SLENDHANG KUNING (026)

26.

Ngerti Waginem wis teka lan katon olehe lungguh sajak ora pati jenjem, merga sing oleh jejibahan nguji lan ngajak wawancara Waginem durung teka, Khoirul tanggap ing sasmita. Kepala TU sing isih legan kuwikepengin nuduhake yen dheweke kuwi klebu wong sing duwe kawigaten marang Waginem sing dhek emben wis ditulungi nata berkas lamaran sing dikirim kanggo Yayasan.  Khoirul rumangsa duwe kewajiban aweh semangat marang kenya ayu sing nglamar dadi guru kuwi. Alon-alon Khoirul nyedhak, banjur lungguh neng dhingklik sing ana sacedhak dhingklik sing dilungguhi Wagtinem.

 

"Budhal saka omah mau jam pira mBak?" pitakone Khoirul kanggo mbukani rembug "Undhangane rak jam loro ta?".

 

"Inggih Mas" wangsulane Waginem karo mesem "wau mantun sembahyang luhur lajeng bidhal, pikir kula tinimbang kasep langkung prayogi menawi ngentosi Mas, tiang nggih boten ngertos sambikalane margi".

 

"Bener kuwi mBak" Khoirul guneman maneh "ya ngenteni sauntara karo leren, saiki lagi jam siji luwih sepuluh, ya pantes nek Ustadzah Laila dereng rawuh".

 

"Ustadzah Laila Mas?" Waginem takon.

 

"Iya, sing entuk jejibahan ing wawancarane panjenengan iki mengko Ustadzah Laila, daleme ya Ngawi. Panjenengan apa durung tepung?" Khoirul wangsulan karo mbalik genti takon.

 

"Dereng Mas" wangsulane Waginem "mesthinipun Ngawi kutha nggih? Nek kula rak Ngawi pinggiran".

 

"Iya, daleme Ustadzah Laila kuwi Jalan Raden Saleh cedhak apotik kana kae lho"

 

Saka omong-omongan sing ana gegandhengane karo wawancara kuwi banju mekar tekan ngendi-endi. Khoirul karo Waginem banjur rembugan akeh-akeh. Khoirul nyritakne kahanane Sekolahan papane nyambut gawe kuwi, sanajan umure durung genep limang tahun, nanging katon wis wiwit ngrembaka. Pamulangane ora kalah yen ditandhing karo sekolahan-sekolahan negeri sing wis maju. Malah Khoirul wani ngarani nek masa depane Sekolahan sing ngayom ing sangisore Yayasan pesantren Modern Al-Hasan kuwi temen-temen padhang.  Kajaba nyritakne guru-guru lan karyawan sing melu nyengkuyung adeg lan lakune SMA kuwi, Khoirul uga nyritakne awake dhewe sing klebu wis manteb olehe ngabdi ing sekolahan kuwi, ora bakal tolah-toleh golek panggonan liya kanggo pencokan sabanjure. Semono uga guru-guru sing umure isih nom-noman, racak-racak wis ora mikir golek gaweyan liya maneh, merga wis padha ngrumangsani kajaba sansaya suwe cara kanggo mlebu dadi ASN kuwi sansaya angel, ing Sekolahan kono blanja sing ditampa minangka leliru olehe wis padha melu ngabdi lan nyengkuyung lakuning KBM uga wis ora kalah adoh karo pengasilane PNS. Pancen olehe crita Khoirul kuwi ora digawe-gawe, nanging crita apa anane lan Waginem sansaya kasengsem kepengin enggal bisa melu ngabdi ing sekolahan sing ngayom marang Yayasan sing dipercaya ngolah bandha wakaf rupa sawah pirang-pirang hektar lan bandha-bandha liyane kuwi.

 

"Inggih mugi-mugi mawon kula mengke saged lolos lan ketampi wonten mriki Mas Khoirul" kandhane Waginem nanggapi critane Khoirul "dados kajawi saged pados pagesangan ing mriki, kula ugi saged ndherek ngabdi tumut nggesangi sekolahan menika".

