SLENDHANG KUNING (047)

47.

Ririen sing lagi teka neng teras mburi kuwi banjur sungkem ibune luwih dhisik dibacutne karo nyalami tamu-tamu sing mau durung kober salaman karo dheweke. Nalika Ririen salaman karo Waginem, Ririen krasa yen Waginem kuwi dudu wanita lumrah, nanging ana iner-biuti sing katon saka praupane. Nanging Ririen ora guneman apa-apa mung sajroning batine rumangsa eram lan kagum marang wanita sing isih luwih nom tinimbang dheweke kuwi, nanging nduweni daya linuwih sing ora digawe-gawe, iner-biuti peparinge Gusti sing ora angger wong bisa kapanggonan.

 

"Dadi critane iki mau Ibu ki durung pirsa nek Dhik Khoirul iki putrane Pak Ismail?" sawuse mapan lungguh lan wong-wong ora ana sing guneman maneh, Ririen mbaleni bab sing lagi wae rampung dadi guyonan.

 

"Lha witikna, wong Nak Irul ki ya ora tau sanja mrene kok, dadi wong tuwa kaya aku iki ya ora ngerti" sing semaur aweh wangsulan marang pitakone Ririen Bu Kaji dhewe.

 

"Estunipun, ingkang dipun ngendikakaken Bu Kaji menawi kula menika mitranipun mBak Restu kala wau inggih boten lepat" dumadakan Khoirul sing wiwit mau mung plengah-plengeh mesem genti guneman sing ndadekne wong-wong padha ngalihne panyawange marang dheweke.

 

"Lha kok bisa ngono ?" Sodik sing tekane keri melu nrambul gunem.

 

"Lha cobi mawon Mas Sodik dangu piyambak mBak Restu Arumdalu, putranipun Pak Jayadi kalih Bu Hasanah ingkang dalemipun Jatitubanan, Wonokromo, Pleret, Bantul, saking Terminal ngidul liwatipun Jalan Imogiri Timur lajeng Tugu Pethak, liwat Gang Sodrono arahipun mangilen, niku" wangsulane Khoirul karo ngempet esem "isih eling aku ta mBak?".

 

"Weh, weh kok komplit temen oleh sampean nyebut asmane Dhik Restu sak wong tuwane pisan ? malah dalan-dalane sing sampean sebut bener kabeh, ndadekne gumun tenan, terange ngono piye sih Dhik Irul?" Ririen sing krungu apa sing dikandhakne Khoirul, banjur takon kebak rasa gumun.

 

"Criyosipun niku makaten lho Bu Kahar" sadurunge Khoirul aweh wangsulan, Restu sing ndhisiki aweh katrangan "Mas Khoirul Anam menika rumiyin SMP lan SMA nipun rak dhateng Assalam Solo?. Lha wiwit kelas setunggal SMP ngantos lulus SMA, Mas Khoirul menika ing pondhok tunggal sakamar kalih Mas Drajat, lan menawi kaleresan Ibu tilik Mas Drajat dhateng Pondhok, kula asring dipun kanthi. Dados saestu leres menawi Mas Khoirul niku klebet kanca kaliyan kula".

"Kajawi saking menika" Khoirul nambahi rembug "pas liburan kula nate kaping kalih dipun ajak Drajat dolan dhateng griyanipun ing Yogya ngantos sepeken nembe wangsul, mila kula nggih sampun tepang sae kalih sedaya kulawarganipun Mas Drajat, Bapak, Ibu, Mas Qadim ugi mBak Restu menika. Kula boten nate kepanggih kalih kulawarganipun Mas Drajat menika, sareng mantun saking Solo. Mas Drajat nglajengaken dhateng UIN Sunan Kalijaga Yogya ngantos lulus S2 kula ketampi dhateng UIN Sunan Ampel Surabaya lan mandheg dugi S1, mila nasibipun nggih radi benten Mas Drajat saged dados Dhosen dhateng IAIN Salatiga kula dipun kukup Ustadz Mahfudzi kapurih ndherek momong lare Pondhok nyambi nyepeng damelan administrasi ing SMA Al-Hasan".

