Total Tayangan Halaman

Senin, 06 November 2023

GANDRUNG PULUNG ING LINCAK WARUNG (09)


 

09.

        Batine Murtala kudu ngguyu wae, merga krungu wangsulane Pak Sugiri sing keprungu lucu kuwi. Budhal subuhan menyang Mesjid kok jam telu durung ana, kamangka jadwal manjing subuh ing Kedunggalar lan sakupenge kuwi jam papat luwih rong menit. Ya mesthi wae nek mesjid isih sepi lan ora ana wong babar pisan. Nanging guyune Murtala ora sida diwetokne, Murtala banjur duwe pangira, mbok menawa wae Pak Sugiri kleru anggone ndelok jam. Utawa mbok menawa saking semangate Pak Sugiri anggone arep ngibadah, pancen sok-sok wong kuwi nek lagi anyaran anggone nindakne sembahyang semangate makantar-kantar, ngalah-ngalahne sing wis suwe dadi santri, durung wancine barang wis budhal ndhisiki. Gek Murtala ya ngerti nek Pak Sugiri kuwi ya lagi wae olehe gelem nindakne salat. Wong sasuwene iki sing diweruhi Murtala, Pak Sugiri kuwi blas ora njawa agama. Senengane ngabotohan nek mbeneri ana Pilihan Lurah ing ngendi-endi. mBok adoha ya dilurug. Pak Sugiri kuwi wis kondhang kaloka minangka botoh gedhe. Uga seneng ngombe arak lan minuman keras liyane sing nganti mendem, malah kerep wae nglumpukne bocah-bocah nom sing duwe kasenengan mendem neng omahe, banjur dijak ngombe bareng nganti padha mendem. Luwih-luwih nek wayah ana tontonan Tayub, dhangdhut, apa campur sari, kondhang nek Pak Sugiri mesthi olehe nyumbang omben banyu landa ngono kuwi nganti pirang-pirang krat. Nek wulan Ramadhan Pak Sugiri kuwi ya ora tau gelem pasa kaya lumrahe wong Islam, malah nek mangan, ngrokok utawa ngombe kaya-kaya dipamerne ben diweruhi wong akeh. Nanging, ya ana apike, Pak Sugiri ya duwe watak sosial sing dhuwur, nek ana urunan kanggo dandan-dandan Masjid utawa Mushala olehe nyumbang mesthi akeh dhewe. Nek dijak kerja bakti ya sregep. Bu Sugiri lan anake wedok sing mung siji ya sregep melu Pengajian neng Masjid.

        “Pancen masjid mriki niku kirang sedasa menit nembe pengerase diungelne kok Pak” kandhane Murtala mangsuli kandhane Pak Sugiri sing ngandhakne nek mesjide isih sepi “gek niki nggih nembe jam tiga kirang gangsal, dados nggih sak jam malih nembe Pak Jumari ngungelne pengeras. Paling niki Pak Jumari nggih taksih tilem teng griyane”.

        “Lha subuhe ki jam pira ta Mur?” Pak Sugiri isih ngeyel takon.

        “Nggih manut jadwal saking Kemenag, mriki jam sekawan langkung kalih”.

        “Oalaah, tak kira nek jam telu luwih rong menit, tiwas aku mau rada kesusu”.

        “Nggih boten napa-napa ta Pak” Dikin sing olehe linggih neng dhingklik ing sisihe Pak Sugiri melu nrambul rembug “bidhal saking griya yah menten niki, terus mampir ngopi kalih ngentosi manjing subuh, mengke sekeca boten kraos arip”.

        “Iya, nanging iki mau ya tiwas kebeneran kok” wangsulane Pak Sugiri banjur nyruput kopine.

        “Kleresan pripun Pak?” Dikin takon.

        “Aku ki wis rada suwe kepengin mara rene, nanging pijer kalah karo acara liyane” wangsulane Pak Sugiri.

        Dikin ora nyauti tembunge Pak Sugiri mung mripate wae sing nyawang praupan, ngenteni sambunge rembug saka sing ngajak omong.

        “Arep takon Murtala kuwi lho” Pak Sugiri nyambung rembuge.

        “Badhe mundhut pirsa teng kula? Bab menapa Pak?” genti Murtala sing takon, karo batine ngira-ira apa sing arep ditakokne Pak Sugiri kuwi marang dheweke, Murtala ngira nek Pak Sugiri arep takon bab tata carane sembahyang.

        Pak Sugiri ora tumuli wangsulan. Ana rombongan wong lima sing teka lan aba mangan karo kopi marang Murtala. Wong lima bakul sayur sing lagi mudhun saka Pasar Gunung, kulakan. Wong lima kuwi ora lungguh neng dhingklik, nanging milih manggon neng klasa sisih kiwane dhasaran warunge Murtala. Lagi sawise Murtala rampung olehe ngladeni wong lima kuwi mau, Pak Sugiri guneman :

        “Awakmu kuwi duwe wektu longgar ngono jam pira? Jarene bocah-bocah nek bar surup awakmu ki marahi ngaji bocah cilik-cilik, nek bar ngisak jarene ngaji Kitab?”.

        “Wekdal longgar kula nggih menawi enjing dumugi wanci bedhug Pak Sugiri, mergi bakda luhuran ngantos ngasar kula damel tilem, lajeng bakda ngasaran wiwit nyawis-nyawisaken ingkang badhe kula sade” wangsulane Murtala ditutugne takon “lha badhe wonten kersa menapa ta?”.

