Total Tayangan Halaman

Kamis, 14 Juli 2022

SENDHANG MUSTIKANING WARIH VI (038)

 


38.

Lagi mumet-mumete sirahku mikir kudu piye sing arep tak enggo wangsulan magepokan karo sing lagi wae dicritakne Wa Anggara, dumadakan Rama Tumenggung genti noleh marang prenahku lungguh karo ngendika :

 

“Mangkono kuwi ngger mungguh gegedhohane Suwela lan anake sing jeneng Makara sing saiki katon raket nggone srawung karo sliramu.  Gandheng kabar sing digawa Wakmu iki mau nyandhak jenengmu, mula murih adile sira prasajaa kepiye kanyatane apa bener sira wis kongkonan Suwela supaya Wakmu Anggara masrahake anake wedok murih dadi selirmu?”.

 

Pambadheku yen arep didangu bab iki dening Rama Tumenggung wekasane kelakon tenan. Mesthi wae aku dadi rada blangkemen anggonmu arepa tur wangsulan, bareng tak timbang-timbang tuna lan bathine, wekasan aku netepne yen kudu kandha apa anane wae.

 

“Piye Ngger?” bareng rada sauntara aku ora enggal wangsulan Rama Tumenggung mbaleni pamundhut pirsane.

 

“Nyuwun pangapunteh saderengipun Rama” wekasan kanthi ngati-ati akua tur wangsulan “ugi dhateng Wa Anggara kula nyuwun pangapunten, murih langkung cetha badhe kula aturaken wiwit kawitan dumugi pungkasan”.

 

“Iya gage critaa kepiye kang satemene!” Rama Tumenggung dhawuh maneh, sauntara tak lirik Ki Anggara uga lagi ngingeti papanku lungguh karo praupan nuduhne tandha pitakon lan kepengin ngertine.

 

“Mila kados kula aturaken ing ngajeng, bilih kula kepanggih kalihan Andalu menika nembe kaping sapisan” aku miwiti guneman “inggih menika nalika kula ndugeni adicara tengeran tigang wulan anggenipun nggarbini Nyi Waraka, inggih pun Rinten. Nalika samanten dumugi dinten niki wau, kula saestu boten sumerep manawi Rinten lan Andalu menika jebul putranipun Wa Anggara. Salajengipun, kula akeni bilih nadyan nembe sepisan kepanggih, nanging pranyata kula sampun kapencut dhateng kasulistyanipun Andalu, inggih wiwit nalika piyambakipun lados pasugatan dhateng kula ngantos ngladosi ulah beksa. Lan anggen kula sampun kelajeng kepencut saha kasengsem dhateng Andalu menika boten saged kula singidaken, temah ketingal saking patrap kula ingkang sarwa kidhung nalika ceaketan kalih piyambakipun, inggih kabekta saking raosing jantung ingkang tansah trataban boten cetha. Ingkang makaten kala wau lajeng dipun sumerepi dening Ki Suwela menapa dene Kakang Makara.

 

Ngantos wangsul lan dumugi griya kula tansah kemutan dhateng Andalu, wewayanganipun saestu boten saged kula kipataken saking angen-angen kula. mBok bilih inggih makaten menika ingkang winastan sakit gandrung, kula saestu nandhang gandrung kapirangu dhateng Andalu. Ingkang sumerep menawi kula nembe nandhang wuyung dhateng Andalu menika namung Kakang Makara tuwin Ki Suwela piyambak. Nalika kekalihipun kula ajak tetimbangan menawi kula kepengin sanget mengku Andalu dados sisihan kula, Ki Suwela nyukani penget bilih gandheng kula menika sanadyan namung putra angkat, nanging inggih putranipun Rama Tumenggung Jatikusuma, menawi katandhing kalih Andalu ingkang namung putranipun Kebayan Bulak Pandhe, nyata kasawang saking bibit, bebed lan bobodipun saestu boten timbang. Menawi kula nekad kepengin ngrabi Andalu dados sisihan kula sami kemawon kula badhe ngucemaken asmanipun Rama Tumenggung Jatikusuma, awit sampun kula papanaken jajar kalih Ki Kebayan Bulak Pandhe.

 

Mireng pamrayogi saking Ki Suwela kados makaten menika kala wau, ndadosaken manah kula sakalangkung nelangsa, dene kapisan kula ngraosaken kepengin pala krama kemawon kedah wurung inggih jalaran kaadhang dening tatacara ingkang kados makaten. Langkung-langkung, nalika Ki Suwela ugi nyukani penget menawi kula ngantos nekad, wantun matur dhateng Rama Tumenggung bab anggen kula kepengin mengku Andalu minagka sisihan kula, criyosipun Ki Suwela boten mokal menawi Rama Tumenggung badhe duka lan boten badhe nyarujuki pepenginan kula menika. Kula ugi kemutan, Kanjeng Ibu ugi Nyi Menggung ingkang sampun wongsal-wangsul paring dhawuh dhateng kula murih enggal purun emah-emah, ugi nate paring dhawuh bilih saderngipun kula emah-emah, kula kedah purun nglimbang lan nimbang menggah bibid, bebed lan bobodipun calon semah kula. Mila angkah lan lekas anggen kula badhe matur ing ngarsanipun Rama Tumenggung bab anggen kula kepengin mengku Andalu menika lajeng kula wurungaken.