 

"Ya mBak muga-muga" kandhane Khoirul sabanjure "aku percaya sampean mengko akeh ketampane mBak, merga aku wingi ya matur marang Pak Kepala lan Ustadzah Laila ngenani kahanane panjenengan sing rumangsaku sarwa becik kuwi lan adate nek aku sing matur, iya Pak Kepala iya liyane padha akeh percayane lan banjur didadekne salah sijine bahan pertimbangan".

 

"Inggih Mas Khoirul, matur nuwun sanget lho" wangsulane Waginem sing uga wiwit ngerti apa sing dadi karepe Khoirul. Miturut Waginem, mbuh sethithik mbuh akeh kanthi kandha mangkono iku, Khoirul duwe pangajap supaya Waginem ngrumangsani nek Khoirul wis aweh pambiyantu marang dheweke ing babagan iki. Satemene oraa dikandhakne Waginem ya wis ngrumangsani nek wis oleh pambiyantu saka wong-wong SMA Al-Hasan kuwi, klebu saka Khoirul lan uga saka Sodik Salim. Kelingan Sodik Salim Waginem dadi mesem dhewekan, sanajan umur-umurane ketoke  sapantarab karo Khoirul, nanging Sodik Salim kawaca bisa katon yen luwih diwasa. Waginem ngerti dhewe, sanadyan Sodik Salim olehe ngaku marang dheweke mung GTT sing ora duwe kuwasa apa-apa bab kawicaksanan sing ana ing sekolahane, nanging kanyatane nalika Sodik ngeterne dheweke nemoni Pak Ketua Yayasan kae, katon banget nek Sodik Salim kuwi nduweni kawibawan sing ora baen-baen, ketitik Ustadz Mahfudzi sing jejer minangka Ketua Yayasan, banget olehe katon ngajeni marang Sodik Salim.

 

Jam loro luwih limang menit, test lan wawancara kanggo Waginem diwiwiti, manggon neng ruwangan mligi kanggo nganakne acara ngonoi kuwi. Waginem didhepne ing ngarepe wong lima sing lungguhe mubeng, ing sisih kiwa, ngarepe lan sisih kanane. Sauntara kuwi ing mburine Waginem rada adoh, Ustadz Mahfudzi karo wong siji maneh lungguh kursi ngulati lan ngrungokne lumakune test lan wawancara "ala Al-Hasan" kuwi.

 

Mbaka siji wong lima kuwi wiwit aweh pitakonan sing wajib diwangsuli dening Waginem, wiwit wawasan kebangsaan, keagamaan lan liya-liyane. Kabeh bisa diwangsuli kanthi becik lan lancar dening Waginem. Bareng kabeh wis padha takon, kajaba sing ana tengah ya iku Ustadzah, lan wong papat kuwi padha nuduhne marang Ustadzah Laila sing dhapuk dadi pimpinan yen Waginem wis oleh biji sing becik adoh ing sadhuwure biji rata-rata, Ustadzah Laila genti wiwit ngendika, arep aweh pitakonan marang Waginem.

 

"mBak Waginem S-1 ne saka STKIP Ngawi ya?" Ustadzah Laila wiwit takon.

 

"Leres Us" wangsulane Waginem tatag.

 

"Lha biyen SMA ne ngendi?" Ustadzah Laila takon maneh.

 

"SMA Pancasila Ngawi Us" Waginem wangsulan maneh "ingkang tahun menika ketingalipun sampun badhe tutup".

 

Pancen ing Ngawi tau ana SMA swasta sing klebu apik, nanging bareng karo tumibane mangsa kala lan sansaya majuning kahanan SMA Pancasila wiwit kekurangan murid sing wekasane tahun iki klakon ditutup ora nampa siswa maneh, sisa-sisane siswa banjur dititipne ing sekolahan liyane nganti lulus.

 

"mBak Waginem kelingan sapa Guru Agama ing SMA Pancasila sing mulang Panjenengan?" Ustadzah Laila nutugne pitakone.