        “Arep tak jak omong-omongan sing rada dawa” wangsulane Pak Sugiri “nek bisa dolana nyang Omah Kidul ya? Awake dhewe mengko bisa jagongan sing taneg neng kana”.

        “O kula kadhawuhan sowan dhateng dalem? Inggih Pak Insya’allah mengke jam-jam wolu napa jam sanga kula tak mrika” wangsulane Murtala.

        Durung nganti Pak Sugiri guneman maneh, ana wong sing teka, ora aba apa-apa terus linggih neng sisihe Pak Sugiri karo nembung njaluk rokok :

        “Nyuwun rokoke sak ler mawon Boss damel tamba kecut”.

        “Saka Markas ta Gang? Menang pa kalah?” wangsulane Pak Sugiri karo ngesrokne rokoke nyang ngarepe Bogang sing lagi teka kuwi.

        Sing dikarepake nganggo tembung “Markas” kuwi omah suwung, ya kuwi omahe wong sugih sing saiki dadi Pengusaha gedhe neng Jakarta, omahe dititipne marang salah sijine sedulure, sing dening sedulure mau banjur digunakne kanggo papane wong-wong sing seneng dolanan kertu karo dhadhu kanggo ngabotohan. Sok-sok neng omah kuwi ya dienggo papan kanggo ngombe arak utawa miras bareng-bareng, Manggone rada ndhelik dadi ora gampang konangan Polisi.

        “Ludhes kok Bos” wangsulane Bogang karo ndudut rokoke Pak Sugiri sak ler banjur disumet disedhot pegane “dhuwit turahan olehku dodol wedhus, amblas mlebu kanthonge Begog kabeh”.

        “He he he” Pak Sugiri ngguyu nggleges “Ya lumrah, jenenge wong main kuwi ya sok kalah ya sok menang barang. Bek menang terus ya disirik kancanem sing dijak main mesthi wegah”.

        Bogang ora semaur, mung olehe nyedhot rokoke ketok dinikmati tenan. Murtala ngladekne kopi neng ngarepe Bogang karo muni :

        “Kopine Gang”

        “He he he iya Matur nuwun lho Mas” wangsulane Bogang karo ngguyu “iki mengko gratis ya? Aku lagi pailit je”.

        “Gratis ya gratis neh” wangsulane Murtala karo mesem .

        “Lha karo Begog pa gak diwehi ujuran?” Pal Sugiri takon.

        “Diwenehi rong puluh, ning ajeng kula sukakne Mak-e, ngge imbuh mbayar listrik”.

        “Mangan apa piye Gang? Segane isih nek mung kanggo kowe wae”  Murtala nari Bogang mangan.

        “Arep mangan sega nek ngene iki lagi males banget Mas” wangsulane Bogang “jane ya luwe, upama Mie godhog ngono aku gelem”.

        “Bogang gawekna Mie godhog Dhik!” Murtala prentah marang Dikin. Sing diprentah ya banjur ngadeg, njupuk Mie Instan siji arep digodhog.

        “Lomboke katutna nggodhog pisan Kin” Bogang melu mrentah Dikin “ben mateng, gusiku lagi abuh kok, gak keneng dienggo nyakot lombok mentah”.

        “Wong menangan ngalahne Bogang ki pancen gak enek kok” Pak Sugiri nggremeng karo guyon “wis gak umbas, kathik isih milih lan mrintah macem-macem”

        Bogang mung mlengeh amba, ora semaur apa-apa.

        mBarengi karo rampunge Dikin olah Mie, saka Masjid wis keprungu suwarane Pak Jumari muter Shalawat Tarhim aweh tengara marang wong-wong yen sepuluh menit maneh wis manjing wektu subuh. Murtala njupuk sarung karo sajadahe, ngajak Pak Sugiri lan Dikin budhal menyang Masjid. Warunge dipasrahne Bogang sing isih mangan Mie godhog, dikongkon nunggoni.

        “Tak tinggal subuhan dhisik ya Gang” kandhane Murtala “titip mbok menawa nek ana wong sing mara”.

        “Iya Mas, beres” wangsulane Bogang .

        Jebul Bogang ora mung dititipi warunge Murtala wae, sepedha motore Pak Sugiri ya ditinggal neng kono, wonge milih mlaku bareng karo Murtala lan Dikin. Karo mlaku Pak Sugiri lagi waleh marang Murtala, yen anggone arep miwiti sembahyang kuwi ya lagi ing wektu subuh iki. Pak Sugiri crita nek telung dina kepungkur, kaya ana sing ngosikne atine supaya sembahyang maneh. Kaya jaman dheweke isih cilik biyen, saben sore budhal menyang masjid nindakne sembahyang lan sinau ngaji. Nanging banjur ditinggalne nalika dheweke wiwit ngerti jagad jaba srawung karo jinise wong sing manekawarna.

        Murtala ora semaur apa-apa, kajaba mung “nginggihi” wae. Jroning atine melu seneng yen Pak Sugiri wis bali eling gelem sembahyang lan saba masjid maneh.

 

Ana candhake.

 

 

           

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

SENDHANG MUSTIKANING WARIH 8. (52)

  52.         Tiyang-tiyang ingkang wonten ing Pringgitan sampun boten kaget malih mireng wicantenipun Bebau Sumber makaten menika. Sadaya s...