 

Nanging, inggih awit manah kula ingkang kelajeng gandrung lan  boten saged nyupekaken dhateng Andalu menika, lajeng ndadosaken kula kados tiyang ingkang ling-lung. Temah kula boten saged mikir kanthi wening, asring anggen kula nindakaken jejibahan sarwa klentu. Menawi nuju jejagongan kalih tiyang sanes asring boten saged sambung. Nyumerepi ewahing solah bawa kula kados makaten menika, Ki Suwela lajeng manggihi kula, piyambakipun nyukani cara murih kula saged gesang sesarengan kalihan Andalu nanging boten badhe ndadosaken dukanipun Rama Tumenggung awit boten badhe ngucemaken asmanipun Rama Tumenggung. Ki Suwela nedahaken dhateng kula, bilih para punggawaning nagari Majapahit menika, wiwit ingkang pangkatipun inggil ngantos ingkang pangkatipun cendhek piyambak, meh sedaya garwanipun langkung saking setunggal, wonten ingkang sekawan utawi gangsal sok langkung, kajawi menika radin-radin ugi taksih nyingidaken wanita simpenan kinarya klangenan utawi selir . Inggih awit saking menika, Ki Suwela mrayogekaken dhateng kula murih mundhut Andalu dados garwa selir kula. Nalika kula nguwatosaken dukanipun Rama Tumenggung menawi kula ngantos kadenangan gadhah selir, Ki Suwela sagah nyingidaken Andalu ing satunggaling panggenan ingkang boten badhe kadenangan para punggawa dalem Katumenggungan mriki, satemah boten badhe wonten kabar bilih kula sampun ngingah selir. Kula lajeng nyuwun pirsa malih, menapa Andalu purun menawi kula dadosaken selir lan menapa tiyang sepuhipun ngeparengaken?.

 

“Sampun kuwatos Anakmas” makaten Ki Suwela wicanten dhateng kula “Andalu mesthi purunipun, awit ingatase namung anak kebayan saged kapundhut dados seliripun Anakmas Suwanda ingkang lenggah minangka sesulihipun Gusti Tumenggung Jatikusuma, mokal menawi Andalu nampik. Dene tiyang sepuhipun, kula pitados ugi remen menawi yoganipun estri jengandika kersakaken dados selir, langkung-langkung menawi wonten keparengipun Anakmas paring ganjaran brana picis dhumateng piyambakipun. Namung kemawon bab brana picis menika, Anakmas Suwanda sampun ngantos ngedalaken piyambak, kula ingkang sagah badhe madosaken, jalaran tuhu kathah para kawula ingkang sugih gesangipun ing laladan mriki ingkang tansah ngantu-antu sageda atur pisungsung dhateng Anakmas, sesulihipun Gusti Tumenggung ingkang tansah mbudisaya murih sansaya tambah raharjaning kawula menika”.

 

Makaten menika cariyos ingkang saged kula aturaken Rama, lan kula ngrumaosi bilih kula saestu sampun nandhang dosa dhateng Rama Tumenggung tuwin Wa Anggara, inggih kabekta saking raos kayungyuning manah kula dhateng Andalu. Lan awit saking menika, kula sampun nglenggana kaparingan pidana ingkang kados menapa kemawon wujudipun, kula badhe legawa lan boten badhe nggrantes salebeting manah, jer nyatanipun kula mila sampun nandhang dosa lan lepat ingkang saestu” aku mungkasi critaku marang Rama Tumenggung, aku banjur ndhingkluk ngenteni dhawuh saka Rama Tumenggung, pidana apa sing bakal ditibakne marang aku.

 

Rama Tumenggung bolaq-bali unjal ambegan landhung, lan nalika aku nyoba nglirik marang Ki Amggara, Kebayan Bulak Pandhe kuwi ora obah babar pisan, lungguh ndhingkluk amarikelu, embuh apa unining gagasane.

 

“Suwanda Ngger, anakku” wasana rama Tumenggung ngendika “nek diarani luput, pancen sliramu wis luput. Sepisan nalika sliramu kapencut marang Andalu ya gene sliramu ora matur marang aku, sing dadi wong tuwamu? Malah sliramu nggugu kojahe Suwela sing mung dhedhasar kira-kira, awit sing dikarepake bibid, bebed lan bobod dening Ibumu nalika weh pitutur marang sliramu kae, dudu kaya sing dikarepake Suwela ngono kuwi, ora wujud pangkat, darajat semat lan sapiturute kaya sing wis mbok aturne mau, jalaran pangkat lan drajat kuwi mung sampiran, sawayahwayah bisa dientas dening sing nyampirake, bandha lan kasugihan kuwi mung saderma titipan, yen dening sing nitipake dijupuk bali sing dititipi iya ora bisa nggondheli. Kaping pindho sira malah nedya nuruti pangrigen saka Suwela, arep ngingu simpenan lan nyingidake selir, kuwi padha wae sira ngremehake Maha Wianing Hyang Suksma, mbok menawa wae, aku, ibumu lan wongwong Katumenggungan ora ana sing weruh yen kowe wis ngingu senengan, nanging Gusti Kang Maha Agung tuhu Maha Wikan, lan kuwi  arep mbok wutakake. Nanging, sanadyan kaya sing mbok akoni sliramu wis tumindak luput, nanging sliramu luwih cepet eling sadurunge kebacut, kuwi ndadekne bisa nyuda pidana marang sing bakal mbok tampa”.

 

 

Ana candhake.


Tidak ada komentar:

Posting Komentar

SENDHANG MUSTIKANING WARIH 8. (52)

  52.         Tiyang-tiyang ingkang wonten ing Pringgitan sampun boten kaget malih mireng wicantenipun Bebau Sumber makaten menika. Sadaya s...