 

Waginem rada nggragap oleh pitakonan mangkono kuwi, awit ambak-ambak Waginem kuwi tetep ora arep nglalekne guru-gurune sing wis aweh kapinteran marang dheweke wiwit saka SD nganti tekan lulus S-1, nanging sing ora kepetung prioritas kuwi ya guru-gurune  nalika ana SMA biyen. Mula oleh pitakonan mangkono kuwi mau, Waginem rada nggragap rumangsa oleh isyarah yen dheweke wis tumindak ora pas, merga rada ora migatekne guru-gurune jaman neng SMA. Nganti sauntara Waginem ora semaur.

 

"Karo Gurune dhewe mosok panjenengan supe mbak Waginem? Apa dumeh mung Guru Agama banjur ora tau mampir ing pangeling-eling?" Ustadzah Laila ngambali pitakone.

 

"Nyuwun pangapunten Us" grawalan Waginem semaur "boten makaten, ingkang paring piwucal babagan Agami nalika kula sekolah ing SMA Pancasila rumiyin inggih menika Ibu Dra,Hj. Lailatul Hasanah, M.Ag.".

 

Karo nyebut asmane Gurune kuwi, Waginem ndengengek wani nyawang pasuryane sing ngajak wawancara, Ustadzah Laila. Waginem lagi mudheng, jebul Ustadzah Laila sing jejer dadi Wakil Ketua Yayasan Al-Hasan kuwi jebul Bu Lailatul Guru Agamane. Mau Waginem ora pati nggagas asmane Ustadzah Laila, merga jeneng kuwi ora pati ditepungi ing angen-angene, nanging bareng Waginem krungu suwarane lan asmane digathuk-gathukne, Waginem lagi krasa yen jebul Laila kuwi ya padha karo Lailatul, Ustadzah Laila kuwi padha karo Bu Lailatul.

 

"Upama Panjenengan saiki kepethuk karo Guru Agama kuwi Panjenengan pangling apa ora mBak Waginem?" Ustadzah Laila nutugne olehe aweh pitakonan.

 

"Insya'allah boten Us" wangsulane Waginem karo mesem sithik.

 

"Ya wis, mengko wae nek acara wawancara wis rampung aku kepengin ngrembug Guru Agama Panjenengan kuwi bisa ta?" Ustadzah Laila takon karo mesem.

 

"Inggih Us, sendika"

 

Sabanjure ora suwe olehe wawancara, Waginem dinyatakne nek wis lulus kanthi becik, kanthi mangkono ateges anggone nglebokne lamaran menyang SMA Al-Hasan ditampa. Sawuse sepisan maneh dituduhi bab rekasane dadi Guru neng sekolahan sing lagi berkembang kuwi lan Waginem panggah ing niyate tetep kepengin ngabdi ing sekolahan kono, mangka dina iku uga bakal diterbitne SK penetapan marang Waginem sing diangkat dadi Guru Yayasan.

 

Ustadz mahfidzi lan kancane sing mau lungguh rada adoh banjur nyedhak, aweh ucapan selamat marang Waginem banjur ditutne para sing mau aweh pitakonan uga padha aweh ucapan sing padha. Banjur ditutugne jagongan sing mirunggan, Ustadz Mahfudzi nggenahne yen Waginem kuwi kena diarani santrine dhewe, merga dheweke Sekretaris ing Majlis Taklim sing salah siji sing dadi Ustadze ya Ustadz Mahfudzi dhewe.

 

"Nanging aku kalah karo Ustadzah Laila" Ustadz Mahfudzi mungkasi critane "lan aku lagi dadi eling, nek mBak Waginem sing bisa dadi sregep, sholihah, pinter lan trampil trengginas iki merga saka piwulange Ustadzah Laila jaman tugas neng SMA Pancasila biyen, maune tak kira merga saka ceramah-ceramahku he he he he".

 

"Alhamdulillah Ustadz" Ustadzah Laila aweh wangsulan "samangke insya'allah mBak Waginem sampun dados kulwarga Yayasan, inggih kanthi menika kula pitados bilih ing tembe wingkingipun SMA Al-Hasan menika badhe sansaya kuncara".

 

"Aamiin" kabeh sing ana kono klebu Waginem padha ngamini.

 

 

ana candhake.