Total Tayangan Halaman

Minggu, 05 November 2023

GANDRUNG PULUNG ING LINCAK WARUNG (07)


 07.

        Marsini mesem ora guneman maneh, ngenteni adhine nutugne olehe crita perkara anggone Pak Harmaka arep njago lurah sing digandheng-gandhengne karo olehe arep ngepek dheweke dadi bojone. Kathik ngonowa kok nyebut jare merga Pak Har duwe Kyai sing bisa ngaweruhi wewadining alam gaib barang.

        “Lha ngendikane Pak Har” Maryati nutugne olehe crita maneh “sawise nindakne laku prihatin, saka panrawanganing batine Kyai sing dadi gurune Pak Har kuwi, wiwit sasi kepungkur Pulung utawa wahyuning Desa Kedunggalar kuwi wis ngalih saka papane”.

        “Lha Pulung kuwi maune mapan ana ngendi lan banjur ngalih menyang ngendi?” merga Maryati mandheg sedhela olehe crita, Marsini nyelani rembug.

        “Maune ya manggon neng Daleme Pak Lurah sing saiki iki kana ta Yu? Neng  daleme Lurah Jaka Wa. Pulung mau metu saka daleme Pak Lurah Jaka Wa merga lagi milang-miling nggoleki wong Kedunggalar utawa wong sing lahire ana Kedunggalar sing kuwat dipanggoni. Lan sapa sing kuwat kapanggonan Pulung kuwi, ateges wis ginaris dadi Lurah ing Kedunggalar kene” Maryati mangsuli pitakone mbakyune.

        “Walah, thik kaya crita neng wayang lakon Wahyu Cakraningrat wae ta Mar?” Maryati takon karo rada ngguyu “banjur bacute piye?”.

        “Lha ya kuwi, ngendikane Pak Har saka panrawanganing batine Kyaine, Pulung Desa Kedunggalar wektu saiki wis manggon ana omah kene lan wis manunggal karo sing manggon neng omah sampean kene. Mula upama suk emben nek wayahe Pilihan kuwi Sampean utawa Mas Mur gelem maju dadi jago lurah, kuwi akeh kepilihe. Mesthi wae ya kudu nganggo sarat-sarat liyane supaya Pulung kuwi mau ora ngalih saka omah kene. Lha gandheng sing duwe omah iki ya kuwi sampean lan Mas Mur ora ngerti nek omahe kanggonan Pulung, lan saupama ngerti ya nglengkara bisa mujudne sarat-sarat sing tak kandhakne mau, mokal nek sampean utawa Mas Mur arep maju dadi Jago ing Pilihan Lurah suk tahun ngarep kuwi. Merga saka kuwi, Pak Har banjur kepengin ngajak mlaku bareng sampean, murih Pulung kuwi bisa dikuwasani” Maryati nyethakne bab manggone Pulung sing ana omahe mBakyune.

        Marsini ora enggal guneman, neng pikirane ana rasa kepengin ngguyu, critane adhine dianggep lucu.

        “Maune aku ya ora percaya karo sing dingendikakne Pak Har perkara Pulung kuwi Yu” Maryati guneman maneh “ketoke pancen ora tinemu ing nalar nek omah sampean iki kacondhokan Pulung Desa Kedunggalar, Nanging bareng aku ngrungokne anggon sampean nyritakne lelakon sing wekasane ndadekne Yu Sini duwe rasa wedi kelangan anak mau, aku dadi percaya yen sing dingendikakne Pak Har pancen bener. Tembung-tembunge Yu Sini sing tak rungokne mau, kabeh dudu tembunge asli saka Yu Sini, nanging ana kekuatan gaib sing nuntun, sahingga sampean bisa ngucapne tembung sing lumrahe mung diduweni para Pamong sing rumangsa duwe tanggung jawab marang sing diemong, lan wektu iki sing diemong Yu Sini lagi Mas Mur dhewe. Kanthi mangkono ora mokal yen satemene Yu Sini kuwi ya bisa momong wong-wong sak liyane Mas Mur, malah kepara bisa momong wong sadesa”.

        “Lhaaaa, saiki aku ya ngerti …..” wangsulane Marsini karo mesem .

        “Ngerti nek Pulung kuwi manggon neng omah kene Yu?”

        “Ora!”

        “Lha ngerti apa?”.

        “Ngerti nek pikirane adhiku wis sansaya nggladrah” wangsulane Marsini “nek mbok tutug-tutugne dadine sansaya ora genah, nalarmu dadi bubrah, kurang-kurang bejane kowe bisa dadi wong owah. Ngerti?”.

        “Kok bisa ngono Yu? Cethane piye?”.

