Total Tayangan Halaman

Selasa, 07 November 2023

GANDRUNG PULUNG ING LINCAK WARUNG (10)


 

10.

        Murtala salin nganggo kaos, clananan Jeans, banjur metu saka kamare. Menyang Pawon arep nggoleki Ibune. Marsini sing lagi nata godhong gedhang arep digawe pincuk neng amben pawon, ngulati anake lanang sing beda pacakane, banjur takon :

        “Lha kowe arep nang ndi ta Mur? Kok macak gagah ngono?”.

        “Oalaah Ibu ki kok ya ana-ana wae lho” wangsulane Murtala karo ngguyu “mandhak lagi salin kaos rada pantes ngono wae, kok olehe ngalem wis ora karuwan”.

        “Ora ngalem, pancen kowe nek nganggo kaos kuwi banjur clanane ya kuwi ketok gagah tenan lho Mur. Arep menyang ngendi ta?”.

        “Badhe dhateng daleme Pak Sugiri Bu” Murtala wangsulan bares.

        “Kowe arep ndolani Nita ta? Ngati-ati lho Le, aja sembrana, kae bocah sing apik, nanging durung karuwan nek cocog karo kowe” Marsini ngandhani anake lanang.

        “Lho sing ajeng ndolani Nita niku sinten ta Bu?” Murtala wangsulan karo mesem “kula nggih empun ngertos kok, lare nika sae nanging dados boten sae tumrape kula nek wani ndolani piyambake he he he. Kala wau kalih subuhan teng Masjid, Pak Sugiri niku rak ndhawuhi kula supados dhateng daleme”.

        “Pak Sugiri kuwi subuhan menyang Masjid?” Marsini takon, suwarane nuduhne rasa gumune.

        “Inggih Bu, wiwit wau subuh niku Pak Sugiri sampun kersa sembahyang malih”

        Murtala banjur mbaleni critane Pak Sugiri marang dheweke sing ditampa mau pas arep budhal menyang masjid. Marsini mung manthuk-manthuk, ing batin rumangsa getun dene mau kaya arep ora percaya krungu nek Pak Sugiri subuhan nang Masjid.

        “Lha kula kinten anggenipun Pak Sugiri ndhawuhi kula murih dhateng dalemipun menika, badhe dipun takeni prakawis-prakawis ingkang wonten gandhenganipun kalihan sembahyang, mbok menawi kemawon gandheng sampun radi dangu boten salat wonten ingkang supe, Bu” kandhane Murtala sawuse rampung critane.

        “Kira-kira ya ngono” wangsulane Marsini “tiwas mau tak kira nek arep ndolani Nita, wong dhek emben kae, pas kowe setor dhuwit nyang Bank, bocahe dolan mrene jagongan karo Ibu suwe banget. Mula Ibu mau ngarani nek Nita kae jan-jane bocah sing apik”.

        “Lho Nita niku dolan mriki Bu?” Murtala takon semu gumun, kok aneh temen nek Nita dolan menyang omahe.

        “Iya, jarene suk Ahad ngarep kuwi neng masjid arep enek Pengajian? Lha jarene Nita, Ibune arep nyawisi sarapan prasaja, sega pecel lawuh tempe, kanggo jamaah pengajiane. Mula Nita banjur diutus pesen sambel pecel mrene” Marsini nggenahne olehe Nita dolan menyang omah kono.

        “Inggih pancen wiwit wulan niki saben ahad keempat teng Masjid diwontenaken Kajian Rutin. Kula boten ngertos menawi Ibunipun Nita badhe nyawisi sarapan kangge jamaah, tiyang rencanane niku kajian garingan mawon, boten mawi suguhan” kandhane Murtala mbenerne nek neng Masjid arep dianakne kajian rutin.

        “Kowe ya ditakokne kok, karo Nita” kandhane Marsini maneh “wonge kandha jare angkat topi marang kowe. Jarene Nita kowe kuwi klebu Pemuda sing pantes dadi patuladhan, bocahe ya omong nek kepengin jagongan ngangsu kawruh marang kowe, nanging jarene janji arep mrene ora sida merga jarene mindher dhisik”.

        “Nggih empun, kula tak ndang teng daleme Pak Sugiri” kandhane Murtala nyigeg olehe ngrasani Nita “tiyang kula wau semadosan jam wolu ngoten, gek sak niki sampun jam wolu langkung seprapat”.

