dhisik, merga mbarengi pas Waginem gladhen karawitan, jebul ora klakon. Anggone gladhen Waginem mbarengi prei. Kapindho sing nambahi cuwane Munir, olehe krungu critane Waginem sing sajak wis manteb lan rumangsa mongkog bisa ketampa anggone nglamar neng Sekolahan papane Sodik mulang kuwi. Malah Waginem wis ngerti lan weruh dhewe jebul sekolahan kuwi kahanane beda adoh karo sing dicritakne Munir marang Waginem uga mBok Sadikem sadurunhe iki, kepara adoh luwih maju lan luwih apik maneh mungguh biji lan kualitase.

 

Nanging, dudu Munir yen mung merga krungu critane Waginem sing ngono kuwi mau banjur pasrah lan rumangsa kalah. Munir panggah ora nuduhne utawa ngakoni  olehe wis kalah sajangkah ing mburine dening Waginem. Malah banjur nata ukara arep ngecakne pambudidaya murih Waginem bisa teluk ing sangisore dlamakane.

 

ana candhake.