        “Wis ora kurang cetha Mar” Marsini ngandhani adhine “kowe kuwi wis katut pikiran sing mung gugon tuhon, banjur seneng ngothak-athik rembug murih katon bisa gathuk. Tak kandhani ya, aku ora maido marang kapitayane wong-wong perkara Pulung Lurah, apa Pulung Kamituwa, apa Pulung RT. Nanging aku ora seneng melu-melu percaya marang omongan sing ora gathuk karo nalar, kaya upamane Pulung Lurah Kedunggalar saiki wis oncat saka daleme Pak Lurah banjur cumondhok neng omah kene utawa omah liyane ngono kuwi. Lha nek Pulung kuwi bisa ngolah-ngalih lan bisa milih papan ngendi sing dipanggoni, kaya sing mbok omongne mau, mesthine Pulung mau ya pinter ngalih ninggalne omah kene golek panggonan liyane sing disenengi. Iya apa ora?. Luwih-luwih nek digandhengne niyate Pak Har mau, saupama aku gelem diramut Pak Har, merga aku ya seneng lan tresna marang Pak Har. Eee dumadakan lagi sepasar ijaban, banjur Dhukune Pak Har mara, ngandhani nek Pulunge wis ngalih neng omahe Randha liyane, banjur piye dadine?. Aku banjur ditinggal ? Pak Har genti ngajak rabi Randha sing omahe dienggoni Pulung mau? Nek ngono apa aku ora Iwak bandeng bestik kenthang?”.

        “Iwak bandeng bestik kenthang Yu? Piye kuwi karepe?”

        “Tiwas aku methentheng merga kadhung seneng, jebul malah oleh wirang”.

        “Yu Sini ki kok ya bisa-bisa wae lho olehe gawe parikan” Maryati semaur karo ngguyu “pinter gawe Parikan Jawa kaya Pak Edi Prayoga wae”.

        “Tak kandhani ya Mar” Marsini nutugne olehe ngandhani adhine “dadi wong kuwi becike tansah nggunakne pikiran sing wening lan didhasari suwaraning ati kang suci, tegese suci adoh saka pengaruhe hawa napsu, dijumbuhne karo wulanganing agama sing dirasuk, nek aku wong Islam ya manut marang piwulange agama Islam semono uga tumrap sing ngrasuk agama utawa kapitayan liya ya dijumbuhne karo piwulange agama lan kapitayane dhewe-dhewe. Kaya upamane perkara Pulung iki mau, upama ana sing percaya marang anane Pulung lan daya  panguwasane, ya kena-kena wae nanging aja banjur nglalekne marang sing nitahake Pulung. Samobah mosike Pulung kuwi ngono manut marang sing nitahake ya kuwi Gusti Allah, Pulung kuwi ora kena dipaeka utawa ditata dening hawa napsu lan karepe manungsa. Pancen bener biyen tau akeh crita yen Pulung kuwi manggone ngolah-ngalih, kuwi kedadeyan merga Pulung durung digawekne panggonan sing maton. Biyen manggone Pulung nunut panggonan sing dienggoni Lurah, nek jaman saiki Lurah sing kudu gelem ngetutne melu nyang panggonane Pulunge. Merga Pulung saiki wis manggon maton, ora ngolah-ngalih maneh, ya kuwi neng Kantor Desa. Kuwi ora neng kene wae, nanging nek desa ngendi-endi ya padha. Mula nek enek Lurah sing ora tau menyang Kantor Desa, adhakane ora tenanan olehe mikirne rakyate, olehe dadi Lurah mung merga kepengin mikirne awake dhewe, mula karo Pulunge banjur diinggati mbalik dadi wong lumrah maneh ora dadi Lurah, malah sok ana sing kudu mlebu kunjara dhisik. Kowe ngerti ta? Ora aneh nek jaman saiki dadi Lurah lagi oleh setahun rong tahun kudu gelem dilereni merga salahe dhewe?”.

        Maryati mung manthuk-manthuk wae krungu wejangane mBakyune. Ora semaur utawa kumecap apa-apa. Nanging olehe padha rembugan bab Pulung wong loro kuwi dadi kandheg, merga Murtala saka omah mlebu menyang Pawon, nggoleki wedang sing mau digawe dening Ibune.

        “Nek meja kuwi lho Mur wedangmu” kandhane Maryati marang Murtala “mau Ibu arep ngeterne menyang kamar lali, merga katrem njagongi Bulikmu”.

        “Inggih, boten napa-napa” wangsulane Murtala karo nyedhaki wedang sing tumumpang meja, Wis adhem.

        “Anu” Marsini kandha maneh “Bulikmu diwelingi Bu Ning, garwane Pak Naib Huda. Nek awake dhewe butuh Pitik, neng daleme Bu Ning ana dhara-dhara telu karo Lancur loro, mengko sore didhawuhi njupuk”.

        “Inggih Bu” wangsulane Murtala “Pak Syaifulloh Huda dhek wingi pas pados dhahar sahur teng angkringan nggih paring dhawuh dhateng kula, menawi Bu Huda kagungan ayam bageyan ayam sing digadhuh tanggane. Nggih mengke bakda ngasar kula purugane”.

        “Ya wis ngono wae ya Yu? Aku tak balik dhisik, selak diangen-angen Pak-e Dikin, wong aku mau ora kandha nek arep mampir mrene” Maryati ngadeg karo pamitan arep mulih.

        “Iya” wangsulane Marsini “ya muga-muga bojomu ndang diparingi sehat maneh”.

        “Iya Yu, wis telung dina iki Pak-e Dikin wis bisa mlaku dhewe, nanging ya kudu dibantu nganggo teken”.

 

Ana candhake

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

SENDHANG MUSTIKANING WARIH 8. (52)

  52.         Tiyang-tiyang ingkang wonten ing Pringgitan sampun boten kaget malih mireng wicantenipun Bebau Sumber makaten menika. Sadaya s...