        Murtala banjur ngetokne sepedha pancale, ora nganggo sepedha motore sing anyar. Merga Murtala kepengin karo olah raga ben awake krasa luwih seger. Karo ngepit, ing angen-angene Murtala kober kumlembar wewayangane Nita, anake Pak Sugiri. Prawan ayu sing sregep ngaji. Murtala ora ngira nek Nita tau dolan menyang omahe lan kober jagongan karo Ibune. Murtala mesem dhewe, miturut pambijine, Nita kae pancen bocah sing apik. Nadyan anake wong sugih lan dhuwur sekolahe, dhasar sinung rupa sing ayu, nanging ora kemayu. Srawunge karo tangga kiwa tengene katon becik, sing diweruhi Murtala Nita kuwi duwe slaga sing andhap asor marang wong sing luwih tuwa, grapyak semanak karo kanca-kanca sabarakane. Mula ora aran aneh yen jenenge Nita banjur dadi kembang lambe. Kerep dadi pocapane para nom-noman lanang sing padha kayungyun marang dheweke. Ora tau keprungu wong ngrasani ala marang Nita, sing ana meh kabeh padha ngalembana nek putrane Pak Sugiri kuwi nyata bocah wadon sing ayu lahir batine. Akeh bocah lanang sing padha duwe angen-angen, iba bungahe yen bisa nyandhing dheweke. Nanging Murtala tumuli mbusak wewayangane Nita saka angen-angene. Murtala wedi nek nganti olehe ngangen-angen dadi kebablasen, kepanduk rasa tresna sing jarene angel digolekne tamba. Murtala eling sapa dheweke lan sapa Nita. Bebasan cecak pengin nguntal empyak, cebol nggayuh lintang nek nganti dheweke katut melu ngangen-angen Nita, Prawan ayu, bocah kuliyahan, anake wong sugih mbrewu. Lha nek dheweke?  Anake Randha sing uripe disangga pensiunan janda PNS golongan I C, lan dheweke dhewe gaweyane mung dodol kopi neng warung akringan sing bukake mung pendhak bengi.

        Tekan ngarepan omahe Pak Sugiri Murtala mudhun, sepedhane dituntun mlebu pekarangane wong sugih sing latare jembar ditutup nganggo paving, banjur dijagang neng ngisor wit pelem sing dadi salah sijine tanduran pethetan.

        “Badhe ngersakaken pesen Pasir Mas? Mrika bablas mawon teng wingking griya” nalika Murtala lagi ngingat-ngingeti terase Pak Sugiri, diparani bocah nom sing umure sapantaran karo dheweke, dikira arep pesen Pasir. Murtala durung tau tepung karo nom-noman kuwi.

        “Boten kok Mas, anu badhe kepanggih Pak Sugiri” wangsulane Murtala sopan “kala wau kula kadhawuhan sowan mriki”.

        “Oh, kula kinten menawi badhe pesen Pasir, mangga pinarak teng teras rumiyin, Bapak kula aturane” nom-noman kuwi ngajak Murtala lungguh neng kursi teras, banjur ditinggal mlebu omah. Murtala ya banjur mapan lungguh, mripate kober nyawang Manuk Podhang sing kurungane digantung neng teras kuwi.

        Nganti suwe Murtala lungguh ijen neng teras, nom-noman sing mau kandha nek arep “ngaturi Bapak” durung metu-metu. Kanthi sabar Murtala mung bisa ngenteni. Merdhayoh neng omahe wong sugih kuwi beda karo nek merdhayoh neng omahe wong pas-pasan kaya dheweke. Cukup mbengok saka ngarep omah, ngundang jenenge ngono wae wis cukup. Utawa nek kepengin rada sopan, ya uluk salam sing rada banter, mesthi sing duwe omah tumuli metu.

        “Oh, Mas Mur ta?” bareng wis rada suwe ngenteni, ana sing marani, Nita anake wedok sing duwe omah sing banjur karo grapyak semanak  alok sapa aruh  “nggoleki Bapak ya Mas?”.

        “Iya Dhik” wangsulane Murtala “mau esuk pas karo subuhan mau Bapak dhawuh supaya aku sowan mrene”.

        “Iya Mas, Bapak mau ya dhawuh nek Mas Mur wis rawuh diaturi ngenteni sedhela, Bapak isih neng Pasiran kidul kalen, mau meling nek Mas Mur rawuh aku didhawuhi ngebel, lha tak bel kok tibake Hapene Bapak malah keri neng omah. Mas Andi wis tak kon marani kok” Nita kandha maneh “Iya, Mas Mur ngunjuke apa? Kopi Susu ya?”

        “Gak sah repot Dhik, nek ngelak tak njupuk banyu putih iki wae” wangsulane Murtala karo nudingi botol cilik-cilik isi banyu mineral sing ditata neng dhuwur meja. Nita ora wangsulan, mung tangane nduduli hurup-hurup neng ha-pe ne kirim WA, mbuh menyang sapa?.

        “Aku dhek emben sowan nyang daleme Panjenengan lho Mas” Nita kandha maneh karo nyelehne ha-pe ne neng meja “panjenengan pas gak neng dalem, ngendikane Ibu setor tabungan nyang Bank? Aku ya banjur ngrusuhi Ibu he he he”.

        “Iya Ibuku mau ya crita nek Dhik Nita rawuh nyang omah, pesen sambel pecel?” Murtala wangsulan karo mesem.

        “Iya, wong nyang Ibu didhawuhi pesen sambel pecel kanggo kajian suk pendhak Ahad kuwi” kandhane Nita maneh “oh, iya sing ngsisi kajian sapa Mas? Panjenengan ta sing golek Ustadze?”.

        “Aku wis nyuwun tulung Ustadz Anies Yuliarsa, tak aturi maringi kajian. nDelalah Ustadz Anies wis kadhung nyaguhi ngisi neng Masjid Al Buraidi, banjur Panjenengane ndhawuhi Ustadz Mahsun Amrullah supaya nyulihi”.

        “Dadi sing ngisi Ustadz Mahsun sing daleme Sukareja? Panjenengane kae Dhosenku neng STIT Paron lho Mas…..”.

 

Ana candhake.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

SENDHANG MUSTIKANING WARIH 8. (52)

  52.         Tiyang-tiyang ingkang wonten ing Pringgitan sampun boten kaget malih mireng wicantenipun Bebau Sumber makaten menika. Sadaya s...