 

Wong sing padha jagongan neng klasa sing digelar neng Teras mburi kuwi lagi padha ngerti nek jebul antarane Khoirul kuwi wis suwe olehe padha tepung. Restu apa dene Khoirul padha-padha olehe ora ngira yen banjur kepethuk ing daleme Bu Kaji kono kuwi. Kekarone uga banjur kelingan, jaman Khoirul munggah kelas loro SMA lan Restu kleas loro SMP, kekarone tau kirim-kiriman layang sing isine ngandhakne apa sing ana ing jero dhadhane dhewe-dhewe. Nanging embuh sebabe apa ora pati cetha, layang-layangan kuwi dadi mandheg nalika kekarone padha repot olehe sinau merga ngadhepi olehe arep padha ujian.

 

"Pancen Gusti Allah ki nek arep methukne kawulane ora kurang dalan sing dadi jalarane" sawuse wong saklasa padha meneng ngumbar gagasane dhewe-dhewe dumadakan dokter Kahar, sisihane Ririen guneman kanthi suwara memba suwarane Kyai sing lagi ngendikan "iki mau mBak Restu sing durung nate pirsa daleme Ibu kene, rak ora ngira nek arep kepethuk Mas Khoirul ta?".

 

"Boten nginten babar pisan Pak Dokter" wangsulane Restu karo suwara kedher, sisa-sisa rasa sawuse kelingan crita jaman pubertas kapisan isih nemplek sajroning atine.

 

"Padha Mas Dokter" Ustadz Mahfudzi genti nrambul gunem "upama mau Dhik Khoirul ora tak suwuni tulung ngancani aku ngono, kira-kira ya ora ngerti nek jebul neng dalem kene bisa reuninan karo mBak Restu. Rak ya ngono ta Dhik Khoirul?".

 

"Kasinggihan Ustadz" Khoirul wangsulan karo ndhingkluk, praupane katon rada mbrabak semu abang, ora beda karo praupane Restu sing uga meh kaya jambu dersana sing muwuhi sulistiyane.

 

Bu Kaji, Bu Mahfudzi, Waginem lan kabeh sing ana kono, sing kabeh ya ngerti lan weruh owah-owahan ing praupane nom-noman loro lanang wadon sing lagi kepethuk kuwi, banjur padha duwe dudutan dhewe-dhewe. Dudutane padha, ya iku mbok menawa ing jaman kisah cinta monyet biyen, antarane Restu karo Khoirul wis tau ana sambunging rasa.

 

"Inggih makaten menika Mas Dokter, Gusti Allah niku pancen menawi badhe paring nugraha dhateng kawulanipun asring boten saged dipun nyana-nyana langkung rumiyin" Bu Mahfudzi melu urun rembug mbenerake apa sing lagi wae dikandhakne dokter Kahar.

 

"Kasinggihan Ustadzah" Ririen nyaut rembug "nggih mugi-mugi kemawon ing dinten-dinten sangajengipun, antawisipun Dhik Khoirul kalih Dhik Restu saged langkung asring malih anggenipun pepanggihan, gajege mau Dhik Restu rak ngendika nek ketoke krasan saupama manggon neng desa Kedunggalar kene, iya ta Dhik?".

 

Restu mung mangsuli karo esem sing ora pati diculne, mung praupane wae sing mundhak njambu dersana. Anane Ririen kawetu guneme sing keri dhewe kuwi mau, jalaran mau kupinge krungu dhewe apa sing dikandhakne Sodik, adhine, sing mangsuli kandhane kanthi donga muga-muga Restu bisa oleh jodho wong kono.

 

Nanging olehe padha rembugan patemon atarane Khoirul lan Restu kuwi banjur disigeg, Ustadz Mahfudzi sing wingi didhawuhi dening Bu Kaji supaya ing adicara windon mengko ngisi tausiyah, banjur wiwit ngendika andum gawe murih rancage adicara. Maune pancen ora dirancang nganggo acara neka-neka, cukup sadurunge dhahar bareng, diparingi tausiyah sthithik lan donga saka Ustadz Mahfudzi, bareng kahanane wis beda, adicarane banjur dijangkepi.

 

"Niki mangke angkah kula ngaten Bu Kaji" Ustadz Mahfudzi ngaturake rancangane "adicara windonipun Bu Kaji menika, kapimpin dening pambiwara ingkang dipun salirani Dhik Khoirul Anam, lajeng wonten waosan ayat Suci sarta jarwanipun, kula suwun keparenga mBak Waginem ingkang maos lan ingkang maos jarwanipun kula suwun mBak Restu, adicara pambagya wilujeng kasuwun supados dipun sulihi Mas Dokter Kahar menapa Dhik Sodik, mangga salah satunggal sinten saenipun?".

 

"Mas Kahar mawon Ustadz" Sodik gageyan anggone nyaut pangandikane Ustadz Mahfudzi "langkung sae menawi ingkang matur dhateng ngarsanipun para tamu menika ingkang kepanggih sepuh".

 

"Kados pundi Mas Dokter?" Ustadz Mahfudzi nanting dokter Kahar.

 

"Kantun dherek mawon Ustadz" wangsulane Kahar ora bisa endha.

 

"Alhamdulillah, lha kula mangke ingkang ndongani" ngendikane Ustadz Mahfudzi sabanjure "kados pundi Bu Kaji menapa wonten ingkang kedah dipun ewahi utawi dipun wewahi malih?"

 

"Sampun Tadz" Bu Kaji atur wangsulan "kula kinten sampun sae menika".

 

Watara seprapat jam sawuse wektune manjing Asar, bareng karo wong-wong mudhun saka masjid sawuse nindakne shalat jama'ah, tamu sing oleh sedhahan saka Bu Kaji wis padha teka. Adicara windon banjur diwiwiti, lumaku kanthi tertib lan merbawani. kabeh paraga kang nindakne wajibe ing adicara kuwi tampil kanthi becik lan wibawa, sing luwih dadi gumune sebagian wong sing tau ngerti nek Waginem kuwi Waranggana ing Karawitan Prasaja Laras Karangasri, jebul bareng maca Al-Qur'an kanthi lagu murattalan, keprungu endah lan tajwide ora ana sing luput lan suwarane sing maca jarwa uga keprungu kepenak dirungokne kupinge sapa wae.

 

Watara jam lima kurang sethithik, adicara wis rampung, tamu-tamu wis padha pamitan bali kanthi seneng lan mareming ati. Ora suwe sawuse entek uwong, Ustadz Mahfudzi sekaliyan garwa uga banjur pamitan kundur, Waginem lan Khoirul ora keri uga melu pamitan, merga nunut mobile Ustadze. Bu Kaji, Ririn, Kahar, Restu lan Sodik padha nguntapne kundure Ustadz Mahfudzi nganti tekan plawangan ngarep, Ya pas kuwi Sodik lagi weruh yen mau, kajaba nganggo jilbab kanggo nutupi sirah lan dhadhane, Waginem uga nyampirne slendhang sutra sing rupane kuning ing pundhake. Slendhang Kuning sing nalika digawa mlaku ketiyup angin, kumlebat ninggal paweling marang atine Sodik supaya panggah eling. Eling sanadyan Waginem tunggal samobil karo Khoirul, nanging atine keri ing daleme Bu Kaji. Restu sing saiki isih keri neng daleme Bu Kaji, Sodik ora oleh lali, yen atine katut mlebu mobile Ustadz Mahfudzi, ngetutne Khoirul sing lungguh njejeri Ustadze sing nyekeli setir.

tammat

 

Rampung rinakit ing Omahe mBah Wah,

11 Sawal tahun Alip 1955,

Windu Sancaya,

Mangsa Saddha,

Wuku Warigalit,

Padangon Wurung,

Padewan Bathara Kala,

Paringkelan Uwas.

 

anyarengi : 12 Mei 2022.

sinengkalan : Penganten Kembar Angatasi Kori (2202).